ჟურნალისტი ნინო ჯღარკავა სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს:
“1996 წელი იყო თუ არ ვცდები,ტელევიზიის 1 არხზე ვმუშაობდი ,კრიმინალურ თემებს ვაშუქებდი,ხშირად ღამის საათებში გვიწევდა გადაცემის დამონტაჟება და ერთხელაც გვიან დაღლილ დაქანცული მოვედი სახლში,მამაჩემს ვუთხარი ისეთი დაღლილი ვარ ,ბაბუაჩემი რომ ადგეს საფლავიდან არ გამაღვიძოთქო,გვიან მამამაჩემი შემოდის ოთახში ,შვილო ისეთი გაჭირვებული ქალი დგას კართან ,ადექი თუ შეგიძლია მიეხმარე ცოდოაოო,რა უნდა მექნა წამოვდექი ,ოთახში შავებში ჩაცმული ,მგლოვიარე ქალი და ახალგაზარდა ბიჭი იდგნენ,ქალმა ჩემს დანახვაზე ტირილი დაიწყო ,დამიჩოქა ,მუხლებზე მომეხვია:შვილოოო შენს იქით გზა არ მაქვს ,შვილი დამიჭირეს ყაჩაღობის მუხლით,სახლი რომ გავყიდო ვერ ვუშველი,პატრონი მე არ მყავს,ქმარიც გარდამეცვალა,შენთან მომასწავლეს ,ნინო გიშველისოო ,დამეხმარე შვილო დავიღუპეოო,მამაჩემიც აცრემლებული მიყურებს , წადი შვილო,გაყევი თუ რამე შეგიძლია მიეხმარეოო ,არც ჩანთა ამიღია,თხელი ჟაკეტი მოვიხურე და ღამის 2 საათზე გავყვევ უცხო ადამიანებს,თბილისის პოლიციის უფროსი დემურ მიქაძე იყოო,გენერალი,საოცარი კაცი ,ქალაქელი ,კოლორიტი,ვიფიქრე ვთხოვ ,იქნებ დამეხმაროსთქოო,შუაღამეს მივადექი კპპს,დარეკეს,თანაშემწემ ნოდარ მახათაძემ მიპასუხა,ბატონი დემური სამსახურშია ვიკითხე ფრთხილად>კი ნინიჩკაა აქაა ,მშვიდობა გაქვს?საშვი დაუშვით ნახვა მინდათქოო,ავედი კაბინეტში,დემურ მიქაძე ჩვეულ ფორმაში ,კოსტუმით ჰალსტუხით,მკაცრი და თან მომღიმარი დამხვდა,რა იყო შვილო ამ შუაღამეს კაცი მოკალი? არა ბატონო დემურ ,აიი და ავლუღლუღდი ,მამიდაშვილი გამითხოვდა ,მერე კაცო ქორწილში მეპატიჟები?არა დემურ გეორგევიჩ სიძე დაგიჭერია შენ,ჯერ არ მინახავს და უკვე დაგიჭერიათქოო,მოვიგონე ცოცხალი ტყუილი,რას ამბობ კაცო ეს რა მითხარი?რა გვარია?ჩუმად ჩავხედე ფურცელზე დაწერილ გვარს და ვუპასუხე,აიღო ტელეფონი კპზ მომეცით ჩასძახა,ეს კაცი სასწრაფოდ გამოაგდეთ და გასასვლელში ნინოს დაახვედრეთოო,წადი ახლა და ქორწილი არ გამომაპაროვოო,12წლიანი ციხე ემუქრებოდა იმ უბედურს,გამოვედით ,გარეთ ატირებული დედა დიდხანს კოცნიდა შვილს,მერე ჩასხდნენ მანქანაში და გაქრნენ:)))დამტოვეს შუაღამეს პოლიციის კართან,ვდგავარ და ცრემლები მომდის,რა ვქნა ფული არ მაქვს ,სახლში ვერ წავალ,დემურთან რომ ავიდე და მანქანა ვთხოვო ,კაცი გადაირევა 12 წლიანი სროკიდან კაცი გაჩუქე და სახლში არ წაგიყვანესოო,ხოდა იქვე სპეცრაზმის უფროსს თემურ მღებრიშვილს მივუკაკუნე ფანჯარაზე,თემურმა გამოიხედა რა გჭირს ნინიჩკა რა გინდა აქ შუაღემეს,თუმცა ვიცი ვიღაც ნაძირალას უშველიდი და დაგტოვეს ხომოო:)))დაქოქა თავის შავი მარშუტკა,ჩართო სირენები და სულ ჩხუბით მიმიყვანა სახლამდე,მას მერე არც იმ ქალზე მსმენია რამე და არც ჩემს ვითომ სიძეზე,არც დემურ მიქაძემ იცოდა სიმართლე:) ასეთი კაცები იყვნენ მაშინ პოლიციაში,დღეს დემურ მიქაძე აღარაა,მეტკინა , მინდოდა მოვეფრებოდი,მსუბუქი იყოს დემურ გეორგევიჩ შენთვის თბილისის მიწა,ნათელი დაადგეს მის ხსოვნას!”,-წერს ნინო ჯღარკავა.