“მთელი პასუხისმგებლობით ვაცხადებ. ის დახარბებული იყო ჩემს ქონებაზე, წლები წამართვა, სიცოცხლე”, – ამის შესახებ ყოფილ ცოლზე ძალადობის გამო დაკავებულმა ლუკა კურტანიძემ სასამართლო პროცესზე განაცხადა.
“გასაგებია წარდგენილი ბრალდება ჩემს მიმართ. პროკურორს მინდა ვუთხრა, რომ დავიბადე გავიზარდე აფხაზეთში, აფხაზეთის ნაწილი ვარ, მამაჩემი იმისთვის დახვრიტეს, რომ ქართველი იყო, მაშინ არ მიმიტოვებია საქართველო, სხვა ქვეყნები მილიონებს მთავაზობდნენ, ჩემი ქვეყანა სხვის მილიონებზე არ გამიცვლია.
ქალბატონი ხათუნა 2012 წელს გავიცანი, მცირეწლოვნებთან ერთად ნაქირავებში ცხოვრობდა, მე ვიწამე ადამიანობა, იმ მცირე წლოვანებს რომ არ ეგრძნოთ ჩემს შვილებზე ნაკლები ყოფილიყვნენ, ჭავჭავაძის ქუჩაზე ბინა და ავტოფარეხი გადავეცი საჩუქრად. ყველასგან მიტოვებულ ადამიანს, რომელიც ორ მცირეწლოვან ბავშვთან ერთად იმყოფებოდა.
მას მივეცი არამარტო სახლ-კარი, არამედ პეტრას ციხესთან სამოსახლო ვუყიდე და გადავეცი. ჩემს შვილებთან ერთად სრულყოფილება რომ ეგრძნოთ, ჩავკიდე ხელი და მსოფლიო შემოვატარე. როდესაც პარლამენტის წევრი გავხდი, პირველად მითხრა, რომ რაც შენ გაბადია, ეს ყველაფერი გადმომიფორმე და გათავისუფლდებიო, მე მთლიანი ქონება გადავუფორმე, მას ჩემი ნდობა ჰქონდა.
ეს იმ გრძნობით ხდებოდა, რასაც ოჯახის სიყვარული ჰქვია. მე პირველი ოჯახი დამენგრა და ამ ოჯახს ძალიან ვუფრთხილდებოდი. წლების განმავლობაში მეგონა ბედნიერი ვიყავი, 2019 წელს მსოფლიო ჩემპიონობა მოვიპოვე, პეტრას ციხესთან ნაკვეთი საზეიმოდ გადავეცი[ცოლს]. ბედნიერი ვიყავი, ვემსახურებოდი ჩემს ოჯახს, როდესაც სახლში მივიყვანე, ჭავჭავაძის #83 ში, ბინაში რომელიც ვაჩუქე, ჩუქება დაფიქსირებულიყო ოფიციალურად. მაგრამ ქალბატონმა ხათუნამ თქვა ნასყიდობის ხელშეკრულება გავაკეთოთო.
2019 წლის 19 ოქტომბერს ის წავიდა, მან თავისი არჩევანი შვილებზე გააკეთა, რომლებისთვისაც ყველაფერს ვაკეთებდი. ვეხვეწებოდი, მაგრამ კატეგორიული უარი იყო.
2019 წლის 23 ოქტომბერს შევხდი მანქანით, კონტაქტო ვთხოვე, ამ თხოვნა მუდარაში პატრული გამოიძახა და ძალადობს ფსიქოლოგიურადო, – განუცხადა.. ერთთვიანი შემაკავებელი ოქმი შეადგინეს. დროთა განმავლობაში თხოვნა მუდარა მქონდა, მაგრამ უშედეგოდ.
მისი ინიციატივა იყო, რომ თუ გინდა ოჯახი აღვადგინოთ, თანამესაკუთრე გამხადეო (სხვადასხვა ქონებაზე), ის დაჟინებით ითხოვდა თანამესაკუთრეობას.
2021 წლის 13 დეკემბერს, ახალი ჩამოსული ვიყავი საბერძნეთიდან. მინდოდა ბედნიერება აღმენიშნა, ხელი მოვაწერე – სამი ლოკაციაზე თანამესაკუთრე გავხადე, იმ დღესვე მითხრა, რომ აღარ გაჩერდებოდა, იმ დღის შემდეგ კონტაქტზე არ გამოსულა. მე ვეუბნებოდი ტელეფონით ოჯახი აღგვედგინა, მან მიპასუხა, გადავიფიქრეო.
ბორჯომში გადავინაცვლე, რადგან კომუნიკაცია არ მქონოდა მასთან, წელიწად ნახევრის შემდეგ ჩამოვედი. ჩემს ნაჩუქარ ბინაში მივედი, კამერებით გამოვიდნენ კონტაქტზე, მითხრა სახლში არ ვარო და პოლიციით დამემუქრა. ვუთხარი, იმ თემაზე სალაპარაკოდ მოვედი-თქო, პოლიციასთან არ მინდოდა კონტაქტი.
გავიდა 4 წელი, როგორც მოძღვარმა მითხრა, ეს ადამიანი სხვა ადამიანთან ცხოვრობს. ეს ჩემთვის ქართველი კაცისთვის ძალიან მიუღებელი იყო. ცერემონიალი ჩატარდა ჯვრის აყრის, დავურეკე და ვუთხარი, რომ ჩემს გრძნობებზე რომ ითამაშე და იტყუე – ხელის გაწერაზე დამთანხმდა.
ბევრი მეგობარი ჩამოვიშორე გზიდან, ეს ადამიანი დაინტერესებული იყო – რაც ებადა ლუკა კურტანიძეს, მისი მფლობელი გამხდარიყო.
თურმე მე მოძალადე ვყოფილვარ, რომ მცოდნოდა ის ადგილზე იყო, ამ ყველაფერს ავირიდებდი. ხმამაღლა ვამბობდი ჩემი სახლიდან წასულიყო, გათრეულიყო, არ ვამაყობ ამით, მაგრამ სიცოცხლე გავეცი და ერთი მადლობის ნაცვლად, ამდენი მტრობა მივიღე. თუ შევცდი, ჩემი სიბრიყვეა, მაგრამ მე ამისთვის უნდა დამსაჯონ, ღმერთს მივენდე, ამისთვის უნდა გავიარო ის პროცედურები