ზვიად გამსახურდიას ყოფილი თანამებრძოლი, უზენაესი საბჭოს წევრი ბიძინა გიორგობიანი, გუშინ “რუსთავი 2”-ზე გასულ სიუჟეტს ეხმიანება.
“გუშინ საღამოდან რ2 გადაცემის შემდეგ ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ. ზვიად გამსახურდიას ბოლო დღეებში მის გვერდით მყოფთაგან ბევრი ჩემი მეგობარი იყო, მაგრამ რაკიღა ზვიადის დაბრუნებისას ზუგდიდში არ ვიყავი, ეს წლები არაფერს ვამბობდი იმ მიზეზის გამო, რომ რაც ჩემი თვალით არ მაქვს ნანახი, ძნელად ვიჯერებ.
გუშინ ქართული ტოქსიკური ტელევიზიების ფლაგმან რ2 ით აჩვენეს, ბესო გუგუშვილის ინტერვიუ (მას არაერთჯერ გავულანძღივარ საჯაროდ, მაგრამ ეს სხვა თემაა), ბესო ძალიან აღელვებული ჩანდა და ამბობდა, რომ ზვიადი ჯერ ცოცხალი შემოგვტენეს ჩვენ 3 კაცს, მერე მიცვალებულიც ჩვენ შეგვატოვეს და დანაჩენი საქართველო სეირს უცქეროდა მაშინაც და დღესაცო.
რაღაც ახალი მიგნებაა მისგან. მანამდის იყო თხრობა იმის თობაზე, რომ ზვიადი ძალით გამოაგდეს გროზნოდან ზუგდიდში (მანანამ ჩანთები გამოუდგა გარეთ, ახლა აფსანძემ ჩამოიტყუა, ცოტნე გამსახურდიას არ უნდოდა, მაგრამ დედამისმა უბრძანა და მან ბაჩუკი გვანცელაძეს მუხლებში ესროლა დ.ა.შ.
ამ ჩახლართულ ტყუილებში, ზვიად გამსახურდიას “შეტენვა” განსაკუთრებით გამოირჩევა თავის ცინიზმით. საკითხავია ვინ ვის შეტენეს სიცოცხლეში, ვინ რა როლი ითამაშა 90-91 წლებში, რომ ზვიადი დევნილობაში მოხვდა, ვინ ასხამდა თბილისში დანთებულ ცეცხლზე ნავთს, ვინ მოითხოვდა ოპოზიციის განადგურებას და ამით ხელფეხს უხსნიდა საქართველოს მტრებს უფრო მარჯვედ ემოქმედათ ომის გასაჩაღებლად.
რაც შეეხება მიცვალებულს, 2007 წელს მისი გადმოსვენებისას გზებზე გამოფენილი სოფლები და ქუჩაში მის საპატივცემულოდ გამოსული ხალხის დიდი შეურაცხყოფაა “მიცვალებული სამ კაცს შემოგვტენეს”, ალბათ ამ კაცს აქვს რაღაც დაფარული, რასაც ვერ ამბობს (არადა მისგან მხოლოდ სიმართლეს ითხოვდნენ და არ საყვედურობენ იმას, თუ რატომ ვერ მოიქცნენ გმირულად), ასევე საინტერესოა როგორ ერთდროულად გაიხიზნენ ამ ქვეყნიდან ყველა მოწმე (ისევე მიყოლებით გარდაიცვალა ყველა მაშინდელი ხელისუფალი, რომ არც კი გამოკითხა არავინ), რა საჭირო იყო საერთოდ ამ საძაგლობის ჩვენება, რაც გუშინ ნაცპარტიის პროპაგანდისტმა რ2 მა აჩვენა?
მე მგონი, ზუსტად იმ სცენარის გაგრძელებაა, რომლითაც 2007 წელს, მისი პოპულარობით მეტოქეობის გამო, საქართველოში გადმოსვენებული ზვიად გამსახურდიას დისკრედიტაციას ცდილობდა სააკაშვილის ხელისუფლება.
სწორედ ამის გამო მოხვდა ხანგრძლივი დროით მისი შვილი გლდანის ციხის ჯურღმულებში და დღესაც ხანდაზმულობის ფაქტორი რომ არ არსებობდეს, დარწმუნებული ვარ კიევიდან უჩივლებდა ცოტნე გამსახურდიას, მიხეილ სააკაშვილის “მეგობარი” ბაჩუკი გვანცელაძე.
ღირსეულ ადამიანებს მიცვალებულის ძვლები ზურგით უტარებიათ და მსგავსი არაფერი უკადრიათ, ჩეჩნებმა გადასახლებიდან დაბრუნებისას ყაზახეთის ტრამალებში გარდაცვლილთ საფლავები ჩეჩნეთში ჩამოიტანეს და მათ ძეგლი დაუდგეს, 1993 წელს როდესაც დაჯიჯგნილ გავერანებული საქართველოს ტყეებში, თანმხლებ პირებთან ერთდ დადიოდა, ავადმყოფი და მიუსაფარი საქართველოს პრეზიდენტი, რა “შემოტენვაზე” შეუძლია ილაპარაკოს ფსიქიურად ნორმალურ ადამიანმა?
ერთიც რომ დაცდენოდა ვინმეს სურვილი, ჯგუფიდან წასვლისა, მას იქ ძალით არავინ დააკავებდა. შეაწუხეს ჰელსინკში კითხვებით, არ უჯერებენ ტყუილს და აგერ პროკურატურას მიმართა საშველად, პროკურატურას, რომელსაც აქამდე სულ ხუნტას და უკანონოს უწოდებდა”, – წერს ბიძინა გიორგობიანი.