„როცა ლომაიას ე.წ. რეფორმა ჩატარდა, არა მარტო უნივერსიტეტში, ჩვენთან ინსტიტუტშიც იგივე მდგომარეობა იყო. ჩვენ ერთმანეთს ვუზიარებდით აზრებს, ამაზე ვსაუბრობდით და ძალიან აღშფოთებული ვიყავით“- ამის შესახებ აკადემიკოსმა ლია მელიქიშვილმა პარლამენტის დროებითი საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე განაცხადა, სადაც საქართველოს უნივერსიტეტებში აკადემიური პერსონალის უფლებების შელახვასთან დაკავშირებული საკითხები განიხილება.
ლია მელიქიშვილი „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს უნივერსიტეტში მიმდინარე პროცესებზე საუბრობს და იხსენებს, როგორ დაიწყო უნივერსიტეტში შემცირება.
„ქალბატონი მარიკა [ლორთქიფანიძე] და დავით მუსხელიშვილი, ორი აკადემიკოსი გვყავდა და როდესაც ქალბატონმა მარიკამ უთხრა მომავალ დირექტორს, რომ ორი აკადემიკოსია და პრესტიჟული იქნება დარჩეს ინსტიტუტშიო, უარი უთხრეს და ბატონი დავითიც და ქალბატონი მარიკაც იმის მერე აღარ ყოფილან ინსტიტუტში. ასეთივე მდგომარეობა იგრძნობოდა უკვე უნივერსიტეტშიც. დაიწყო კათედრების ნიველირება და ამ პერიოდში მე მახსოვს, როგორ გამოცხადდა, რომ უნივერსიტეტში უნდა იყოს შემცირება, ჩვენთანაც იყო ეს შემცირება, რომ „გაიგებთ ვინ არის შემცირებული, როცა მიხვალთ სალაროსთან“, ეს ჩემი მოგონილი არ არის, ნამდვილად მახსოვს. თამარმა [კეკელიძე- თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის კათედრის პროფესორ-მეცნიერი] მითხრა, რომ ასეთი საშინელება გაგიგია, რომ მივიდე მე სალაროსთან და იქ მითხრან, რომ შენ ხარ განთავისუფლებულიო. ამ პერიოდში თამარი მუშაობდა ჩემს პროექტში და პანკისის ხეობაზე აკეთებდა წიგნს. ასეც მოხდა. როდესაც ხელფასის დღე იყო და თამარი მივიდა, მოლარემ უთხრა, რომ სამწუხაროდ თამარ, შენ სიაში არ ხარო. თამარს ხმა არ ამოუღია, ვერც ვერავის დაელაპარაკა და წავიდა სახლში ძალიან შეწუხებული. სახლში რომ წავიდა, იმ საღამოს მთელი ღამე ჩვენს მეგობარს ესაუბრა. ჰყვებოდა, რამდენად შეურაცხყოფილია იმით, რაც მოხდა და ამბობდა, რომ მე ჩემს თავს არ ვჩივი, უნივერსიტეტზე მწყდება გული და საერთოდ საქართველოზე, რა ხდება ეს, როგორ არ აფასებენ ადამიანებსო. იმ საღამოს უკვე რომ დაამთავრა საუბარი, გახდა ცუდად, თამარი იყო კუზანოვების მეზობელი, მათ იმ წუთშივე საავადმყოფოში წაიყვანეს, მაგრამ ვერაფერი უშველეს თამარს, ის გულით გარდაიცვალა“-განაცხადა ლია მელიქიშვილმა.