“2008 წლის ომის შემდეგ ცხინვალში დაზიანებული ობიექტების სარეაბილიტაციოდ კრემლმა 10 მლრდ რუბლი გამოყო. სამუშაოებს, ბუნებრივია, რუსული კომპანიები აწარმოებდნენ, მუშახელი კი, ადგილობრივებთან ერთად შუა აზიიდან და ჩრდილოეთ კავკასიიდან ჩასული “გასტარბაიტერები” იყვნენ. შედეგად, უშუალოდ ცხინვალსა და მის შემოგარენში ქართველების ნასოფლარებზე მასობრივად დაიწყეს ჩასახლება ტაჯიკებმა, უზბეკებმა, დაღესტნელებმა, ჩეჩნებმა და ჩინელებმაც კი. ისინი იქ 2008-2009 წლებში ჩავიდნენ როგორც მშენებლები, თუმცა მოგვიანებით შეიძინეს მიწები და ოჯახებითურთ დაიწყეს ტერიტორიის ათვისება”, – წერს გაზეთი “რეზონანსი” სტატიაში სათაურით “დაპირისპირება ჩრდილოკავკასიელებსა და ადგილობრივებს შორის ცხინვალში / 2008 წელს სეპარატისტების მიერ დანგრეული ქართული ეკლესიის ადგილას მეჩეთის აშენება სურთ.
“ადგილობრივ მოსახლეობასა და ახალმოსახლეებს შორის არსებული ეთნიკურ-რელიგიურ-კულტურული განსხვავება ძალიან დიდია, რაც საყოფაცხოვრებო დონეზე კონფლიქტისა და უკმაყოფილების მიზეზი არაერთხელ გამხდარა. ახლახან კი დაღესტნელმა ახალმოსახლეებმა ცხინვალში, დგვრისის ტერიტორიაზე, რომელიც ქართულ სოფელს, უფრო ზუსტად კი ნასოფლარს, თამარაშენს ესაზღვრება, მეჩეთის აშენება მოითხოვეს, რამაც ადგილობრივები უკიდურესად გააღიზიანა და ვითარება დაძაბა. ქართულ-ოსური ურთიერთობების კუთხით მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაცია “სივილ ფორუმის” ხელმძღვანელ, თემურ არბოლიშილის თქმით, დე ფაქტო ხელისუფლება დაღესტნელებს, როგორც რუსეთის მოქალაქეებს, უარს ვერ ეუბნება, თუმცა, სახალხო მღელვარებისა და ეთნიკური დაპირისპირების შიშით, ვერც თანხმობის მიცემას ბედავს”, – აღნიშნავს გამოცემა.
“დღესდღეობით ცხინვალის რეგიონში მცხოვრებთა რაოდენობა 15 000-ს არ აღემატება და შესაბამისად, იქ ჩასახლებული და დაფუძნებული 1 000 უცხოელი ოსებისთვის ისედაც სავალალო დემოგრაფიულ მდგომარეობას კიდევ უფრო მეტად ამძიმებს. ამას ისინიც მშვენივრად ხვდებიან, რაც იქაურ საზოგადოებაში ქსენოფობიის გაღვივებას უწყობს ხელს. ცხინვალში ჩასახლებულმა დაღესტნელებმა, რომელთა დიდი ნაწილი რადიკალური ისლამის მიმდევარია, დგვრისში, სადაც ძველი ქართული ეკლესია იყო, რომელიც 2008 წლის ომის შემდეგ დაანგრიეს ადგილობრივებმა, მეჩეთის აშენება მოითხოვეს. ამას ოსების წინააღმდეგობა მოჰყვა”, – აცხადებს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას თემურ არბოლიშვილი.
“მისივე თქმით, ცხინვალის რეგიონში ჩასახლებული პირები ძირითადად მცირე ბიზნესის სფეროში არიან წარმოდგენილი, აგრეთვე მათ აქვთ მიწის ნაკვეთები, რომლებსაც ამუშავებენ. ადგილობრივ ოსებთან შედარებით ისინი მატერიალურად უკეთეს მდგომარეობაში არიან, რაც მათ მიწის ნაკვეთების შეძენისა და სახლების აშენების საშუალებას აძლევს, სადაც ეტაპობრივად თავიანთ ოჯახის წევრებსა და ნათესავებს ასახლებენ. აღსანიშნავია, რომ დაღესტნური თემი შობადობის მაღალი მაჩვენებლით ხასიათდება. მათ ცხინვალის ჩრდილოეთ ნაწილში უკვე აქვთ თავისი პატარა უბანი, რომელიც ნელ-ნელა იზრდება. ამა თუ იმ ჯგუფის რაოდენობის ზრდა კი, როგორც წესი, პირდაპირპროპორციულად, მათი მოთხოვნების ზრდასაც იწვევს. აღსანიშნავია, რომ “რესპუბლიკაში” ჩასახლებულ მაჰმადიანებს მეჩეთის აშენების მცდელობა ჯერ კიდევ 2010 წელს ჰქონდათ, თუმცა უშედეგოდ – სეპარატისტთა იმდროინდელმა ხელმძღვანელობამ მათ უარი უთხრა, რაც ამ საკითხისადმი მოსახლეობის ნეგატიური დამოკიდებულებით ახსნა” – დასძენს გამოცემა.
“ჩვენს რესპუბლიკაში ისლამი არასოდეს ყოფილა. მართლმადიდებლობა ჩვენი იდენტობის მთავარი განმსაზღვრელია. ამასთან, ჩვენ ამ თხოვნით არა რესპუბლიკის მცხოვრებლებმა, არამედ აქ დროებით, მივლინებით მყოფმა პირებმა მოგვმართეს. ხომ წარმოგიდგენიათ, რა მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ აქ მეჩეთს ავაშენებთ… ხალხი აჯანყდება…” – უთხრა მაშინ რელიგიის საკითხებში დე ფაქტო პრეზიდენტის მრჩეველმა სონია ხუბაევამ ადგილობრივ ჟურნალისტებს. ოსური საზოგადოების აზრი ამ საკითხთან მიმართებაში არც ახლა შეცვლილა, – აღნიშნა “რეზონანსთან” საუბრისას ადგილობრივმა ჟურნალისტმა დავიდ ფუხაევმა. იგი ამჟამად მოსკოვში ცხოვრობს, თუმცა ცხინვალში მყოფ კოლეგებსა და ოჯახის წევრებთან მჭიდრო ურთიერთობა აქვს“, – წერს სტატიიის ავტორი.
“ეს თემა პერიოდულად წამოიწევს ხოლმე. თუმცა, ისინი ხვდებიან, რომ ამ ეტაპზე უმცირესობაში არიან და ამ საკითხისადმი განსაკუთრებულ მონდომებას არ იჩენენ. უბრალოდ, ნებართვის თხოვნით შემოიფარგლებიან, რაზეც უარს იღებენ. ბოლოს მათ თებერვალსა თუ მარტში ქალაქის მერიაში შეიტანეს განცხადება მიწის შეძენასა და იქ მეჩეთის აშენების ნებართვის თხოვნით, მაგრამ, რამდენადაც ვიცი, პასუხი ამ დრომდე არ მიუღიათ და ალბათ ვერც მიიღებენ, რადგანაც ადგილობრივი მოსახლეობა საკუთარი კონსერვატულობით გამოირჩევა და ცხინვალში მეჩეთს ვერ აიტანენ. მე პრობლემა არ მაქვს, აქ, მოსკოვში ბევრ მაჰმადიანთან ვმეგობრობ, მაგრამ ცხინვალში ხალხი სხვანაირად ფიქრობს. მათი აზრით, იქ მეჩეთის აშენებას რადიკალ მუსლიმანთა დამკვიდრება მოჰყვება, რაც მათთვის მიუღებელია”, – დასძენს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას დავიდ ფუხაევი.