კობა დავითაშვილის ეკლიანი გზის მძიმე ვერდიქტი, რამაც მოსახლეობა შოკში ჩააგდო. 7 ნოემბრის საქმეზე კობა დავითაშვილის სასამართლო დარბაზში გამოჩენამ ადამიანის ცნობიერებაში ბევრი რამ თავდაყირა დააყენა. ჩვენ წინ იდგა არა მებრძოლი, შემტევი და შეუპოვარი კობა დავითაშვილი, არამედ თვალცრემლიანი, ჯანმრთელობაშერყეული, საკუთარ შეცდომებზე დაფიქრებული პოლიტიკოსი, რომელმაც ერთ-ერთ ინტერვიუში საკუთარ თავს უთხრა, – რაც მოგივიდა დავითაშვილო, ყველაფერი თავითა შვილო… კობა დავითაშვილი ნანობს იმ წარსულს, როცა ის «ნაციონალური მოძრაობის» ბარიკადებთან იდგა და მათ მოყვანაში დიდი წვლილი შეიტანა.
«ალია» გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს კობა დავითაშვილთან. დღეს ის ილაპარაკებს აქამდე ართქმულსა და არგაგონილზე…
– მას შემდეგ, რაც სასამართლო პროცესზე ემოციურად გამოხვედით, მთელი საქართველო თქვენი გულშემატკივარი გახდა. შესაძლოა, თანაგრძნობა გაღიზიანებდეთ და თვლიდეთ, რომ შესაცოდი არ ხართ, მაგრამ ყველა დაინტერესდა, რეალურად, რა დაემართა კობა დავითაშვილს, რა დაავადება სჭირს? როგორც პოლიტიკოსი, საზოგადოებამ განყენებულად დაგაყენათ, მაგრამ, როგორც ადამიანს, ყველა თანაგიგრძნობთ…
– ჩემი დიაგნოზია მაანკილოზებელი სპონდილიტი, ანუ ბეხტერევის დაავადება, ეს დაავადება საკმაოდ იშვიათია, ძალიან გავრცელებული არ არის და არც ბოლომდე შესწავლილი არ არის და არც ბოლომდე იკურნება, ეს არის აუტოიმუნური დაავადება, როდესაც შენივე იმუნური სისტემა, რომელიც სხვა დაავადებებს უნდა ებრძოლოს, ებრძვის შენივე ორგანიზმს. ამ დაავადების დიაგნოზირება საკმაოდ რთულია და სანამ არ გამოიკვეთება ნიშნები, უჭირთ დიაგნოზირება, ამ დაავადების იშვიათობის გამო და იმის გამოც, რომ სისხლის ანალიზისა და/ან სხვა რაიმე ფორმით მისი დადგენა ძნელია. ამ დაავადების გამომწვევი მიზეზია ან ტრავმა, ან ინფექცია. ჩემს შემთხვევაში მიზეზი ტრავმა გახდა. როგორც წესი, ამ დაავადების გამოვლენა ხდება საშუალოდ 10 წელიწადში. ასე რომ, 2007 წლის 7 ნოემბრიდან ზუსტად 10 წელი გავიდა და, შესაბამისად, ამ დაავადებამ 10 წლის შემდეგ იჩინა თავი. დარტყმის შედეგად კისრის მალებში ორი ხრტილის ჩავარდნა მოხდა, ამ მომენტში ჩემმა ორგანიზმმა აღიქვა, როგორც უცხო სხეული, თითქოს რაღაც შემერჭო და დაუწყო ბრძოლა, ახლა უკვე მთელი ხერხემლის ანთება მაქვს. უსიამოვნო რაც ახლავს, ეს არის, ფეხებიდან იწყება და ზევით ამოდის სპაზმი, ახლა ფეხებს მე ვერ ვგრძნობ. ისეთი განცდა მაქვს, რომ ოჩოფეხებზე ვდგავარ და ეს სპაზმთან ერთად ხელს მიშლის სიარულში და ძნელად დავდივარ. თუმცა მოძრაობა სავალდებულოა, რადგან, თუ გაჩერდი, მთლიანად გაშეშდები.
გაზეთი ალია