ცოტა ვრცელი პოსტი სააკაშვილზე და 9 მილიონის საქმეზე – ჟურნალისტი მერაბ მეტრეველი სოციალურ ქსელში შემდეგი შინაარსის პოსტს აქვეყნებს:
„როგორც იურისტები ამბობენ, საჯარო სამართალში მოქმედებს პრინციპი – რაც კანონით დაშვებული არაა, აკრძალულია. შესაბამისად, საკითხი ასე კი არ უნდა დაისვას, რომელი კანონი უკრძალავს პრეზიდენტს შვილის სწვალის დაფინანსებას, არამედ პირიქით: რომელი კანონი უშვებს, პრეზიდენტის მიერ შვილის სწავლის დაფინანსებას ბიუჯეტიდან. პასუხია არცერთი. შესაბამისად უკანონოა. ასევეა თითქმის ყველა იმ ხარჯზე, რასაც მას პროკურატურა ედავება. არცერთ იმ ხარჯს არ იცნობს კანონის არცერთი ნორმა. შესაბამისად, ყველა ის ხარჯი უკანონოა. ეს ამბავი ყველა მიუკერძოებელი დამკვირვებლისთვის წესით ცალსახაა. რაც ცალსახა არაა, ესაა: ამისთვის უნდა ვიჭერდეთ პრეზიდენტს, თუ სარკოზის მსგავსად შინაპატომრობაც საკმარისი იქნებოდა. ამაზე დავა შეიძლება. თუმცა ყველაზე მძიმე ამ ამბავში არა კრიმინალური არამედ პოლიტიკური და მორალური კონტექსტია. ყველა ეს ხარჯი მოწმონს, რომ ეს ადამიანი თავს არა დემოკრატიული ქვეყნის პრეზოდენტად, არამედ რომელიმე აღმოსავლური სახელმწიფოს სულთნად მიიჩნევდა, რომლისთვის ქვეყანა და მისი ბიუჯეტი პირადი საუთრებაა და შეუძლია მოიხმაროს, როგორც უნდა. ამ კონტექსტში განსაკუთრებით ამაზრზენია მასაჟისტის, დოქტორი დოტის ჩამოყვანის ეპიზოდი. ასეთი იდეის განხორციელება ქვეყნის ხარჯზე ალბათ რომელიმე შეიხსაც არ მოუვჯდოდა თავში. p. s. მიშისტებს გთხოვთ თავს ნუ შეიწუხებთ ასეთი პასუხებით: აბა, ბიძინა!… აბა, ღარიბაშვილი!… წინასწარვე გეტყვით, რომ რაც უნდა თქვათ ბიძინაზე და მთლიანად “ოცნებაზე” ყველაფერში გეთანხმებით. ოღონდ ეგ სააკაშვილთან დაკავშირებით რეალობას არ ცვლის“ – წერს მერაბ მეტრეველი.