პირდაპირ და ღიად აღიარებენ იმას, რის გამოც ადრე სხვებს საყოველთაო დევნას უწყობდნენ. ამავე დროს უტიფრად გვიმტკიცებენ ამ რეზოლუციის სარგებელს, რომელზეც ხელის მოწერის გამო მათი ლანდი აღარ უნდა იყოს პოლიტიკაში,- ასე აფასაებს ანალიტიკოსი ამირან სალუქვაძე „ევროპული საქართველოს“ ერთ-ერთი ლიდერის დავით ბაქრაძის ინტერვიუს 2008 წლის აგვისტოს ომთან დაკავშირებით.
„ჯერ ყურადღებით წაიკითხეთ ევროსაბჭოს რეზოლუციის 1633 მე-5 პუნქტი რას გვეუბნება, შემდეგ განვმარტოთ.
„მუხლი 5. თუმცა, 2008 წლის 7 აგვისტოს, საქართველოს სამხედრო ძალების მიერ ცხინვალის დაბომბვის გაუფრთხილებლად დაწყებით, ესკალაცია ახალ, კერძოდ ღია და სრულმასშტაბიანი საომარი მოქმედებების საფეხურზე გადავიდა. მძიმე არტილერიისა და კასეტური ბომბების გამოყენება, რამაც სერიოზული საფრთხე შეუქმნა სამოქალაქო მოსახლეობას, წარმოადგენდა სამხედრო ძალის არაპროპორციულ გამოყენებას საქართველოს მხრიდან, მიუხედავად იმისა, რომ აღნიშნული ხდებოდა მისი ტერიტორიის ფარგლებში და როგორც ასეთი, საერთაშორისო ჰუმანიტარული სამართლისა და საქართველოს მიერ აღებული ვალდებულების დარღვევას, კონფლიქტები გადაწყვიტოს მშვიდობიანი საშუალებებით“.
რა მივიღეთ ამ რეზოლუციით: დაფიქსირდა, რომ რუსეთი ოკუპანტია, როგორც ბაქრაძე აღნიშნავს? რის ფასად?
აი, რის ფასად:
საქართველოს ბრალდება კონფლიქტის ესკალაციის ახალ, სრულმასშტაბიან სამხედრო დაპირისპირებაში გადაყვანა;
საქართველოს ბრალდება ცხინვალის გაუფრთხილებლად დაბომბვა;
საქართველოს ბრალდება კასეტური ბომბების გამოყენება;
საქართველოს ბრალდება სამოქალაქო მოსახლეობისათვის საფრთხის შექმნა;
საქართველოს ბრალდება არაპროპორციული ძალის გამოყენება;
იმის მიუხედავად, რომ ეს ხდებოდა ჩვენს ტერიტორიაზე, საქართველოს ბრალდება საერთაშორისო ჰუმანიტარული სამართლისა და საქართველოს მიერ აღებული ვალდებულების დარღვევა, კონფლიქტები გადაწყვიტოს მშვიდობიანი საშუალებებით.
ეს ყველაფერი ამ რეზოლუციით ევროსაბჭომ დაგვაბრალა ჩვენ, რაზეც ქართულმა მხარემ ხელი მოაწერა. შეგახსენებთ, რუსეთს რეზოლუციაზე ხელი არ მოუწერია. ჩვენც რომ არ მოგვეწერა ხელი, ევროსაბჭო ამ რეზოლუციას მაინც მიიღებდა. ამას დაგიდასტურებთ ევროსაბჭოს ნებისმიერი წარმომადგენელი. ჩვენ ყველაფერი უნდა გაგვეკეთებინა, რათა რეზოლუციაში ასეთი მძიმე ბრალდებები არ ასახულიყო. ახლა გამოდიან და გვიყვებიან ზღაპრებს, ბრბოდ, უწიგნურებად გვთვლიან.
ამ რეზოლუციის ხელმომწერები წლებია სხვებს აბულინგებენ ომის დაწყების თემაზე. ომის დაწყება კი არაა პრობლემა. ჩვენ გვქონდა და გვაქვს უფლება ჩვენს ტერიტორიაზე ვაწარმოოთ სამხედრო მოქმედებები, მაგრამ ჩვენ აღებული ვალდებულებების დარღვევაზე ჩვენით მოვაწერეთ ხელი. ასევე ხელი მოვაწერეთ კასეტური ბომბების გამოყენებას, რასაც გაერო 1980 წლიდან ებრძვის. უამრავ შეთანხმებასთან და კონვენციასთან ერთად, 2008 წლის მაისში, დუბლინში, ხელი მოეწერა კონვენციას კასეტური ბომბების შესახებ და ა.შ.
ახლა მითხარით, იმის ნაცვლად, რომ ბოდიშს იხდიდნენ, აქვთ თუ არა უფლება ისევ ხელისუფლებაში მოსვლაზე ჰქონდეთ პრეტენზია? გაჩუმდნენ მაინც, ჩვენ ხომ არ ვახსენებთ?! ამიტომ ვწერ წლებია: 2008 წლის მოვლენები ახლიდანაა შესასწავლი და შესაფასებელი“, – წერს ამირან სალუქვაძე.