“გრძნობდა გარდაუვალ აღსასრულს… ბოლო 40 დღე იშიმშილა” – 4 შვილის დედა, ხატმწერი თეა გორდელაძე გარდაიცვალა

სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნუ­ლი აკა­დე­მი­ის სა­პა­ტიო აკა­დე­მი­კო­სი ოთარ ნი­კო­ლა­იშ­ვი­ლი ხატმწე­რი­სა და სხვა­დას­ხვა სა­გა­ლობ­ლე­ბის ავ­ტო­რის, თე­ო­ლი­ნა გორ­დე­ლა­ძის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შე­სა­ხებ ავ­რცე­ლებს ინ­ფორ­მა­ცი­ას. რო­გორც ოთარ ნი­კო­ლა­იშ­ვი­ლი წერს, თე­ო­ლი­ნა მძი­მე სენს, სიმ­სივ­ნეს ებ­რძო­და. 41 წლის ქალს ოთხი შვი­ლი დარ­ჩა.

“მძი­მე ავად­მყო­ფო­ბის შემ­დეგ (შო­ბის მარ­ხვის პირ­ველ დღეს), გარ­და­იც­ვა­ლა წი­ნამ­დე­ბა­რე ხა­ტის – “თა­ნალ­მო­ბის” შექ­მნის ავ­ტო­რი: თე­ო­ლი­ნა(თეა) გორ­დე­ლა­ძე. მას ბევ­რი სა­გა­ლო­ბე­ლიც აქვს შექ­მნი­ლი. სამ­წუ­ხა­როდ არ დას­ცალ­და ამ ხა­ტის პა­რაკ­ლი­სის შექ­მნა. სურ­და, ეს საკ­მა­ოდ დიდი ზო­მის ხატი, დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი­ყო ეკ­ლე­სი­ა­ში, სა­დაც კვი­რა­ში ერთხელ ჩა­ტარ­დე­ბო­და ამ ხა­ტის პა­რაკ­ლი­სი (ხმო­ვან ჩა­ნა­წერ­ში აღ­ნიშ­ნუ­ლი მი­თი­თე­ბით).

სიწ­მი­დის და ყვე­ლა წმი­და­ნე­ბის მოყ­ვა­რულს, გა­მორ­ჩე­ვით უყ­ვარ­და წმი­და მამა გაბ­რი­ე­ლი და ეს ამ ხა­ტი­და­ნაც იგ­რძნო­ბა. თე­ო­ლი­ნა(ოთხი სა­უ­კე­თე­სო შვი­ლის დედა), იყო უსა­ზღვროდ მო­წყა­ლე, არა მხო­ლოდ მისი მე­გობ­რე­ბი­სა და ახ­ლობ­ლე­ბის მი­მართ, არა­მედ უცხო გა­ჭირ­ვე­ბულ ადა­მი­ან­თა მი­მარ­თაც. პი­რა­დად ჩემს ოჯახს მუ­დამ შე­ე­წე­ო­და, გან­სა­კუთ­რე­ბით პა­ტა­რა მა­რი­ამ-მარ­გა­ლიტს.

მისი დიდი ბუ­ნე­ბის, ნამ­დვი­ლი ქრის­ტი­ა­ნო­ბი­სა და სა­ოც­რად მო­წყა­ლე გუ­ლის შე­სა­ხებ, მხო­ლოდ ერთ მა­გა­ლითს მო­ვიყ­ვან: თე­ო­ლი­ნა მე­ო­თხე სტა­დი­ის სიმ­სივ­ნეს ებ­რძო­და, რო­გორც ფი­ზი­კუ­რად ასე­ვე სუ­ლი­ე­რად. ის (შე­სა­ბა­მი­სი ყუ­რა­დღე­ბით) შე­უ­თან­ხმდა მცხე­თის სამ­თავ­როს მო­ნას­ტერ­ში მოღ­ვა­წე მამა მი­რი­ანს, ჯან­მრთე­ლო­ბის­თვის ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი­ყო მის სა­ხელ­ზე შეკ­ვე­თი­ლი წირ­ვა. წირ­ვის ჩა­ტა­რე­ბამ­დე ორი დღით ადრე, გა­ი­გო, რომ ჩემი მე­უღ­ლის მდგო­მა­რე­ო­ბა დამ­ძიმ­და და გა­და­იყ­ვა­ნეს რე­ა­მი­ნა­ცი­ა­ში.

მან, თვი­თონ მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში მყოფ­მა, ჩემ­თან შე­თან­ხმე­ბის გა­რე­შე, თხო­ვა მამა მი­რი­ანს, რომ შეკ­ვე­თი­ლი წირ­ვა მის ნაც­ვლად ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი­ყო ნა­ნას სა­ხელ­ზე. ამის შე­სა­ხებ,მე მხო­ლოდ მამა მი­რი­ა­ნის­გან გა­ვი­გე. ალ­ბათ ყვე­ლა და­მე­თან­ხმე­ბა, რომ ეს ურ­თი­ერ­თტვირ­თვის, უდი­დე­სი სუ­ლი­ე­რო­ბის და თა­ნალ­მო­ბის მწვერ­ვა­ლია.

ულა­მა­ზე­სი და წმი­და სუ­ლის ადა­მი­ა­ნი, ჭვრეტ­და რა მო­ახ­ლო­ე­ბულ, გარ­და­უ­ვალ აღ­სას­რულს, არ ინე­ბა ქი­მი­ის გა­კე­თე­ბა. ბოლო 40 დღე იშიმ­ში­ლა და სრუ­ლი­ად გან­წმენ­დი­ლი წარ­სდგა უფ­ლის წი­ნა­შე. ჩემი თა­ვი­სე­ბუ­რი მიდ­გო­მით ვი­ტყვი: მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ნანა უკვე სამი თვეა რაც იმ ქვეყ­ნად წაბ­რძან­და და თით­ქოს მას ეკუთ­ვნის თე­ო­ლი­ნას მას­პინ­ძლო­ბა, ვფიქ­რობ, თე­ოლ­ნა თა­ვი­სი შე­უ­და­რე­ბე­ლი მლოც­ვე­ლო­ბით, ამ ქვეყ­ნად მრა­ვა­ლი ტაჯ­ვის გა­და­ტა­ნით, აუ­რა­ცხე­ლი მო­წყა­ლე­ბი­თა და გან­წმენ­დი­ლი სუ­ლით, იქაც ყვე­ლას შემ­წე იქ­ნე­ბა და აქ მყო­ფებ­საც უფრო მე­ტად დაგ­ვეხ­მა­რე­ბა.ქრის­ტე ღმერ­თო, შენ აცხო­ნე და ნა­თელ­ში ამ­ყო­ფე სული ახ­ლად­შეს­ვე­ნე­ბუ­ლი­სა მხევ­ლი­სა ღვთი­სა თე­ო­ლი­ნა­სი(თე­ა­სი), ამინ”, – წერს ოთარ ნი­კო­ლა­იშ­ვი­ლი.