სახელმწიფო მინისტრი შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში – ქეთევან ციხელაშვილი „პრაიმტაიმთან“ ინტერვიუში პირად საკითხებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საქმიანი ქალები არც საოჯახო საქმეების კეთებაზე ამბობენ უარს, როცა ამისი დრო აქვთ და კარგადაც გამოსდით.
ჰყავს გერმანელი მეუღლე და ტყუპი გოგონა – სოფი და თიკო. მისი ჰობი ფორტეპიანოზე დაკვრაა.
P.S. ოკუპაციასთან დაკავშირებულ საკითხებზე მინისტრთან ვრცელ ინტერვიუს „პრაიმტაიმი“ ცალკე შემოგთავაზებთ.
– რამდენად რთულია საქმიანი და წარმატებული ქალისთვის, მით უმეტეს, სახელმწიფო მინისტრისთვის ოჯახისა და სამსახურის შეთავსება?დროის განაწილება?
– ნებისმიერი სამუშაო, რომელიც მაღალ პასუხისმგებლობას უკავშირდება, რა თქმა უნდა, რთულია. მარტივი არ არის, მით უმეტეს, ასეთ სფეროში. მაგრამ ეს ჩვენი არჩევანია. პატარა შვილები მყავს – ხუთი წლის ტყუპი გოგონა და ამ წლების განმავლობაში, ვცდილობ, დრო სამსახურსა და ბავშვებს შორის გავანაწილო, რაშიც, ბუნებრივია, დროის თვალსაზრისით, ბავშვები ზარალდებიან, მაგრამ თავს იმით ვიმშვიდებ, რომ ნამდვილად ისეთ საქმეს ვემსახურები, რომელიც ჩემი და სხვისი შვილების მომავალს უნდა წაადგეს. ამიტომ, მგონია, რომ რაღაც ეტაპზე, როცა გაიზრდებიან, ამ დანაკლისს ამით გაამართლებენ და გაიგებენ.
– როგორია თქვენი ერთი არასამუშაო დღე?
– ასეთი დღეები ძალზე იშვიათია. გამორჩეული და ორიგინალური ვერ ვიქნები, თუ ვიტყვი, რომ ჩემთვის მთავარი ისევ და ისევ ჩემს შვილებთან ურთიერთობაა, მგონია, რომ ეს ყველაზე საპატიო მისიაა, რაც ქალს შეიძლება ჰქონდეს დ თუ იმის ფუფუნება მაქვს, რომ არასამუშაო დღე გამოჩნდეს, მთლიანად მათ ვუთმობ.
– რაც შეეხება საოჯახო საქმეებს, მაგალითად, რაიმეს მომზადება თუ გეხერხებათ?
– სხვათა შორის, სიამოვნებით გამოვეხმაურები ამ კითხვას და გეტყვით, რომ პოლიტიკოსმა ქალებმა კერძების მომზადებაც კარგად ვიცით, გამოცხობაც და სხვა საქმეც. რაც ადამიანს ოჯახში სჭირდება, ყველაფერი. ეს არც სათაკილოა და არც განსაკუთრებული ამბავი. ზოგჯერ, მე და ჩემი გოგონები ერთად სიამოვნებით ვამზადებთ რაღაცებს, კულინარიული ექსპერიმენტები უყვართ და ცდილობენ, რაღაცებში მოგვეხმარონ, განსაკუთრებით, ხაჭაპურის ცხობისას (იცინის). ძირითადად, ბებიას ეხმარებიან.
ტყუპი მართლაც ცალკე ფენომენია. დედა და დეიდა ტყუპი არიან და მათაც განსაკუთრებული ურთიერთობა აქვთ. ბავშვებს, როგორც სრულფასოვან ადამიანებს ისე აღვიქვამ და მათგან მეც ბევრ რამეს ვსწავლობ. ყოველდღიური, მძიმე თემებიდან, ისეთ საკითხებზე დაგაფიქრებენ, გაოცდები, მაგალითად, სახლში მისულს ეგზისტენციალურ შეკითხვებს მისვამენ (იცინის) – სიცოცხლეზე, მის ხანგრძლივობაზე, საიდან მოვდივართ, სად მივდივართ, პლანეტებზე და ა.შ. ეტყობა, ერთმანეთთან კომუნიკაციისას, ასეთი შეკითხვები ებადებათ და ასეთი ფაქტის წინაშე არაერთხელ დამაყენეს. ეს ყველაფერი მომწონს, რაღაც სხვა განზომილებაში მაბრუნებენ.
– რა ინტერესები აქვთ თქვენს პატარებს?
– მუსიკა უყვართ. ნახევრად გერმანელები არიან, მაგრამ კომუნიკაცია ქართულად და გერმანულად თანაბარზომიერად არ აქვთ, რადგან აქ იზრდებიან, ჩემი მეუღლე გერმანიასა და საქართველოს შორის მოძრაობს ხოლმე. როცა დრო აქვს, გერმანულად ლექსებსა და ზღაპრებს უამბობს, შუალედებში კი ჩვენი ძიძა დროს იხელთებს ხოლმე და გოგონებს მეგრულ სიმღერას ასწავლის (იცინის), რომლებიც ძალიან უყვართ და კარგად ასრულებენ (იცინის).
საინტერესო ბავშვები არიან და მინდა, ერთი რამ ვუსურვო მათაც და ყველას შვილს, უპირველესი ისაა, რომ მშვიდობიან ქვეყანასა და გარემოში იცხოვრონ, მსოფლიოში იმდენი ტექტონიკური ცვლილებაა, ისეთი განვითარებებია, რომლებიც უამრავ პრობლემასთან და ტკივილთანაა დაკავშირებული, ჩვენი ამოცანა კი ის არის, რომ ამ რთულ ღელვაში, მშვიდობიანად გავიდეთ ფონს. თავისუფალი ადამიანები მინდა გაიზრდონ, ეს ცივილიზაციის დიდი მონაპივარია და ესაა მთავარი.
– ქალები პოლიტიკაში… რას იტყვით ამ თემაზე?
– ვფიქრობ, ამ მიმართულებით, კიდევ უნდა გავძლიერდეთ, ჯერ იქ არ ვართ, სადაც უნდა ვიყოთ. ისე დაემთხვა, რომ ჩემს აპარატში, 75% ქალბატონები არიან, სულ წამყვან პოზიციებზე და ეს მიხარია. თანაც, ყველა მაღალკვალიფიციური სპეციალისტია. მთავრობის კაბინეტშიც ახლა უპრეცენდენტოდ კარგად ვართ წარმოდგენილნი. პარლამენტში, პროცენტულად მაღალი მაჩვენებელი არ არის, მაგრამ ყველა ქალი ძალიან აქტიურია.
მოსახლეობის 52%–ზე მეტი მდედრობითი სქესისაა და საუბარიც კი არ უნდა იმას, რომ მოსახლეობის ნახევარზე მეტის რესურსი არ უნდა დაკარგო, ეს ნიჭი და შესაძლებლობა მაქსიმალურად უნდა იყოს გამოყენებული. მითია, რომ ქალები რაიმეს ვერ შევძლებთ! პირიქით, ქალები სოციალურადაც კი უზრუნველყოფენ ოჯახებს. ვფიქრობ ქალებმა, რომლებიც დღეს პოლიტიკაში ვართ, კიდევ უფრო უნდა წავახალისოთ სხვები, ახალგაზრდები.
– ოდესმე, დისკრიმინაცია თუ გიგრძნიათ იმის გამო, რომ მდედრობითი სქესის წარმომადგენელი ხართ?
– ახლა ნამდვილად არა, რადგან ჩემს საქმეში გენდერული აღქმა აღარ მაქვს, დაკარგულია, მაგრამ ისეთ სფეროში მიწევს საქმიანობა, სადაც გარკვეული მიმართულებები, ასოცირებული იყო, რომ მამაკაცისთვის უფრო მიზანშეწონილია – ინცინდენტებზე სადღაც ჩასვლა, მოლაპარაკებები, თუმცა, ასე არ არის. პირიქით, მსგავსი დამოკიდებულება მალევე ამოწურულა და დასრულებულა. ეს, ვფიქრობ, ადამიანზე, მის კვალიფიკაციაზეა დამოკიდებული და იმაზე, თუ როგორ უდგები შენს საქმეს. ჩვენ ხომ არ ვამბობთ, რადგან ქალები ვართ, შეღავათს ვიმსახურებთო? თუ ვართ ამ საქმეში, ბოლომდე ვართ. ზოგადად, გენდერული კუთხით, ვფიქრობ, მაინც ნორმალური ფონია, მაგრამ პრობლემაც ბევრგანაა, მათ შორის, ქალებზე ძალადობის თვალსაზრისით და ვცდილობთ, მიზანმიმართული პროგრამებით ამ ყველაფერს დავუპირისპირდეთ და ქალები უფრო მეტად გავაძლიეროთ.