მე ყველაფერი პირადი გავწიე და როდესაც დავინიშნე მინისტრად, წამებში გავაანალიზე, რა პასუხისმგებლობით შევდიოდი ჩემს გუნდში, რა ახალ გამოწვევას ვუდგებოდი წინ, – ამის შესახებ კულტურის მინისტრმა, თინათინ რუხაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის თემა“ განაცხადა.
გადაცემის წამყვანმა კულტურის მინისტრს „ვასო აბაშიძის მუსიკისა და დრამის თეატრის“ შესახებ და მისი ყოფილი ხელმძღვანელის, დავით დოიაშვილის გათავისუფლებაზე ჰკითხა.
„მე გადავდგი ნაბიჯები, მიუხედავად პირადი რაღაც ურთიერთობებისა, მაინც მივედი თეატრში, სპექტაკლს დავესწარი და დასს შევხვდი. იქიდან იყო სიჩუმე. ეს ხდება ოქტომბერ-ნოემბრის დასაწყისში. შემდეგ მოხდა ის, რაც მოხდა. იყო არეულობის მცდელობა და იყო ქვეყნის გადატრიალების მცდელობა; იცით, რაც იყო. ყველა თავისი რაკურსიდან უყურებს ამ თემას, ვისაც როგორ უნდა, ისეთი პოლიტიკური ხედვა შეუძლია ჰქონდეს. მე ვარ დარგის ხელმძღვანელი და მაქვს უნარი, სწორად განვსაჯო, სახელმწიფო ინსტიტუცია როდესაც ჩამოშლის წინ დგება და ხელმძღვანელი ადამიანი, რომელსაც ბევრი რამ აქვს ცხოვრებაში განვლილი და უნახავს, როგორ ხდებოდა ამ ქვეყანაში რევოლუციები, ზუსტად ვიცი, რომ იმ დროს რაღაცნაირად ახერხებდა, თავს არიდებდა თავის უკან მდგომი კოლექტივების ამაში პოლიტიზირებას, ახლა სახელმწიფო ინსტიტუცია გავიდა საერთოდ არეალიდან, რისთვისაც იყო დაფუძნებული. გარდა ამისა, მუსიკისა და დრამის თეატრში არის კოლექტივი, რომელშიც ყველა ერთსა და იმავე აზრზე არ არის. ზოგს მუშაობა უნდა და სპექტაკლი უნდა. მეტსაც გეტყვით, იქ იყვნენ და არიან თანამშრომლები, რომლებიც იმავე დღეებში, როდესაც მეუბნებოდნენ, რომ გაფიცულები არიან, თავიანთ სხვა სამუშაო ადგილებზე დადიოდნენ და თავიანთ სამუშაოს ასრულებდნენ.
მესამე, გაფიცვას აქვს თავისი წესი. მე გამოვედი და ერთ-ერთ დიდ ინტერვიუში ვთქვი, რომ მე გაფიცული ფურცელზე არ მინახავს იმ პერიოდში. გარდა იმისა, რომ ვეცადეთ, ფორმატი რაღაცნაირად წამოგვეყვანა, რომ ნორმალიზებამდე მიგვეყვანა სახელმწიფო ინსტიტუციის ჩამოშლის, თეატრი არის დაფუძნებული კონკრეტული მიზნებისთვის და ამ მიზნების შეცვლა შეუძლია მხოლოდ სახელმწიფოს“, – განაცხადა რუხაძემ.
როგორც მინისტრმა აღნიშნა, ამ დროს „თეატრში ყველა ადამიანი იღებდა ხელფასს და ზემოდან დანამატების თემაც იყო“.
„დღესაც ამ თეატრს ჰყავს დროებითი მმართველი მათივე წრიდან, იმავე თეატრის თანამშრომელი და ის თვითონ დადგა ამ ფაქტის წინაშე, რომ რიგი ფინანსური გაურკვევლობები შიგნით არის. დღეს ჩვენ გადავდივართ არა იმ ეტაპზე, რომ თეატრზე ვილაპარაკოთ, არამედ ჯერ ინსტიტუციურად სტრუქტურა გავასწოროთ. იმიტომ, რომ თუ არასწორად ხდება ან სახელმწიფო ასიგნებების, ან თუნდაც საკუთარი შემოსავლების განკარგვა, არასწორია. საკუთარი შემოსავალი თეატრს უჩნდება იქიდან, რომ სახელმწიფო ქონებაში, გარემონტებულ, გაკეთებულ, პირობებშექმნილ მდგომარეობაში სპექტაკლს რომ თამაშობ, იქიდან ჩნდება ის საკუთარი შემოსავალი. შენ ამბობ, რომ შვიდი თვე გაფიცული ხარ, თუ ხუთი თვე, რა მნიშვნელობა აქვს, რამდენი დღეც ხარ და თან სახელმწიფო ასიგნებები გადის ამაზე. ეს მათ ძალიან კარგად იციან, რომ მე ვარ ძალიან პრინციპული ადამიანი“, – განაცხადა რუხაძემ.
მისი თქმით, სამინისტროს კონტაქტი ჰქონდა თეატრის ხელმძღვანელობასა და კოლექტივთან.
„ჩვენ კონტაქტი გვქონდა, არასდროს არავისთვის უარი არ გვითქვამს. კონტაქტი გვქონდა ყველასთან, სამინისტროს კარი იყო ღია ყველა კონსტრუქციული სამუშაოსთვის და ყველაფრისთვის ვიყავით ღია. არცერთი ზარი არ შემომსვლია ისეთი, რომ უპასუხოდ დამეტოვებინა და არცერთი პასუხი არ ყოფილა ჩემ მიმართ. მე არ ვარ მეცნიერი, ან აკადემიკოსი, ან თქვენზე მეტი ჟურნალისტი, ან ვიღაცაზე მეტი მუსიკოსი, მე ვარ დარგის მენეჯერი და მე გამოვირჩევი ამით, რომ როდესაც გამოსავალი არის საპოვნელი, გამოსავალი უნდა ვიპოვო. ათიდან ცხრა შემთხვევაში, ჩემს ცხოვრებაში, ამ გამოსავალს ვპოულობდი. ჩვენ ყველა გზა ვცადეთ, წერილიც მივიწერეთ, თხოვნაც იყო და არაერთი წერილი იყო“, – განაცხადა რუხაძემ.
გადაცემის წამყვანის შეკითხვაზე, იყო თუ არა წერილი პირადად დავით დოიაშვილის მიმართ და შედგა თუ არა ორმხრივი კომუნიკაცია, თინათინ რუხაძემ განაცხადა, რომ ეს წერილი იყო როგორც ხელმძღვანელ პირთან, ხოლო რაც შეეხება შეხვედრას, მინისტრი თეატრში მივიდა, თუმცა მას თეატრის ხელმძღვანელი არ შეხვდა.
„გეუბნებით, რომ ადამიანთან მივედი თეატრში, არ გამოვიდა და გამარჯობა არ მითხრა. ეს დევს სამინისტროს სოცმედიაში, როდესაც ვიყავი თეატრში. ყველაფერი დევს საერთოდ. ის ერთ-ერთი ის ადამიანია ნამდვილად, რომელიც მე ძალიან კარგად მიცნობს და იცის ზუსტად, რომ გამოუვალ მდგომარეობაში დიაგნოზებს ვსვამ და მკურნალობასაც. 25 სახელმწიფო თეატრია ჩვენს არეალში. 24 ან დგას და მუშაობს, ან თუნდაც ცდილობს, უნდა, რომ იმუშაოს და გეუბნება, არ მაქვს ამის პირობა, იმიტომ, რომ ან რუსთაველზე ვარ, ან მაბულინგებენ და 25-ე არის ტონის მიმცემი, რომ მთელი სახელმწიფო სტრუქტურა ასე ჩამოიქცეს?“, – განაცხადა რუხაძემ.
შეკითხვაზე, რატომ იყო ტონის მიმცემი „მუსიკისა და დრამის თეატრი“, მაშინ როდესაც სხვა თეატრებშიც იყო პროტესტი, რუხაძემ განაცხადა, რომ იმ წუთას ისინი ზეგავლენას ახდენდნენ ადამიანებზე.
„ბულინგის ხარჯზე და იმის ხარჯზე, რომ ადამიანებს, უბრალოდ, თავისუფალ არეალს, საკუთარ არჩევანს აღარ უტოვებდნენ. სხვასაც აქვს სხვა აზრი და ჩვენ უნდა შევეჩვიოთ თანამედროვე სამყაროში, რომ სხვა აზრი შეიძლება იყოს“, – განაცხადა რუხაძემ.
თინათინ რუხაძემ ასევე განაცხადა, რომ დოიაშვილთან დაკავშირებით სამინისტროს გადაწყვეტილებიდან ძალიან ცოტა ხანში დასი თვითონ გამოვიდა კონტაქტზე და თვითონვე მოითხოვეს ხელმძღვანელი, რადგან ხელფასები უნდა მიეღოთ, იმავე დღეს დაენიშნათ მოვალეობის შემსრულებელი მათივე არეალიდან და არანაირ ზეწოლას ადგილი არ ჰქონია.
თამთა სანიკიძის შეკითხვაზე, ჰყავს თუ არა შერჩეული თეატრის ხელმძღვანელის კანდიდატურა, მინისტრმა განაცხადა, რომ კანდიდატურა შერჩეული არ არის.
შეკითხვაზე, იყო თუ არა პროტესტი მისი გადაწყვეტილებისთვის ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორი, რადგან ხელოვანთა ნაწილმა მინისტრის გადაწყვეტილება პროტესტის ჩახშობად და სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვად შეაფასა, თინათინ რუხაძემ კითხვითვე უპასუხა: „პროტესტი ხომ გაჩერდა ამის შემდეგ? პროტესტი იყო თუ არა მართული გარედან? შეკითხვა მაქვს. თვითონ ბატონები და ქალბატონები დადიან კონცერტებზე, სპექტაკლებზე, სხვა დარბაზებში ვხედავთ ამ ხალხს, თვითონვე ასრულებენ და სხვა დარბაზებში სცენაზე დგანან. შეკითხვა მაქვს, პროტესტი შეჩერდა თუ არ შეჩერდა? დამშვიდდა ხომ მდგომარეობა?“
მინისტრმა ასევე აღნიშნა, რომ გამოხატვის უფლება ყველას აქვს და ამის უფლება არავის არავისთვის არ შეუზღუდავს.
„ყველას აქვს თავისი გამოხატვის უფლება. ვინმემ შეუზღუდა ეს უფლება? ჩვენ უმოქმედობაზე გვქონდა ლაპარაკი და გაფიცვას აქვს თავისი წესი“, – განაცხადა რუხაძემ.