საზოგადოებრივი მაუწყებლის სტრატეგიული განვითარების ხელმძღვანელი პაატა ქურდაძე სოციალურ ქსელში წერს.
“ჩემი პირველი და (იმედი მაქვს) უკანასკნელი თუ არა, ძალიან იშვიათი განცხადება საზოგადოებრივი მაუწყებლის თანამშრომლის სტატუსით :
დაინტერესებულ პირთათვის(ასეთები როგორც აღმოჩნდა ძალიან ბევრია) ცნობილია, რომ ახალი სეზონისათვის საზოგადოებრივ მაუწყებელზე მიმდინარეობს კონკურსები: ორ ტელე სერიალზე და ცხრა ტელეგადაცემაზე. ასევე როგორც ჩანს ყველასთვის ცნობილია რომ ორივე კონკურსის პროექტების შემრჩევი კომისიის თავმჯდომარე გახლავართ მე – იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ ყველ საკონკურსო მომავალი ტელე-პროდუქტი შედის მედია წარმოების ბლოკში, რომელსაც მე ვხელმძღვანელობ.
დღიდან კონკურსების გამოცხადებისა ჩემთან არ წყდება ტელეფონის ზარები, დაახლოებით ასეთ სტილში – “პაატა, ხომ იცი მე ასეთ რაღაცას არ გთხოვდი, მაგრამ უბრალოდ ყურადღება მიაქციე.. ჩემი შვილის… ჩემი მეგობრის, ჩემი, ჩემი ძმაკაცის, ცოლისძმის და ა.შ… პროექტს… უბრალოდ რომ არ დაიჩაგროს, თორემ რამეს კი არ გთხოვ!..
ამასთან ყველა ეს პროექტი, როგორც ალბათ ხვდებით – სრულიად გენიალურია და ჩვენთვის, ტელევიზიისთვისვე იქნება უკეთესი პირველ რიგში… სიამოვნებით მჯერა – ჩვენ სწორედ “გენიალურ პროექტებს ვეძებთ… მხოლოდ მისი გენიალურობის ხარისხს თავად გადავწყვეტთ – ამიტომაც გვქვია კომისია.
თავიდან ვბრაზდებოდი ასეთ ზარებზე. ცოტათი ახლაც ვბრაზდები – როდესაც ახლობელი მირეკავს ყოველთვის მიხარია რომ გავახსენდი – მით უმეტეს აქ თბილისში, შორს ჩემი ოჯახის წევრებისგან.. ნაჩქარევი მოკითხვის შემდეგ ამ თემაზე რომ გადადიან მწყინს. რა ვქნა ცოტა ბუტია ვარ ბავშვობიდან .
გარდა ამისა თითქმის ყოველთვის უდროო დროს მირეკავენ, თუმცა ეს მათი ბრალი არ არის. მას შემდეგ რაც თბილისში ვარ, განსაკუთრებით ახლა, როდესაც ათასობით გვერდი მაქვს წასაკითხი და მგონი ძილშიც ვმუშაობ – სულ უდროო დროა ჩემთვის… არა, პირდაპირ არავის უკადრებია ჩემი ახლობელია და გაიყვანეო – ყველამ მშვენივრად იცის რომ ჩემთან “არ ეწყობა” (იყვნენ ჩემი სტუდენტობისას ასეთი ლექტორები – რომ არ ეწყობოდა, ამიტომ მიკვირდა.
ვერ ვხვდებოდი რა აზრი ჰქონდა ამ დარეკვებს. ბოლოს. სულ რამდენიმე დღის წინ მივხვდი – ადამიანებს ეჭვი აქვთ , რომ კომისიას წინასწარ აქვს გადაწყვეტილი თუ რომელი პროექტი გავა, ფიქრობენ რომ მათ პროექტებს არც კი წაიკითხავენ… ალბათ აქვთ ასეთი უნდობლობს მიზეზი , შესაძლოა ცუდი გამოცდილების გამო, არ ვიცი. მაგრამ ასეთები მინდა დავარწმუნო – ჩემთვის პირადად და მჯერა — კომისიის წევრებისთვისაც არ არსებობს პრივილეგირებული კონკურსანტები. ყველა პროექტი გულდასმით იქნება შესწავლილი და შეფასდება ერთად ერთი კრიტერიუმით და ეს კრიტერიუმი საზოგადოებრივი მაუწყებლის ინტერესია – არაფერი სხვა : არც ასაკი, არც დამსახურება. არც სქესი თუ პოლიტიკური თუ სხვა ორიენტაცია. ჩვენ ვეძებთ იმ პროექტებს რისი განხორციელებაც ამ ეტაპზე შეგვიზლია და მიზანშეწონილად მიგვაჩნია.
ამიტომ ძალიან ვთხოვ ზოგიერთ კონკურსის მონაწილეს, ნუ მაყენებს უხერხულ მდგომარეობაში ნურც მე და განსაკუთრებით მათ, ვისაც აიძულებენ სრულიად უსარგებლოდ დამირეკონ ამ აბსურდული თხოვნით… ვინმეს დაჩაგვრა სხვის პრივილეგიას ნიშნავს… – ნუ მაკადრებთ იმას რაც არ დამიმსახურებია. მომეცით საშუალება ვიმუშაო თქვენი ნათესავების და მეგობრების დახმარების გარეშე. ნებისმიერ შემთხვევაში თითქმის არავის ვიცნობ კომკურსანტებიდან, გვარებზე ამნეზია მჭირს და რომც მინდოდეს მაინც ვერ გავითვალისწინებ ვერავის თხოვნას სცენარების და პროექტების კითხვისას – უბრალოდ მავიწყდება ყველა თხოვნა. ეს გვარები ჩემთვის მხოლოდ ავტორთა გვარებია და სხვა არაფერი.
ესეც არ იყოს, ორივე კომისიაში ჩემს გარდა ასევე ახლახანს გაცნობილი ხალხია.რომლებსაც სულ არ ეტყობათ, რომ ჩემს ჭკუაზე აპირებენ სიარულსა და გადაწყვეტილებების მიღებას – მართლა “თავმჯდომარე მაო” ხომ არ ვარ, რომ ბრძანებები გავცე?”- აცხადებს პაატა ქურდაძე.