„ერთიანი ნეიტრალური საქართველოს“ წევრი ვატო შაქარიშვილი სოციალურ ქსელში ვრცელ პოსტს აქვეყნებს, რომელიც ფილოსოფოსი ზაზა შათირიშვილის და ანალიტიკოსი დავით ქართველიშვილის მოსაზრებას იზიარებს იმასთან დაკავშირებით, თუ როგორ ცდილობენ ოლიგარქიული ოჯახები სახელმწიფო ინსტიტუტების მოშლას და ამ გზით ქვეყნების გადაყვანას სრულად კორპორაციულ მმართველობაზე.
მისი თქმით, ოლიგარქიულმა ოჯახებმა მოახერხეს და ამერიკის პოლიტიკაზე სრული კონტროლი დაამყარეს, შექმნეს რა მძლავრი ქსელი, რასაც “დიფ სთეითი“ ეწოდება, რომელიც არ არის დამოკიდებული იმაზე, რომელი პარტია არის სენატისა თუ კონგრესის უმრავლესობაში და რომელი პრეზიდენტის ადმინისტრაციაა ფორმალურად ხელისუფლებაში.
მისივე თქმით, მას შემდეგ, რაც ოლიგარქიულმა ოჯახებმა სრული კონტროლი მოიპოვეს ამერიკის პოლიტიკაზე, ანალოგური პროექტის განხორციელება დაიწყეს ამერიკის ფარგლებს მიღმა.
შაქარიშვილის განცხადებით, საქართველოს ბოლო 3 წლის განმავლობაში უდიდესი მასშტაბის შემოტევისგან თავის დაცვაში მნიშვნელოვნად დაეხმარა საზოგადოების ინფორმირებულობა და მომავალშიც, ოლიგარქიული ოჯახების რეალურ მიზნებსა და განახლებულ ტაქტიკაზე სიმართლის ცოდნა იქნება მყარი გარანტია, რომ აღნიშნულმა ძალებმა ვეღარასოდეს შეძლონ წაგვართვან სუვერენიტეტი და ჩვენი ქვეყანა მათი კორპორაციული ინტერესებისთვის გამოიყენონ.
„ძალიან საინტერესო, სიღრმისეული მსჯელობა შესთავაზეს საზოგადოებას ფილოსოფოსმა ზაზა შათირიშვილმა და შემდგომში ანალიტიკოსმა დავით ქართველიშვილმა, იმასთან დაკავშირებით თუ როგორ ცდილობენ ოლიგარქიული ოჯახები სახელმწიფო ინსტიტუტების მოშლას და ამ გზით ქვეყნების გადაყვანას სრულად კორპორაციულ მმართველობაზე. რაც არ უნდა ეცადოს ვინმე ეს ყოველივე კონსპირაციულ თეორიებს დაუკავშიროს და ინფანტილური ქილიკით თემის მნიშვნელობა დააკნინოს, ეს რეალობაა და პატარა ქვეყნისთვის, როგორიც საქართველოა უმნიშვნელოვანესია საზოგადოების ინფორმირებულობა და საკითხის გარშემო სიმართლის ცოდნა.
ოლიგარქიული ოჯახებისგან მომავალი საფრთხე არ არის ახალი გამოწვევა ამერიკისთვის, ჯერ კიდევ 1948 წელს აშშ-ის უზენაესი სასამართლოს მოსამართლე უილიამ ო. დუგლასმა განაჩინა, რომ „ძალაუფლება, რომელიც ეკონომიკას აკონტროლებს უნდა იყოს ხალხის წარმომადგენელი ანუ არჩეული ადამიანების ხელში და არა ინდუსტრიული ოლიგარქების ხელში.“ აღსანიშნავია, რომ 2021 წელს ჩატარებული კვლევის მიხედვით უკანასკნელი 4 ათწლეულის განმავლობაში „ფორბსის“ სიაში მყოფი უმდიდრესი ამერიკული ოჯახების ქონება 1007%-ით არის გაზრდილი. ფაქტობრივად არ არსებობს ეკონომიკის სფერო, რომელსაც ისინი არ ფლობენ და არ აკონტროლებენ. ამის ყველაზე ნათელი მაგალითია კორპორაცია „ბლექროკი,“ რომელიც ერთდროულად ფლობს წილებს სამხედრო სამრეწველო კომპანიებში, ფარმაცევტულ ბიზნესში, ტექნოლოგიების სფეროში, მედიაში, ენერგეტიკაში, კვების ბიზნესში, საფინანსო ორგანიზაციებში, საგანმანათლებლო სეგმენტში და ა.შ. და ა.შ. შეგახსენებთ, რომ „ბლექროკი“ ზუსტად იმ პერიოდში გახდა შვეიცარიული ბანკის აქციონერი, როდესაც „კრედიტ სუისი“ უკანონოდ არ უბრუნებდა კუთვნილ თანხას ბიძინა ივანიშვილს. “ბლექროკი“ საქართველოს ბაკებშიც გამოჩნდა, მაშინ როდესაც გასაჯაროვდა „მაკკეინის ინსტიტუტის“ მიერ შემუშავებული გეგმები ქართული ეკონომიკის ჩამოქცევის შესახებ. „ბლექროკი“ ერთის მხირვ დაინტერესებულია უკრაინის ომის გახანგრძლივებით, რათა აშშ-ის ბიუჯეტიდან უკრაინაში გასაგზავნად რაც შეიძლება მეტი იარაღის შესყიდვა მოხდეს, ასევე „ბლექროკს“ უკვე აქვს ხელი მოწერილი უკრაინის ომის შემდგომი რეაბილიტაციის პროცესის განხორციელებაზე, რაც უკრაინის ეკონომიკური ანექსიის საშუალებას მისცემს.
აღნიშნული უმსხვილესი კორპორაცია, ერთ-ერთი ძირითადი ბერკეტია ოლიგარქიული ოჯახების ხელში.
ოლიგარქიულმა ოჯახებმა მოახერხეს და ამერიკის პოლიტიკაზე სრული კონტროლი დაამყარეს, შექმნეს რა მძლავრი ქსელი, რასაც “დიფ სთეითი“ ეწოდება, რომელიც არ არის დამოკიდებული იმაზე, რომელი პარტია არის სენატისა თუ კონგრესის უმრავლესობაში და რომელი პრეზიდენტის ადმინისტრაციაა ფორმალურად ხელისუფლებაში. ოლიგარქიული ოჯახები აფინანსებდნენ პრეზიდენტების, გუბერნატორების, სენატორებისა და კონგრესმენების კამპანიებს. შემდგომში ისინი, უკვეთავდნენ სასურველ პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებს, რომლებიც მათ ფინანსურ ინტერესებში შედიოდა და რომლებიც კიდევ უფრო ამყარებდნენ მათ კონტროლს არამარტო ეკონომიკაზე არამედ სახელისუფლებო ინსტიტუტებზე. ისინი ქმნიდნენ ხელოვნურ კრიზისებს, სადაც შესაძლოა დროებით კარგავდნენ ფულს, მაგრამ იღებდნენ სხვა ტიპის სარგებელს, ძალაუფლების განმტკიცების თვალსაზრისით. იმისათვის, რომ მათი მიზნების და საქმიანობის შესახებ ადამიანებს არ სცოდნოდათ სიმართლე, ისინი აკონტროლებდნენ ინფორმაციულ ნაკადებს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით და ნებისმიერ აზრს, რომელიც მათ ამხელდა, მიაწერდნენ კონსპირაციულ თეორიას ან პრორუსულ ნარატივს.
მას შემდეგ, რაც ოლიგარქიულმა ოჯახებმა სრული კონტროლი მოიპოვეს ამერიკის პოლიტიკაზე, ანალოგური პროექტის განხორციელება დაიწყეს ამერიკის ფარგლებს მიღმა. ამერიკული სპეც სამსახურები წარმოადგენდნენ „დიფ სთეითის“ მთავარ დასაყრდენ ძალას, რომლის მეშვეობითაც მათი ძალაუფლების ექსპორტი მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში ხდებოდა. ამისათვის იყენებდნენ პოლიტიკურ, სამხედრო და ეკონომიკურ ბერკეტებს. ახდენდნენ ომების პროვოცირებას, აწყობდნენ ე.წ. რეჟიმ ჩეინჯებს თუ კონკრეტულ ქვეყანაში არ იყო მათი სასურველი ხელისუფლება და შემდეგ მათივე მოყვანილი მმართველი ძალების ხელით ამ ქვეყნებს სრულად მათზე დამოკიდებულს ხდიდნენ. ჯონ პერკინსი საკუთარ წიგნში „ეკონომიკური მკვლელის აღსარება“ გვიყვება თუ რაში მდგომარეობდა მისი დავალება, რომელსაც იღებდა ამერიკის სპეც-სამსახურებისგან – „ჩემი მუშაობა, იმაში მდგომარეობს, რომ ვუბიძგო მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნის ლიდერებს, გახდნენ იმ ფართო ქსელის ნაწილნი, რომელიც შეერთებული შტატების კომერციული ინტერესების წინსვლას უწყობს ხელს. ისინი ვალების მახეში უნდა გაებნენ, რაც მათი ლოიალურობის გარანტია, როცა დაგვჭირდება, ადვილად შევძლებთ ჩვენი პოლიტიკური, ეკონომიკური და სამხედრო საჭიროებისთვის მათ გამოყენებას.“ სამწუხაროდ, ჩვენივე ქვეყნის, ასევე უკრაინის და სხვა ქვეყნების უახლესი ისტორიის მაგალითზე შეგვიძლია დავრწმუნდეთ, რომ პერკინსის წიგნიდან ეს ერთი აბზაცი რეალურად აღწერს „დიფ სთეითის“ პოლიტიკას.
აღნიშნულმა ძალებმა, ევროპა ეტაპობრივად გახადეს დამოკიდებული ამერიკის პოლიტიკაზე, რამაც გაამარტივა სასურველი დოქტრინის დანერგვა, რომელიც ევროპის ეკონომიკურ, ღირებულებით და მმართველობით დეგრადაციას ისახავდა მიზნად. დღეს დავის საგანს არ წარმოადგენს, რომ შედეგი მიღწეულია – ევროპის კონტინენტზე 3 წელზე მეტია მიმდინარეობს ომი, წამყვანი ინდუსტრიული ქვეყანა გერმანია ეკონომიკურ რეცესიაშია, უკონტროლო მიგრაციამ მნიშვნელოვნად შეცვალა ევროპული ქვეყნების ეროვნული შემადგენლობა და მალე ქრისტიანი ევროპელები უმცირესობაში აღმოჩნდებიან. ევროპის ქვეყნებს წართმეული აქვთ სუვერენიტეტი, რომელიც სრულად არის ბრიუსელი ხელში, თავის მხრივ ბრიუსელის ბიუროკრატია სრულად ექვემდებარება დიფ სთეითს, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მისი ნაწილია. ეს ყველაზე კარგად გამოჩნდა რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ, როდესაც დიფ სთეითს მიზნის მისაღწევად დასჭირდა სრულად გაეშიფრა საკუთარ დაქვემდებარებაში მყოფი ქსელი – ევროკავშირის და ნატოს ხელმძღვანელობის, ასევე ცალკეული სახელმწიფოების ხელისუფლებების სახით. ამ გამოაშკარავებამ, ოლიგარქიული ოჯახები ახალი გამოწვევის წინაშე დააყენა, ვეღარ ხერხდებოდა იმის უარყოფა, რომ ასეთი ძალები მართლაც არსებობენ და ამიტომ მათ გადაწყვიტეს თავად წამოეწყოთ ამ ყველაფერზე, როგორც პრობლემაზე საუბარი და მისი დამარცხება საპრეზიდენტო კანდიდატის, დონალდ ტრამპის მთავარი დაპირებაც გახდა. მაგრამ პარალელურად, ტრამპის გარემოცვაში რამდენიმე უმდიდრესი ადამიანი გამოჩნდა, რომლებიც მის ინაუგურაციაზე საპატიო ადგილებს იკავებდნენ და მათგან ერთ-ერთი, ილონ მასკი პრეზიდენტის კაბინეტის წევრიც კი გახდა. აღსანიშნავია, რომ ამ 4-5 ადამიანის საერთო ქონება 1 ტრილიონ დოლარს აღემატება და ამ ქონებას ისინი სხვა ადმინისტრაციების პირობებში აგროვებდნენ. „დიფ სთეითის“ არსებობის აღიარებამ და მის წინააღმდეგ ბრძოლის დაანონსებამ, მართლაც იქონია მოკლევადიანი ეფექტი, რადგან სხვებს შორის მეც გამიჩნდა ფრთხილი ოპტიმიზმის განცდა, რომ აშშ-ის ახალი პრეზიდენტი მართლაც იწყებდა „დიფ სთეითის“ დემონტაჟს. ილუზიას ქმნიდა, USAID-ის, NED-ის და სხვა ფონდების დახურვა, ასევე ხმამაღალი განცხადებები, იმ ბოროტების შესახებ, რასაც „დიფ სთეითი“ ათწლეულების განმავლობაში სჩადიოდა. მაგრამ, როგორც ირკვევა, ეს ყველაფერი არის აწ უკვე გაშიფრული და ფართოდ დისკრედიტირებული ინსტრუმენტების ჩამოწერა, იმისათვის რომ უცვლელი მიზნის მისაღწევად სხვა უფრო ახალი და ეფექტური მექანიზმები აამუშაონ.
ამიტომ, კიდევ ერთხელ აღვნიშნავ, რომ ძალიან სასარგებლო იყო ამ თემის გარშემო კვალიფიციური და სიღრმისეული მსჯელობის გახსნა, ზაზა შათირიშვილის და დავით ქართველიშვილის მხრიდან. საქართველოს ბოლო 3 წლის განმავლობაში უდიდესი მასშტაბის შემოტევისგან თავის დაცვაში მნიშვნელოვნად დაეხმარა საზოგადოების ინფორმირებულობა და მომავალშიც, ოლიგარქიული ოჯახების რეალურ მიზნებსა და განახლებულ ტაქტიკაზე სიმართლის ცოდნა იქნება მყარი გარანტია, რომ აღნიშნულმა ძალებმა ვეღარასოდეს შეძლონ წაგვართვან სუვერენიტეტი და ჩვენი ქვეყანა მათი კორპორაციული ინტერესებისთვის გამოიყენონ“- წერს ვატო შაქარიშვილი.