“გაქცევა პარლამენტიდან და მწვავე კითხვებზე თავის არიდება არის ძალიან დიდი სისუსტის გამოხატულება”

მართალია ჩემს და ასევე შემდგომი თაობის დიდ ნაწილს აღარ ახსოვს 1992-95 წლებში
პირველი მოწვევის პარლამენტი (რომელიც ყველაზე „ჭრელი“ პარლამენტი იყო და იქ კრიმინალები და „არისტოკრატები“ ერთად ისხდნენ). იმ პარლამენტში მაშინდელ მთავარსარდალს ყოველდღიურად უწევდა საშინელ კრიტიკის და ცილისწამების მოსმენა. თუმცა იგი არსად გაქცეულა.
ვფიქრობ ასეთი უნდა იყოს ქვეყნის პირველი პირი, რომელიც ყველანაირ ქებას, კრიტიკას და თუნდაც წილისწამებას ცივი გონებით შეხვდება და თავის პირად წყენას ქვეყნის ინტერესების გამო გვერდზე გადადებს.
საქართველოს დღევანდელი პრეზიდენტი გუშინ ბევრად უფრო მეტ პოლიტიკურ დივიდენს მიიღებდა, ღიად და მკვეთრად რომ ესაუბრა იმის შესახებ, თუ რა გამოწვევების წინაშე დგას ჩვენი ქვეყანა და მოსახლეობას რა ყოველდღიური პრობლემები აწუხებს. სწორედ ეს იქნებოდა კარგი წინა პირობა მეორე ვადის საპრეზიდენტო კამპანიის წამოსაწყებად.”