დროებითი საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე, სადაც 2009 წლის 15 ივნისის მშვიდობიანი აქციის დარბევისას ადამიანის უფლებების შელახვის ფაქტები განიხილება, თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარეს, ზურაბ აბაშიძეს უსმენენ.
რეგიონული პოლიტიკისა და თვითმმართველობის საპარლამენტო კომიტეტის თავმჯდომარის, დროებითი საგამოძიებო კომისიის წევრის, ირაკლი ქადაგიშვილის კითხვაზე, თუ რა გახდა მოტივაცია ახალგაზრდებისთვის, რომ ისინი გამოხატავდნენ მზაობას საჯარო-სამართლებრივ პროცესში შესულიყვნენ ხელისუფლებასთან ვიდრე ე.წ ზონდერების ანგარიშსწორების მსხვერპლნი ყოფილიყვნენ, ზურაბ აბაშიძემ უპასუხა, რომ, სწორედ ეს იყო მოტივი, რამდენადაც ის ხალხი, ვინც იმჟამად აქციებში მონაწილეობდა, სახლიდან გასვლისას არ იყო დარწმუნებული, იმაში დაბრუნდებოდა თუ არა შინ უვნებელი.
„ჩვენ ვიცავდით თავს და აქვე უნდა აღვნიშნოთ, ჩვენ რომ დილით გავდიოდით სახლიდან და ვიღებდით ამ აქციებში მონაწილეობას სხვადასხვა ფორმით, არ ვიყავით დარწმუნებული, რომ საღამოს დავბრუნდებოდით ჩვენს ოჯახებში. ცოცხლები, ან შეიძლება ძალიან დაზარალებულები, იმიტომ რომ აქციების პერიოდში მაქსიმალურად ხდებოდა რუსთაველის ქვედა ქუჩებზე დახვედრები არაფორმალური დაჯგუფებების მხრიდან, შესაძლოა პოლიციელებიც იყვნენ, მაგრამ მათი იდენტიფიცირება ვერ ხდებოდა, იმიტომ რომ იყვნენ ნიღბებში და არ ეცვათ პოლიციელის უნიფორმა. დაუცველობის შეგრძნება იყო, დახვედრები, ადამიანების გატაცება და შემდეგ მათთან სასტიკი ფიზიკური გასწორება. სწორედ, ეს იყო მოტივი, ბატონო ირაკლი მართალს ბრძანებთ,“- განაცხადა ზურაბ აბაშიძემ.