“პირდაპირ სადგურიდან მოვიდა აქ, “საფრანგეთში წადი, იქ მოგარჩენენო”, იქნებ დამეხმაროთ…” – რას წერს საფრანგეთში მომუშავე ქართველი ექიმი

საფ­რან­გეთ­ში მო­მუ­შა­ვე ქარ­თვე­ლი ექი­მი, რე­ვაზ ბო­ჭო­რიშ­ვი­ლი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში მი­მარ­თვას ავ­რცე­ლებს და ქარ­თველ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას დახ­მა­რე­ბას სთხოვს:

“იქ­ნებ და­მეხ­მა­როთ, რო­გორ ვი­პო­ვო სა­ქარ­თვე­ლო­ში ადა­მი­ა­ნის ოჯა­ხი, რო­დე­საც მაქვს მხო­ლოდ მისი გვა­რი სა­ხე­ლი, და­ბა­დე­ბის თა­რი­ღი და პი­რა­დი ნო­მე­რი.

2-ოდე დღის წინ ჩვე­ნი კლი­ნი­კის ერთ-ერთი გან­ყო­ფი­ლე­ბი­დან მთხო­ვეს დავ­ხმა­რე­ბო­დი ერთ ქარ­თველ პა­ცი­ენ­ტთან და­კავ­ში­რე­ბით, რო­მე­ლიც პირ­და­პირ ქუ­ჩი­დან, უფრო სწო­რედ სად­გუ­რი­დან მო­ვი­და აქ… (რაც ჩვე­უ­ლებ­რივ მოვ­ლე­ნად იქცა) ტერ­მი­ნა­ლუ­რი ონ­კო­ლო­გი­უ­რი და­ა­ვა­დე­ბით. “საფ­რან­გეთ­ში წადი, იქ მო­გარ­ჩე­ნე­ნო”, ასე მი­თხრა პირ­ვე­ლი შეხ­ვედ­რი­სას. უკვე უჭირ­და ლა­პა­რა­კი და მხო­ლოდ სა­მე­დი­ცი­ნო ანამ­ნე­ზის შეკ­რე­ბით შე­მო­ვი­ფარ­გლეთ…

სამ­წუ­ხა­როდ, აქ (და არ­სად) სას­წა­უ­ლებს ვერ ახ­დე­ნენ. დღეს ისევ მთხო­ვეს მის­ვლა… მდგო­მა­რე­ო­ბა მკვეთ­რად დამ­ძიმ­და, პა­ცი­ენ­ტი თით­ქმის ვე­ღარ ლა­პა­რა­კობს… ამი­ტომ ვერ გა­ვარ­კვიე, რაც მთხო­ვეს კო­ლე­გებ­მა, რომ­ლე­ბიც თავ­ზე ევ­ლე­ბი­ან. ჰყავს თუ არა ოჯა­ხი სა­ქარ­თვე­ლო­ში (აქ მარ­ტო მო­ვი­და) და რო­გორ და­უ­კავ­შირ­დნენ, მათ რომ შე­ა­ტყო­ბი­ნონ… ძა­ლი­ან დამ­თრგუნ­ვე­ლია… იქ­ნევ ვინ­მემ იცის ვის მივ­მარ­თო? მად­ლო­ბა”, – წერს ექი­მი.