თბილისის საქალაქო სასამართლოში ფოტოგრაფების გახმაურებული საქმის განხილვა გრძელდება. განსასჯელის სკამზე კონტრდაზვერვის ყოფილი მაღალჩინოსანი, დავით დევზონაშვილი ზის, რომელსაც გამოძიება სამსახურებრივი უფლებამოსილების გადამეტებას ედავება, ისევე როგორც საერთაშორისო ძებნაში მყოფ გლდანის #8 საპყრობილის ყოფილ დირექტორ ალექსანდრე მუხაძეს.
პროკურატურის ინფორმაციით, დევნოზაშვილი და მუხაძე 2011 წელს დაკავებულ ფოტორეპორტიორებს არარსებული ჯაშუშობის აღიარებას მუქარის, ზეწოლისა და შანტაჟის გზით სთხოვდნენ. აღნიშნულ საქმეზე საქართველოს მთავარი პროკურატურა ცალკე წარმოებად აგრძელებს გამოძიებას დანაშაულში ჩართული სხვა მაღალი რანგის თანამდებობის პირების გამოსავლენად. შესაბამისად, არ არის გამორიცხული, ფოტოგრაფების საქმე მხოლოდ დევნოზაშვილის გასამართლებით არ ამოიწუროს. დაზარალებულმა ფოტოგრაფებმა სასამართლოში დაკითხვის დროს კონტრდაზვერვის კიდევ რამდენიმე ყოფილ თანამშრომელზე მიუთითეს, ერთ-ერთი მათგანის შესახებ ოდნავ ქვემოთ გიამბობთ, მანამდე კი მოდით ვნახოთ, როგორ იქმნებოდა ლეგენდა ჯაშუში ფოტოგრაფების საქმეზე.
პროკურატურის მიერ ჩატარებული გამოძიებით დადგენილია, რომ საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს ყოფილი ფოტორეპორტიორი გიორგი აბდალაძე, ევროპის პრესსააგენტოს ფოტორეპორტიორი ზურაბ ქურციკიძე და საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ყოფილი ფოტორეპორტიორი ირაკლი გედენიძე აქტიურად აშუქებდნენ 2011 წლის 26 მაისს, რუსთაველის გამზირზე, ხელისუფლების საწინააღმდეგო საპროტესტო აქციის დროს მომიტინგეების დარბევისა და სამართალდამცავების მხრიდან ძალის გადამეტების ფაქტებს, რასთან დაკავშირებითაც მათ მიერ გადაღებულმა ფოტოებმა მსოფლიოს წამყვან პრესსააგენტოებში დიდი რეზონანსი გამოიწვია, რაც ნეგატიურად აისახებოდა იმჟამინდელი ხელისუფლების რეიტინგზე.
სწორედ ამ ფაქტით გამოწვეული ხელისუფლების უკმაყოფილების შედეგად, ანგარიშსწორების მიზნით, 2011 წლის 7 ივლისს, შსს კონტრდაზვერვის დეპარტამენტის თანამშრომლების მიერ, გამოგონილი ჯაშუშობის ბრალდებით, ღამის საათებში, საგანგებოდ ჩატარებული სპეცოპერაციის გზით, საკუთარ საცხოვრებელ სახლებში დაკავებული იქნენ ზურაბ ქურციკიძე, გიორგი აბდალაძე, ირაკლი გედენიძე და მისი მეუღლე ნათია გედენიძე.
ფოტორეპორტიორების დაკავებამდე, შსს კონტრდაზვერვის დეპარტამენტი ახორციელებდა ზურაბ ქურციკიძის სატელეფონო საუბრების ფარულ მიყურადებას. ზურაბ ქურციკიძე 2004 წლიდან დღემდე მუშაობს ევროპის პრესსააგენტო „ეპა“-ს ფოტორეპორტიორად, რომლის სათავო ოფისი მდებარეობს ფრანკფურტში, ხოლო ამიერკავკასიის მასშტაბით – მოსკოვში. თავისი სამსახურებრივი საქმიანობიდან გამომდინარე, ზურაბ ქურციკიძეს ხშირი სატელეფონო საუბრები ჰქონდა ხსენებული სააგენტოს თანამშრომლებთან, რომელთაც, ხელშეკრულების საფუძველზე, ჰონორარის სანაცვლოდ უგზავნიდა როგორც მის მიერ გადაღებულ ფოტოსურათებს, ასევე ამ სააგენტოს სტრინგერების – უშტატო თანამშრომლების: ირაკლი გედენიძისა და გიორგი აბდალაძის მიერ გადაღებულ ფოტოებსაც.
სწორედ ზურაბ ქურციკიძის, ირაკლი გედენიძისა და გიორგი აბდალაძის მიერ განხორციელებული ფოტორეპორტიორობა დაედო საფუძვლად სამართალდამცავების მხრიდან მათი ჯაშუშობის ბრალდების ლეგენდის შექმნას.
კერძოდ, გამოგონილი ჯაშუშობის ბრალდების თანახმად, 2004 წელს ზურაბ ქურციკიძე მოსკოვში სამსახურებრივი მივლინების დროს გასამრჯელოს დაპირების საფუძველზე კონფიდენციალური თანამშრომლობისთვის გადაბირებულ იქნა რუსეთის ფედერაციის თავდაცვის სამინისტროს მთავარი სადაზვერვო სამმართველოს თანამშრომლების მიერ. მათი ორგანიზებით ზურაბ ქურციკიძე თითქოს სისტემატურად უგზავნიდა ევროპის პრესსააგენტოს თანამშრომლებს სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველ ფოტოებსა და მასალებს, რომლებსაც ქურციკიძე მოიპოვებდა პრეზიდენტის ადმინისტრაციის პრესსამსახურის ოპერატორის ირაკლი გედენიძისა და საგარეო საქმეთა სამინისტროს პრესცენტრის ფოტოგრაფის გიორგი აბდალაძისგან, რომლებმაც თითქოსდა იცოდნენ ქურციკიძის რუსულ სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობის შესახებ. გამოგონილი ბრალდების თანახმად, ფოტოგრაფების მიერ შექმნილ ჯაშუშურ ქსელს დახმარებას, ასევე, უწევდა ირაკლი გედენიძის მეუღლე, ფოტოგრაფი ნათია გედენიძე.
სწორედ ამ ლეგენდის აღიარებას მოითხოვდა დავით დევნოზაშვილი, რომელიც, როგორც ჩანს, მარტო არ ყოფილა… ფოტოგრაფ გია აბდალაძის განცხადებით, დევნოზაშვილთან ერთად მასზე ზეწოლას ახდენდა კიდევ ერთი თანამშრომელი, რომელიც ამჟამად „დინამოს“ ბაზის დაცვის სამსახურში მუშაობს.
გარდა ამისა, საკუთარ ჩვენებაში ფოტოგრაფი ირაკლი გედენიძე საუბრობს ოქროსჯაჭვიან პიროვნებაზე.
„დევნოზაშვილის გარდა, მათი ვინაობა ჩემთვის უცნობია, თუმცა ერთ-ერთს, რომელსაც კისერზე ოქროს სქელი ჯაჭვი ეკეთა, სახეზე ამოვიცნობ“, – აღნიშნა ირაკლი გედენიძემ.
გავრცელებული ინფორმაციით, აღნიშნული პიროვნება კონტრდაზვერვის სამსახურის ყოფილი მაღალჩინოსანი ბეჟან ფარცვანიაა. ის საფეხბურთო კლუბ „დინამოს“ მფლობელის, ბიზნესმენ რომან ფიფიას ახლო ნათესავია. შესაბამისად, გასაკვირიც არ უნდა იყოს, რომ გია აბდალაძემ ის სწორედ „დინამოს“ ბაზაზე ამოიცნო. „დინამო თბილისში“ „პრაიმტაიმს“ დაუდასტურეს, რომ ბეჟან ფარცვანია კლუბის უსაფრთხოების სამსახურს ხელმძღვანელობს.
რომან ფიფიას გარდა, ფარცვანიას ახლო ნათესავური კავშირი აქვს ყოფილ თუ მოქმედ ჩინოსნებთანაც. ის გახლავთ ჯანდაცვის მინისტრის ყოფილი მოადგილის, ვალერი კვარაცხელიას დისშვილი და წალენჯიხის გამგებლის, ბესიკ ფარცვანიას ძმა.
ბესიკ ფარცვანია წალენჯიხის გამგებლად 2016 წლის 18 ოქტომბერს რიგგარეშე ადგილობრივი არჩევნების შედეგად აირჩიეს. მანამდე ის საკრებულოს წევრის თანამდებობას იკავებდა. წალენჯიხაში რიგგარეშე ადგილობრივი არჩევნები მას შემდეგ დაინიშნა, რაც მოქმედი გამგებელი გოგა თოლორდავა საპარლამენტო არჩევნებში „ქართული ოცნების“ მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი გახდა.
რაც შეეხება ვალერი კვარაცხელიას, მან ჯანდაცვის მინისტრის პოსტი რამდენიმე დღის წინ, უფრო ზუსტად კი 5 მაისს დატოვა, თუმცა თავად ირწმუნება, რომ მისი ეს გადაწყვეტილება ფოტოგრაფების საქმეში ბეჟან ფარცვანიას გამოკვეთას არ უკავშირდება. რაც შეეხება თავად ბეჟან ფარცვანიას, ჩვენ მასთან დაკავშირება ვცადეთ, თუმცა ფარცვანიამ ამ თემაზე საუბარი არ ისურვა.
თავის დროზე ჯაშუშობის ბრალდებით დაკავებული და ამჟამად უკვე დაზარალებულის სტატუსის მქონე ფოტოგრაფები ამბობენ, რომ მათ ოჯახის წევრებით ემუქრებოდნენ.
„დავით დევნოზაშვილი დამემუქრა, ვიცით, შენი შვილი კომაროვის სკოლაში სწავლობს და შეიძლება ერთ დღეს სკოლიდან გამოსულს ქუჩაში მანქანა დაეჯახოსო“.
გია აბდალაძის განცხადებით, სწორედ დავით დევნოზაშვილთან შეთანხმებით და მისი უშუალო კარნახით შედგენილი ტექსტით მისცა აღიარებითი ჩვენება.
რაც შეეხება „დინამოს“ ბაზაზე მის მიერ აღმოჩენილ პირს, რომელიც, სავარაუდოდ, სწორედ ფარცვანია უნდა ყოფილიყო, აბდალაძე ამბობს, რომ „24 საათი დევნოზაშვილთან ერთად იყო და ჩვენზე „მუშაობდა“.
ფოტოგრაფმა სასამართლოში დაკითხვის დროს კიდევ ერთ დეტალზე გაამახვილა ყურადღება.
„მომთხოვეს ეკა ბესელიას აცილება. მე ეს გავაკეთე, მაგრამ ეკა ბესელიამ ჩემს ჩვენებას წარწერა გაუკეთა, რომ არ ეთანხმებოდა ჩემს მიერ წარმოთქმულ ცრუ ჩვენებას და სწორედ ეს დეტალია გამოძიებისთვის მნიშვნელოვანი. ეკა ბესელია მოწმის სახით წარდება სასამართლოზე“, – განაცხადა გია აბდალაძემ.
როგორც აბდალაძე აცხადებს, მისი ვერსიაა, რომ 26 მაისს გადაღებული ფოტოების გამო დასაჯეს და სავარაუდოდ, გამოძიებაც ამ დასკვნამდე მივა.
„მერაბიშვილი, სააკაშვილი, ადეიშვილი, ბოკერია, უტიაშვილი არიან ჩვენი დასჯის შემკვეთები“, – განაცხადა ფოტოგრაფმა.
აბდალაძე პროკურატურისგან სწორედ დამკვეთების დასჯას ითხოვს. „პრაიმტაიმთან“ საუბრისას ის ამბობს, რომ სასამართლო პროცესზე კიდევ ბევრ საინტერესო ფაქტს აეხდება ფარდა. ცნობილია, რომ ჯაშუშობის საქმეს 8 უწყების მიერ გრიფი „საიდუმლო“ ედო. მთელი ეს დოკუმენტები კი სწორედ სასამართლო სხდომების მიმდინარეობისას გასაჯაროვდება და გაირკვევა, როგორ შეიქმნა ლეგენდა ჯაშუში ფოტოგრაფების შესახებ. გარდა ამისა, სასამართლოსთვის ჩვენების მიცემას გეგმავს მე-8 საპყრობილის დირექტორის ყოფილი მოადგილე ვიქტორ ყაჭეიშვილი, რომელიც პატიმრების წამების ბრალდებით ჯერ კიდევ 2013 წელს გაასამართლეს და ამჟამადაც პატიმრობაში იმყოფება. აბდალაძე არ გამორიცხავს, რომ „ყაჭეიშვილს ან სინდისმა შეაწუხა, ან სასჯელის შემსუბუქების მიზნით საპროცესო გარიგება სურს“. მისი თქმით, ყაჭეიშვილს აქვს დეტალური ინფორმაცია, რა ზეწოლა ხორციელდებოდა ფოტოგრაფებზე სასჯელაღსრულების #8 დაწესებულებაში.
„გამუდმებით მეუბნებოდნენ, – აღიარე, რომ ჯაშუში ხარო, მაგრამ ჩემგან ყოველ ჯერზე უარყოფით პასუხს იღებდნენ“, – ეს კი ირაკლი გედენიძის განცხადებაა.
„დაკავების შემდეგ, ჯიქიას ქუჩაზე, სასაფლაოებთან ამიყვანეს, დამაგდეს და მცემდნენ, შემდეგ იარაღი დამადეს, მოდულის შენობაში კი დამაჩოქეს”, – ყვება ირაკლი გედენიძე.
სასამართლოში დაკითხვისას სააკაშვილის ყოფილმა ფოტოგრაფმა აღნიშნა, რომ ცემის დროს ნიღბიანები სთხოვდნენ, ეღიარებინა, „ვისთან იჯაშუშა“. გედენიძის თქმით, ცემისგან მას თვალები ჰქონდა დასიებული.
„15-20 წუთი მირტყამდნენ ჯიქიას სასაფლაოზე, მერე ერთ-ერთმა იარაღი გადატენა და დამიმიზნა, აღიარე, ვისთან ჯაშუშობდიო. ხელი ავაფარე, არ გაგივარდეს იარაღი-მეთქი“, – განაცხადა გედენიძემ.
მისი თქმით, ის ნაცემი მიიყვანეს ე.წ. მოდულის შენობაში, სადაც კონტრდაზვერვის დეპარტამენტის მაშინდელმა წარმომადგენელმა, დავით დევნოზაშვილმა გინების ფონზე დაიწყო მისი დაკითხვა.
„იქ იყო კიდევ ერთი პიროვნება, დაბალი, მელოტი, ხანშიშესული მამაკაცი და როდესაც რაღაცებს ვერ ვიხსენებდი, კეფაში გაშლილ ხელს მირტყამდა. მერე ერთმა, რომელიც ცემაშიც მონაწილეობდა, გამიყვანა, კეფაზე ხელები დამაწყობინა და დაჩოქება მიბრძანა. შევასრულე ეს. ძალიან მიჭირდა დაჩოქება – მუხლი მაწუხებს. ჩაიცინეს, წამომაყენეს და ჩამიყვანეს, სავარაუდოდ, სარდაფში, კამერების განყოფილებაში. დამსვეს ხის სკამზე, დამისვეს ახალგაზრდა, მაღალი მამაკაცი. იმან შემიყვანა ექიმთან, დამათვალიერა ექიმმა და მკითხა, რამეს ხომ არ ვუჩიოდი. ძალიან ცუდად ვიყავი, ემოციურადაც და ფიზიკურადაც. ვუთხარი, კიბეზე დავგორდი-მეთქი. ამ ახალგაზრდა ექიმმა ჩაიცინა და შეავსო რაღაც ფურცელი. მერე წამიყვანეს ბნელ კამერაში, სადაც გუგუნის ხმა ისმოდა“, – განაცხადა გედენიძემ.
მისი თქმით, ამის შემდეგ, ისევ გაიყვანეს საკნიდან.
„დევნოზაშვილი იგივე კითხვებს მისვამდა. მერე მითხრა, შენი შვილი დოლიძეზე სწავლობსო? რამე არ შეემთხვეს, გოგო გეზრდებაო. სკოლაში გზა უნდა გადაიაროს და რამე არ დაეჯახოსო. თქვენ ისეთი ბრალი გაქვთ, აქედან ვერ გამოხვალთ და ბავშვები უპატრონოდ რჩებიანო. ითხოვდნენ, გამეხსენებინა ის პირები, ვისთანაც ჯაშუშური ურთიერთობა მქონდა. მე ვერ ვიხსენებდი, რადგან ასეთი ურთიერთობები არ მქონია“, – განაცხადა გედენიძემ.
და კიდევ ერთი საინტერესო დეტალი ირაკლი გედენიძის ჩვენებიდან…
„ირმა ნადირაშვილმა მითხრა, აბა რა გეგონა, მიტინგზე რომ დაეთრეოდიო“, – ამის შესახებ ირაკლი გედენიძემ დაკითხვისას პროკურორის შეკითხვაზე საპასუხოდ განაცხადა, რატომ აქვს შთაბეჭდილება, რომ მისი და მისი მეუღლის დაკავება 2011 წელს 26 მაისის აქციაზე გადაღებულ ფოტოებს უკავშირდება.
ირაკლი გედენიძემ აღნიშნა, რომ განთავისუფლების შემდეგ, პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში, ფოტოგრაფად მუშაობისას დატოვებული ნივთების წამოღება სურდა, რაც გაჭიანურდა და ამის შემდეგ დაუკავშირდა ირმა ნადირაშვილს.
„ირმა ნადირაშვილმა მიპასუხა და ვკითხე, ბოლოს და ბოლოს, მაძლევდნენ თუ არა ჩემს ნივთებს. ნადირაშვილმა ტელეფონში მითხრა, აბა რა გეგონა, აქციაზე რომ დაეთრეოდიო“, – განაცხადა გედენიძემ.
მისი თქმით, 26 მაისის აქციის ფოტოების გამო, მისი დასჯის შთაბეჭდილება ჯერ კიდევ განთავისუფლებამდე დარჩა, როდესაც ბადრაგმა ჰკითხა, ხომ არ იმყოფებოდა 26 მაისის აქციაზე.
ამასთანავე, გედენიძემ აღნიშნა, რომ ბრალდებული დავით დევნოზაშვილი 2011 წელს, განთავისუფლების შემდეგ, ხშირად ეკონტაქტებოდა და აკონტროლებდა.
„რეზონანსის“ ჟურნალისტმა ელისო ჩაფიძემ ჩემთან ჩაწერა ინტერვიუ. მორიგი დაკავშირებისას, დავით დევნოზაშვილმა მითხრა, ხომ არ გაგიჟდი, ეგ ინტერვიუ არ უნდა გავიდესო. შემდეგ დავუკავშირდი ჟურნალისტს და ვთხოვე, არ გამოექვეყნებინა“, – განაცხადა ირაკლი გედენიძემ.
www.primetime.ge