ჟურნალისტი გიორგი უძილაური სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს.
“ქართულმა ოცნებამ” კიდევ ერთხელ გაიმარჯვა და პოლიტიკური ველიც კიდევ უფრო დაკორექტირდა. ადგილობრივი არჩევნების შედეგების მიხედვით ქვეყანაში დარჩენილია მხოლოდ სამი რეალური ოპოზიციური ძალა:
1. ნაციონალური მოძრაობა(ნაცები) 17%
2. ევროპული საქართველო(ევრონაცები) 10.3%
3. პატრიოტთა ალიანსი(პატრიოტები) 6.3%
დანარჩენი ოპოზიციური პარტიები გადადიან აუტსაიდერებში, ზოგი მათგან ლუზერებში, ზოგიც კი პირდაპირ პოლიტიკურ მორგში.
რესპუბლიკური პარტია
ქვეყნის მასშტაბით რესპუბლიკურმა პარტიამ 1%-იც ვერ დააგროვა, ამიტომ შეიძლება ითქვას, რომ ეს პარტია პოლიტიკურად გარდაიცვალა…უფრო სწორად, პარტიამ მოახერხა რამდენიმე თვეში ორი ხარაკირის გაკეთება. ჯერ გაყარეს ხიდაშელი და უსუფაშვილი, შემდეგ კი განგებ მაზოხისტური წინასაარჩევნო კამპანია ჩაატარეს. ეს პოლიტიკური თვითმკვლელობა ბევრისთვის შეუმჩნეველი დარჩა, თუმცა ოპოზიციის მიმოხილვისას ამ პარტიის სცენიდან გასვლა დასაფიქსირებელია, თუნდაც იმიტომ, რომ ამ პარტიას ქონდა ყველა შანსი, დამკვიდრებულიყო ქართულ პოლიტიკაში, როგორც ევროპული მენეჯმენტის მქონე პარტია. არ გამოვიდა, პარტია ტრივიალურად შეეწირა ამბიციებს
უსუფაშვილის (შენების) მოძრაობა
რესპუბლიკური პარტიიდან წამოსულმა დავით უსუფაშვილმა შეიერთა “ეროვნული ფორუმის” ნაწილი, თუმცა ამ ალიანსმა შედეგი ვერ მოიტანა. პარტიის რეიტინგი ქვეყნის მასშტაბით 1%-საც ვერ აღწევს. ამ შედეგებმა საბოლოოდ დაასამარა, ასევე საინტერესო ისტორიის მქონე “ეროვნული ფორუმი” და კიდევ ერთხელ დაადასტურა ბოლო დროს ქართულ პოლიტიაში დამკვიდრებული ტენდენცია _ სუსტს+სუსტი=ლუზერს. მნიშვნელობა არ აქვს, “ალიანსი”, ერქმევა ამ კავშირს, “ბლოკი”, “ფრონტი” თუ “მარში”. მართალია ალიანსი მკვდარშობილი აღმოჩნდა, მაგრამ უსუფაშვილისა და ხიდაშელის პიროვნული ფაქტორებიდან გამომდინარე, ისინი სავარაუდოდ სხვა კონფიგურაციით ეცდებიან აუტსაიდერთა ლიგიგან გამოსვლას
ბურჯანაძის პარტია
ბურჯანაძის და კუკავას ალიანსში გაერთიანებამ ორივე დააზარალა. ამ ალიანსმა 1% დააკლო ბურჯანაძის ისედაც 3.5%-იან რეტინგს და ორპროცენტიან პარტიების რანგში გადაიყვანა. თუ გავითვალისწინებთ ბურჯანაძის პასურობა არჩევნებშორის პერიოდებში, ამ შედეგის შემდეგ ნაკლებადსავარაუდოა მას გააქტიურების სტიმული მიეცეს, ამიტომ ბურჯანაძის მოძრაობაც პოლიტიკურ აუტსაიდერებში გადავა
ვაშაძის პარტია
ვაშაძეს არ გაუმართლა ელექტორატში, მისი პოტენციური ამომრჩეველი თან ბევრი არაა და თან დატაცებულია სხვებისგან. ვაშაძის უმთავრესი კონკურენტები ნაცები და ევრონაცები არიან. ამ ფონზე 1.4%-იანი რეიტინგი შესაძლოა მისთვის ცუდადაც არ გამოიყურებოდეს, მაგრამ ზოგადად ქართული პოლიტიკისთვის 1%-იანი პარტია აშკარად აუტსაიდერთა ლიგაშია. თუმცა, უიმედო პარტიებისგან განსხვავებით, ვაშაძის პოლიტიკური კარიერის რეანიმაციიდან მორგში გადაყვანა ჯერ საჩქარო არაა
ლეიბორისტები
3.3% ლეობორისტებისთვის ცუდი შედეგი არ იქნებოდა, რომ არა ამ პარტიის ელექტორატის ასაკობრივი კატეგორია. ლეობორისტების ამორჩევლებს ახსოვთ ამ პარტიისგან 7%-იც, ბოლო ორი არჩევნები კი 4%-იც სანატრელია. თუმცა, შესაძლოა ეს არც იყოს მთავარი ამ პარტიისთვის. როგორც სპორტში იტყვიან, “მთავარია მონაწილეობა!”
(აუტსადერების მიღმა არსებული და არჩევნებში მონაწილე გაურკვეველი სუბიექტების მიმოხილვას აზრი არ აქვს)
ოპოზიციური პარტიების რაოდენიბა მცირდება და ამის მიზეზია არა დემოკრატიის შემცირება, არამედ თავად ოპოზიციური გაერთიანებების მოძველება. ამ პარტიების ლიდერები ხშირად საუბრობენ გაერთიანების აუცილებლობაზე, ერთიან შეტევაზე, თანამშრომლობაზე. ეს ლიდერები აქამდეც ბევრჯერ შეკრულან ალიანსებში და უარესი შედეგი მიუღიათ.
პრობლემა ოპოზიციის დაქუცმაცებულობაში კი არა მის ხარისხშია და მიზეზი ისაა, რომ ეს პარტიები უკვე მოძველდნენ ქართული პოლიტიკური რეალობისთვის, ვერ გადაეწყვნენ ახალ რეჟიმში და არ უნდათ იმის აღიარება, რომ მათი დრო წასულია. აღარ მუშაობს ის ლოზუნგები, რომლებზეც ძველები მუშაობდნენ, აღარ მუშაობს არც ის ენა და დაპირებები, რომლებითაც საუბრობენ, ლანძღვა-გინება, ხელფეხის ქნევა, მუქარები და ნაირნარი ეპითეტებიც პირიქით, თავად “მჭემეტყველებს” აზარალებს, ისინი ან “სევდიან ჯამბაზებს” ან “ჯამბაზა სევდიებს” ემსგავსებიან, ტრიალებენ, ოხრავენ, თავს იმართლებენ, ალიანსებში ერთიანდებიან, მოუკლავ დათვებს ატყავებენ და ამ გატყავებაში ერთმანეთ კაწრავენ და ეს ყველაფერი აღარაა საინტერესო მოსახლეობისთვის.
სანამ წარსულში ჩარჩენილი პოლიტიკური ლიდერები “ტაშტებს აბრახუნებდნენ”, ჟურნალისტმა ირმა ინაშვილმა პოლიტიკური პარტია შექმნა და დღეს ოპოზიციის სამეულშია. სანამ ძველები არჩევნების გაყალბებებზე მოთქვანმდენ, მეორე ჟურნალისტმა _ ალეკო ელისაშვილმა მერის არჩევნებში ნაციონალური მოძრაობა დაამარცხა და მეორე ადგილზე გავიდა. სანამ ძველები მედიას აგინებდნენ, გვბლოკავენო _ თამაზ მეჭიაურმა მარტო მოიგო თიანეთი…
საქართველოს სჭირდება არა არსებული აუტსაიდერი ოპოზიციური პარტიების გაერთიანება, არამედ ახალი პოლიტიკურად აქტიური ადამიანები, რომლებიც იბრძოლებენ საქმისთვის და არა მხოლოდ ოპოზიციონერის სტატუსისთვის. როცა სულ, მუდამ, ყველა ფორმაციაში ოპოზიციაში ხარ, ხარ შარლატანი და არა პოლიტიკოსი. შარლატანების ეპოქა კი დასრულდა და ადგილობრივმა არჩევნებმა ეს გამოაჩინა. და გამოაჩნინა ცარიელი ველი, რომელიც ახალმა, ხალასმა, მარაზმისგან და ბოღმისგან თავისუფალმა ადამიანებმა უნდა დაიკავონ”