„ან იომებთ ან წახვალთ“ – მუქარისა და შანტაჟის ეს ფორმა საზოგადოების უდიდესი უმრავლესობისთვის რომ მიუღებელია, ამას კიდევ ერთხელ დაადასტურებს 26 ოქტომბრის არჩევნები.
„ქართული ოცნების“ 8 გამარჯვება მხოლოდ და მხოლოდ სწორი, პრაგმატული სამშვიდობო პოლიტიკის უალტერნატივობას ადასტურებს. ამ მოკლე დროში ევროპისკენ ღირსებით მიმავალ გზაზე ქვეყანას, სამწუხაროდ, უამრავი ხელოვნური წინაღობის გადალახვა მოუხდა.
რადიკალები და მათი თანამზრახველი მდიდარი „ენჯეოების“ კლანი ყოველდღიურად მხოლოდ იმას ცდილობენ, რომ ჩვენს დიდ, ისტორიულ ევროპულ ოჯახში არ დავბრუნდეთ, რომ როგორმე ეს პერსპექტივა მოკლან. ღირსებას უპირისპირებენ უღირსობას და შავ ფულს, რომლითაც საქართველოს დემოკრატიული განვითარების შეჩერებასა და ხანგრძლივი მშვიდობის ომით ჩანაცვლებას ცდილობენ. საბოლოოდ წაგვართვან სისხლის ფასად მოპოვებული სუვერენიტეტი, დამოუკიდებლობა და ქვეყანა იქცეს სხვისი დავალებების შემსრულებლად, თუნდაც ეს დავალება საქართველოს ომში ჩართვას და საცდელ პოლიგონად გადაქცევას ითვალისწინებდეს.
როცა არ გაქვს ხალხის მხარდაჭერა და არც ამ ხალხისა თუ ქვეყნის ბედი გაღელვებს, ანტისახელმწიფოებრივი გეგმების სისრულეში მოსაყვანად გჭირდება შავი ფული. თუმცა, შავი ფულით ასეთი გეგმების განხორციელებას ახერხებ ბანანის რესპუბლიკაში და არა შემდგარ სახელმწიფოში – ამ შემთხვევაში საქართველოში.
ვინ როგორ უყურებს და აღიქვამს საქართველოს, ეს ყველამ კარგად ვიცით. ისიც ვიცით, ვის და რატომ აშინებდა და აშინებს ევროპის თითქმის ყველა ქვეყანაში, ასევე შტატებში, კანადაში, ავსტრალიაში მოქმედი გამჭვირვალობის კანონი.
არა თუ კანონმა, სიტყვა გამჭვირვალობამ პრაქტიკულად სრულად გააშიშვლა სექტორი, რომელიც რადიკალების მაშველი რგოლი და გარე პატრონების უსიტყვო მსახურია.
შავი ფულის სექტორი – ნახეთ ანუკი გუმბერიძისა და სანდრო გამსახურდიას ერთობლივ სპეციალური რეპორტაჟში.