მსოფლიო მედიის განხილვის მთავარი საკითხია ტრამპისა და ზელენსკის საჯარო „საქმის გარჩევა“. ბუნებრივია, იგივე ხდება ქართულ ფეისბუქ სივრცეშიც, რაც ხშირად გვაგონებს ნოდარ დუმბაძის „მე, ბებია, ილიკო და ილარიონის“ გმირების მსოფლიო პოლიტიკის ამბების ანალიზს („მერე, იაპონია რას ჩივა“? და ა. შ.), – წერს სოციალურ ქსელში „ერთიანი ნეიტრალური საქართველოს“ წევრი ნანა კაკაბაძე, რითაც იგი აშშ-სა და უკრაინის პრეზიდენტების გუშინ გამართულ შეხვედრას ეხმიანება.
„თეთრი სახლში პოლიტიკური გარჩევის გამოძახილები
მსოფლიო მედიის განხილვის მთავარი საკითხია ტრამპისა და ზელენსკის საჯარო „საქმის გარჩევა“. ბუნებრივია, იგივე ხდება ქართულ ფეისბუქ სივრცეშიც, რაც ხშირად გვაგონებს ნოდარ დუმბაძის „მე, ბებია, ილიკო და ილარიონის“ გმირების მსოფლიო პოლიტიკის ამბების ანალიზს („მერე, იაპონია რას ჩივა“? და ა. შ.).
ჩვენი „დიდი ანალიტიკოსების“ უმრავლესობა უკვე შეთანხმდა, რომ თეთრ სახლში გუშინდელი ინციდენტის შემდეგ ცალ მხარეს არის ევროპა და მთელი დასავლური სამყარო, ხოლო მეორე მხარეს – რუსეთი და რუსეთუმე ამერიკა, უნგრეთი, საქართველო და სხვა „ავტორიტარული“ სახელმწიფოები. თითქმის ყველა მსჯელობს ემოციებით და ცოტა ვინმეს თუ უნდა ფაქტებისთვის თვალის გასწორება. თუ შიშველ ფაქტებზე დაიწყებ საუბარს, მაშინვე გაკერებენ სხვადასხვა იარლიყებს და გაბრალებენ, რომ ეს ცუდი ფაქტები შენ გიხარია, ანუ მტრის ბანაკში ხარ.
ტრამპი და მისი გუნდი იმით განსხვავდება ამ „დიდი ანალიტიკოსებისგან“, რომ ისინი ხელმძღვანელობენ მხოლოდ ფაქტებით, ცივი გონებით აფასებენ მოვლენებს და ხედავენ რეალურ პერსპექტივებს. ფაქტები კი ასეთია: სამი წლის განმავლობაში მიმდინარე რუსეთ-უკრაინის ომის თითქმის ყველა ეტაპზე მთავარი იყო პროპაგანდა, საკუთარი თავის და სხვების დარწმუნება იმაში, რომ რუსეთი მარცხდება, უკრაინა იმარჯვებს. რეალობის ჩვენებაზე წინ ყოველთვის იდგა პროპაგანდა, რამაც ბევრი ადამიანი არქიფო სეთურის მრევლს დაამსგავსა, რომელსაც არწმუნებდნენ, რომ ერთი მიმართულებით როდესაც თხრი გვირაბს, მისი ბოლო აუცილებლად საწინააღმდეგო მხარეს ამოვა. ყოველ ჯერზე, როდესაც უკრაინა მოითხოვდა ახალ მილიარდებს და ახალი სახეობის სამხედრო აღჭურვილობას, ატყდებოდა ხოლმე ყიჟინა – „აი, ახლა მიიღებენ “ჯაველინებს” და რუსებს დედა ეტირებათ!“, „აი, ახლა მიიღებენ „ბრედლებს“, “ლეოპარდებს” და რუსეთის საქმე წასულია!, „აი, ახლა მიიღებენ “პატრიოტებს” და უკრაინა შეტევაზე გადავა!“, „აი, ეხლა მიიღებენ “ჰაიმარსებს”, „სტარლინკებს“ და რუსებს დაადუღებენ!“ „აი, ახლა მიიღებენ ატაკამსებს”, “F-16”-ებს და უკრები მოსკოვში წითელ მოედანს ააფეთქებენ!“ არქიფოს მრევლად ქცეული უკრაინის გულშემატკივრებს კი დღესაც სჯერათ, რომ უკრაინა გაიმარჯვებს და რუსეთი დამარცხდება, თუმცა, თანდათან შეამცირეს ფანტაზიები და რუსეთის განადგურების ლოზუნგი ჯერ „რუსეთის სტრატეგიული დამარცხების“ ლოზუნგით შეცვალეს, მერე „უკრაინა არ უნდა დამარცხდეს“ და ბოლოს – „სამართლიანი ზავის დადების“ ლოზუნგით.
ამასობაში კი რუსები, თითქმის სულ წინ მიიწევდნენ ნელა, მაგრამ სტაბილურად და უკვე უკრაინის ტერიტორიის 20% ზე მეტი დაიპყრეს. ტრამპის გუნდმა ლოზუნგებისა და კეთილი სურვილების მიღმა ეს რეალობა დაინახა, ისიც დაინახა, რომ აშშ-ს ფული ჰაერში იფლანგება, მსხვერპლი უდიდესია (მიუხედავად იმისა, რომ ზელენსკის „დათვლით“ ომში მილიონი რუსი ჯარისკაცი დაიღუპა, ხოლო უკრაინის მხრიდან კი მხოლოდ 46 ათასი), შედეგი კი ის არის, რომ თუ ასე გაგრძელდა, ამ წლის ბოლომდე რუსები შეიძლება კიევში აღმოჩნდნენ და „უკანასკნელ უკრაინელამდე“ ბრძოლის ლოზუნგი ცარიელი სიტყვები იქნება, რადგან უკრაინის პრორუსული მოსახლეობა უკრაინის ახალ პრეზიდენტსაც მშვენივრად აირჩევს და 20 და 25 პროცენტის კი არა, მთელი უკრაინის დათმობა მოუწევს რუსეთისთვის დასავლეთს.
ამიტომ ეუბნება ბიზნესმენი ტრამპი ევროპელებს, რომ გადავარჩინოთ უკრაინიდან ის, რისი გადარჩენაც დღეს არის შესაძლებელი, და თუ ამაზე არ მოდიხართ, მაშინ აიღეთ პასუხისმგებლობა იმაზე, რომ მთელი უკრაინა დაიკარგება, ჩვენ ასეთ თამაშში არ შემოვალთო. რა არის აქ გაუგებარი? რუბიომ განაცხადა, როდესაც ევროპელებს ვეკითხებით, თქვენ რა გეგმა გაქვთო, ისევ ძველებურად გვპასუხობენ, „კიდევ ერთი წელი გავაგრძელოთ ომი, რუსეთი ვერ გაუძლებს და თვითონვე მოითხოვს ზავს“-ო. აი, ამ ილუზიებში არ უნდა შესვლა ამერიკის პრეზიდენტს.
„როგორ, მთელ მსოფლიოს ამარცხებს რუსეთი სამხედრო თვალსაზრისით?“, – იკითხავენ გულანთებული „პატრიოტები”. ამაზეც გასცა პასუხი ტრამპმა გუშინ ზელენსკის – „შენ საქმე მესამე მსოფლიო ომისკენ მიგყავს და მე ამას არ დავუშვებ“-ო. ამაში იგულისხმა, რომ რუსეთი ბირთვული სახელმწიფოა და ის ბირთვული იარაღის გამოყენებისგან უკან არ დაიხევსო. სხვათა შორის, ამას მძინარე ჯო ბაიდენიც კი ითვალისწინებდა და იარაღის გადაცემაში ცდილობდა მოზომილი ყოფილიყო. ტრამპი ბიზნესმენია და ყველაფერს ანგარიშობს, რა არის მომგებიანი მისი ქვეყნისთვის და რა – წამგებიანი. მან იცის, ომის გაგრძელების შემთხვევაში რა ელის უკრაინას, ხოლო მოლაპარაკებებით დასრულების შემთხვევაში რა პერსპექტივა აქვს, ერთ შემთხვევაში რას მიიღებს ამერიკა და მეორე შემთხვევაში – რას. ტვინგაცხელებულები კი ამ კაცს რუსეთუმეს ეძახიან.
ამიტომ ტრამპი ომის გაგრძელების შემთხვევაში პასუხისმგებლობას ევროპას აკისრებს, ცხელთავიანი ესტონელი ქალი კაია კალასი კი აცხადებს, ამერიკამ დასავლეთს უღალატა, ამიტომ დასავლეთს ახალი ლიდერი სჭირდებაო და ინგლისის პრემიერი, საფრანგეთის პრეზიდენტი და გერმანიის ახალი კანცლერი ახლა ცდილობენ ასეთი ლიდერის როლი მოირგონ. ისინიც საკუთარი ინტერესებიდან გამოდიან, რადგან ძალიან ღრმად აქვთ შეტოპილი უკრაინის საკითხში, მაგრამ საეჭვოა, რომ ამ გზით უკრაინის გადარჩენა შეძლონ.
ზელენსკის კი სხვა გზა აღარა აქვს და თანახმაა საკუთარი მოსახლეობის გენოფონდის ბოლომდე განადგურება განაგრძოს. როგორც ჩანს, ის ისტორიაში შევა, როგორც ერთ-ერთი ყველაზე უარყოფითი პოლიტიკოსი, რომელმაც იმხელა ზიანი მიაყენა ევროპაში ყველაზე დიდ სახელმწიფოს, რამხელა ზიანიც ისტორიულად არც ერთ პოლიტიკოსს არ მიუყენებია საკუთარი სახელმწიფოსთვის“, – წერს ნანა კაკაბაძე.