“სამწუხაროდ, ომიდან 10 წლის თავზეც დეოკუპაციის მიმართულებით პოზიტიურ ცვლილებებზე ლაპარაკი არ შეგვიძლია; მეტიც – სულ უფრო და უფრო მეტად ცდილობს რუსეთი ჩვენი ტერიტორიების მითვისებას. საქართველომ, ფაქტობრივად, ვერც ერთი მნიშვნელოვანი ინიციატივა აფხაზებთან და ოსებთან პირდაპირი ურთიერთობის ასაწყობად კულუარულადაც კი ვერ განახორციელა. იყო და არის ამის მცდელობები, მუშაობს პროგრამები სოციალური მიმართულებით, თუმცა ეს მასშტაბურად ვერაფერს ცვლის. ჩვენ ისიც კი ვერ შევძელით, მომხდარისთვის ფართო პოლიტიკურ-საზოგადოებრივი შეფასება მიგვეცა”, – აცხადებს ექსპერტი მამუკა არეშიძე გაზეთ “კვირის პალიტრისთვის” მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით “მოსამართლეების გარკვეული ჯგუფი უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს ქვეყნისთვის” / “მოსახლეობის საკმაოდ დიდ ნაწილს იმდენად აღარ სჯერა პოლიტიკოსების, რომ მათთვის სულერთია, ვინ გაიმარჯვებს, საპრეზიდენტო იქნება თუ სხვა ტიპის არჩევნებში”.
“ჩვენ უპირველესად უნდა გავაანალიზოთ ჩვენი შეცდომები. არასდროს მითქვამს, ომი საქართველომ დაიწყო-მეთქი. იმიტომ კი არა, რომ ვინმეს ვაფარებ ხელს, არამედ რეალობაა ასეთი, რაც პუტინმაც აღიარა, როდესაც განაცხადა, ამისთვის 2006 წლიდან ვემზადებოდითო. მიხეილ სააკაშვილის შეცდომა ის იყო, რომ დაგებულ ხაფანგში თავი შეგნებულად გაყო. ჩვენში ჯერ კიდევ შემორჩა ხალხი, ვინც ფიქრობს, რომ დეოკუპაცია შესაძლებელია რუსეთთან დიალოგით, რაც წარმოუდგენელია. კი ბატონო, მეც ვფიქრობ, რომ რუსეთთან ლაპარაკი აუცილებელია, ამან შეიძლება ხისტი პროცესები შეარბილოს, დრო მოგვაგებინოს, მაგრამ ნურავის ექნება ილუზია, რომ ამით რამე არსებითად შეიცვლება. უმნიშვნელოვანესია ჩვენი დასავლელი პარტნიორების მკაცრი პოზიცია და მუდმივად შეხსენება რუსეთისთვის, რომ ის ოკუპანტია. ძალიან მნიშვნელოვანია ვაზიანში მრავალეროვანი სწავლებები, მაგრამ საქართველოში მუდმივად ისმის კითხვა _ დაგვეხმარება კი დასავლეთი რეალური ძალით რუსეთის აგრესიის გაგრძელების შემთხვევაში?!”, – აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას მამუკა არეშიძე.
“საპრეზიდენტო არჩევნებთან დაკავშირებით “ქართულ ოცნებაში” აზრთა სხვადასხვაობაა. ნაწილი ჯერ კიდევ ფიქრობს, რომ მათ უნდა ჰყავდეთ თავიანთი კანდიდატი. პარტიის ხელმძღვანელობამ ჯერჯერობით ვერ მოახერხა, აეხსნა თავისი გუნდისთვის, რა საჭიროა ამ ტიპის მანევრი. ჩემი აზრით, ამგვარი გადაწყვეტილებით, “ქართული ოცნება” გარკვეულ სივრცეს დატოვებს სხვა პოლიტიკური ძალებისთვის, რათა მათ რეალურად იბრძოლონ ამ პოსტისთვის. გავითვალისწინოთ ისიც, რომ დიდი ალბათობით, შესაძლოა, ჩვენი დასავლელი პარტნიორების პოზიცია იყოს ასეთი, რათა ძალაუფლება ერთი პარტიის ყულაბაში არ მოექცეს. ამასთანავე, არ არის გამორიცხული, ამით `ქართული ოცნება~ შეეცადოს, აჩვენოს, რა ძალას ფლობს ოპოზიცია. ნუ დაგვავიწყდება, რომ ოპოზიციურ კანდიდატთა შორის არის პარლამენტის ექსთავმჯდომარე დავით უსუფაშვილიც, რომელიც, ჩემი აზრით, ხელწამოსაკრავი კანდიდატი სულაც არ არის. ვიცი საზოგადოების ნაწილი, დღევანდელი მოცემულობიდან გამომდინარე, ხმას აუცილებლად დავით უსუფაშვილს მისცემს”, – განაგრძობს რესპონდენტი.
“ამომრჩევლის უმრავლესობამ იცის, რაოდენ შეზღუდული უფლებები აქვს პრეზიდენტს. ანუ უნდა აირჩიონ ადამიანი, რომელსაც არ ექნება მნიშვნელოვანი ბერკეტები. შესაბამისად, გაჩნდა გარკვეულწილად აგდებული დამოკიდებულება, რაც არასწორია. პრეზიდენტის პოსტი არის უმნიშვნელოვანესი, მიუხედავად შემცირებული უფლებებისა. მას აქვს მედიატორის უმნიშვნელოვანესი ფუნქცია და შეუძლია, დიდი როლი ითამაშოს პოლიტიკური დაპირისპირებების დროს. საგარეო პოლიტიკის თვალსაზრისითაც აქვს მნიშვნელოვანი სვლების გაკეთების საშუალება. პოლიტიკური ელიტის ბრალია, რომ საზოგადოებამ ზუსტად არ იცის, რა უფლება-მოვალეობები აქვს პრეზიდენტს. გარდა ამისა, მას აქვს უმნიშვნელოვანესი – მთავარსარდლის ფუნქცია საომარ ვითარებაში. ეს ცოტა გაუგებარი მისიაა მშვიდობიანობის დროს უკიდურესად შეზღუდული უფლებების გათვალისწინებით, მაგრამ ფაქტია, რომ აქვს”, ამბობს ექსპერტი და შეკითხვაზე – “ენ-დი-აის” კვლევის თანახმად, გამოკითხულთა 62% ფიქრობს, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებზე ოპოზიცია ერთი კანდიდატით უნდა წარდგეს…” პასუხობს:
“ენდიაის” კვლევები შეიძლება ვიღაცას აეჭვებდეს, მაგრამ ის ტენდენციას მაინც აჩვენებს, ტენდენცია კი ქვეყანაში ასეთია: ამომრჩევლის ნიჰილისტური განწყობა სულ უფრო და უფრო იზრდება. მოსახლეობის საკმაოდ დიდ ნაწილს იმდენად აღარ სჯერა პოლიტიკოსების, მათთვის სულერთია, ვინ გაიმარჯვებს, საპრეზიდენტო იქნება თუ სხვა ტიპის არჩევნებში, რადგან არსებითად მათთვის არაფერი იცვლება… ოპოზიცია რომ შეთანხმებას თითქმის ვერასდროს ახერხებს, რამდენიმე ფაქტორი განსაზღვრავს. მათში უპირატესი, ალბათ, ამბიციაა. ამასთანავე, აღსანიშნავია ისიც, რომ როდესაც ისინი გაერთიანებას ინდომებენ, მოწინააღმდეგე მხარე – ამ შემთხვევაში “ქართული ოცნება”, ცდილობს, ეს გაერთიანება არ დაუშვას, რათა მოწინააღმდეგე არ გაძლიერდეს. ასეთი რამ პოლიტიკაში ყოველთვის და ყველგან ხდება. იმისთვის, რომ ძალაუფლება შეინარჩუნონ, გარკვეულ ნაბიჯებს დგამენ… ეს დასაშვებია, თუ ნაბიჯები რადიკალური და სისხლიანი არ არის. სხვა მხრივ, კულუარებში ბრძოლა პოლიტიკაში მოსულა”.
“… ბიძინა ივანიშვილმა “ენ-დი-აის” რეიტინგების ეს კლება დაინახა, მიხვდა, რომ პარტია “ქართულ ოცნებაში” ვითარება კატასტროფულია – ეკონომიკური განვითარება შეჩერებულია, ხელისუფლებასა და საზოგადოებას შორის ურთიერთობა კი – მორღვეული. “ქართული ოცნების” ვეტერანები, რომელთაც ლომის წილი შეიტანეს 2012 წელს პარტიის გამარჯვებაში, ან სრულად ჩამოაშორეს პარტიას, ან ხელოვნურად გარიყეს. სწორედ ამას მოჰყვა ეს ყველაფერი. დაცემულ რეიტინგს პლუსი ის აქვს, რომ ასე მაინც ნათლად ხედავენ, რამდენად დიდია პრობლემები და ამიტომაც დააანონსეს ცვლილებები. პრემიერის პირველი ნაბიჯები და ინიციატივები სწორედ ამ ცვლილებებზეა ორიენტირებული”, – ამბობს არეშიძე.
“რამდენიმე ექსპერტთან ერთად მომეცა საშუალება, შევხვედროდი მამუკა ბახტაძეს. უნდა გითხრათ, რომ საინტერესო ხედვები აქვს. თუნდაც უსაფრთხოების მიმართულებით კარგად იცნობს ვითარებას, რაც ჩემთვის ნამდვილად მოულოდნელი იყო. შესაბამისად, ამ მიმართულებით აქვს ძალიან საინტერესო ინიციატივები, ეს ყველაფერი კი მაძლევს იმედს, რომ არა მხოლოდ ამ, არამედ სხვა მიმართულებებითაც ბახტაძე რეალურ ცვლილებებს გაატარებს. საქართველოს დღევანდელი პრემიერი აცნობიერებს იმ მძიმე ვითარებას, რაც ქვეყანაშია როგორც ეკონომიკური, ისე სოციალური მიმართულებით, კარგად ესმის ის მძიმე შედეგები, რაც მოიტანა ხელისუფლებასა და საზოგადოებას შორის დარღვეულმა კომუნიკაციამ. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ უფრო ეფექტიანი ნაბიჯები გადაიდგმება. ძალიან არ მინდა, იმედი გამიცრუვდეს, ეს არც საზოგადოებას სურს. სხვა შემთხვევაში 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის “ქართულ ოცნებას” დიდი პრობლემები შეექმნება”, – დაასკვნის რესპონდენტი.
“კონკრეტულად რა გახდა ქალბატონ ნინოს გვენეტაძის წასვლის მიზეზი, არ ვიცი, ამიტომ მკითხაობას ვერ დავიწყებ, თუმცა ეს ყველაფერი ძალიან საეჭვო რომ არის, ცხადია. ნინო გვენეტაძემ ჯერ კიდევ თანამდებობაზე ყოფნისას, ფაქტობრივად, აშკარად თქვა, რომ იყო გარკვეული ზეწოლის ქვეშ, თუმცა ამაზე არც საზოგადოებას და არც შესაბამის სტრუქტურებს რეაქცია არ ჰქონიათ. სამწუხაროდ, “ქართული ოცნების” ხელისუფლებამ ძალიან მნიშვნელოვანი ბერკეტი გაუშვა ხელიდან, რომლის საშუალებითაც შეიძლებოდა სასამართლოს რეალური რეფორმა. შესაძლებელი იყო, სხვა პრინციპით დაეწყოთ ცვლილებების განხორციელება და შედეგიც შესაბამისი მიეღოთ. ვფიქრობ, იმის დაშვება, რაც მოხდა, არ შეიძლებოდა – მოსამართლეებმა, რომელთაც დანაშაული ჰქონდათ ჩადენილი საზოგადოების, ხალხის და კონკრეტული ადამიანების წინაშე; რომლებიც უსამართლოდ სჯიდნენ ჩვენს მოქალაქეებს და სააკაშვილის ხელისუფლების საყრდენს წარმოადგენდნენ, შეინარჩუნეს მანტიები. მეტიც – მოსამართლეების გარკვეულმა ჯგუფმა ხელში ჩაიგდო მართვის სადავეები და დღეს უდიდეს პრობლემას და საფრთხეს წარმოადგენენ ქვეყნისთვის, იმაზე დიდსაც კი, ვიდრე სააკაშვილის ხელისუფლების დროს. ამის დაშვება როგორ შეიძლებოდა!.. ესენი არიან აბსოლუტურად თავზე ხელაღებული ადამიანები, რომლებიც თავის გადასარჩენად ყველაფერზე წავლენ. მათ შექმნეს კლანი, რომლის მძევლადაც იქცა სასამართლო სისტემა”, – განმარტავს ექსპერტი.
“ნინო გვენეტაძემ შეიძლება შეცდომები დაუშვა და სასამართლოში არსებული ურთულესი ვითარების შეცვლა ვერ შეძლო, მაგრამ ამას გვენეტაძე მარტო, ხელისუფლების მხარდაჭერის გარეშე, ვერ გააკეთებდა. ის დაკორტნეს, შეჭამეს ამ წლების განმავლობაში, ურთულეს ვითარებაში ჩააგდეს… სასამართლოს გაჯანსაღების პროცესი ჩაიშალა. ამაზე პასუხისმგებლობა სრულად “ქართულ ოცნებაზეა”. ძალიან ბევრი რამაა გაფუჭებული და ამის გამოსწორება ძალიან რთულია. ფაქტობრივად, მოახერხეს, რომ ამის შეცვლა იმ შემთხვევაში იქნება შესაძლებელი, თუ გარკვეული დემოკრატიული პრინციპები დაირღვევა… რაც შეეხება მარიხუანას მოხმარების თაობაზე მიღებულ გადაწყვეტილებას – ჩემი აზრით, საკონსტიტუციო სასამართლომ მიიღო აბსოლუტურად არასწორი და გაუთვლელი გადაწყვეტილება. მათ შეეძლოთ, სხვაგვარი გადაწყვეტილება მიეღოთ, თუმცა, მგონია, რომ ეს გარკვეული ძალების მიერ ინსპირირებული პროცესია. ვიღაცას სწორედ ამგვარი აჟიოტაჟის შექმნა სურდა. ეს არ არის ლეგალიზაციის კლასიკური მაგალითი, შესაბამისად, პარლამენტი, ვფიქრობ, ამ გადაწყვეტილებას სწორი მიმართულებით დააბალანსებს… მიმაჩნია, რომ ის, რასაც `გირჩი~ სამხედრო სამსახურიდან ახალგაზრდების თავის არიდების თვალსაზრისით აკეთებს, არის ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის შესუსტება, ქართველი ახალგაზრდების დეგრადაციისთვის ხელის შეწყობა და ანტისახელმწიფოებრივი ქმედება – მიუხედავად იმისა, რომ დარწმუნებული ვარ, ფულს რუსეთისა და ზოგიერთი ჩვენი მეზობლისგან არ იღებენ, ფაქტია, რომ მათ საქმეს აკეთებენ; აშკარაა, ქართველი საზოგადოების გასახლეჩად ვიღაცის დაკვეთას ასრულებენ”, – დასძენს მამუკა არეშიძე.
“კვირის პალიტრა”