ისლანდიის პრეზიდენტმა გუდნი იოჰანესონმა თბილისში მიმდინარე რონდელის უსაფრთხოების კონფერენციაზე ევროპაში მიმდინარე ომზე გაამახვილა ყურადღება და აღნიშნა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ისლანდია სხვა ევროპული ქვეყნებისგან მოშორებითაა, ისტორიული გამოცდილება კარნახობს, რომ ევროპაში მიმდინარე ომი მასზეც ახდენს გავლენას და კუნძულის უსაფრთხოება და დაცულობა, სხვა ქვეყნების უსაფრთხოებასა და დაცულობაზეა დამოკიდებული.
„ისლანდია პატარა და ახალგაზრდაა. ადამიანები კი იქ 1000 წელზე ოდნავ მეტხანს ცხოვრობენ, ამიტომ ჩვენი ისტორია არც კი შეედრება მდიდარ ტრადიციასა და მემკვიდრეობას საქართველოში. მოსახლეობა არც თუ ისე ბევრია – მე, ჩემი დელეგაცია და 400 ათასამდე ადამიანი. ჩვენი ისტორია ამ კუნძულზე, სხვებისგან მოშორებით გვეუბნება, რომ ჩვენი უსაფრთხოება და დაცულობა სხვების უსაფრთხოებასა და დაცულობაზეა დამოკიდებული. ჩვენ ძალიან კარგად ვიცით, რომ მაშინ, როცა უკრაინაში რუსეთის ომი მძვინვარებს, თავისუფლება რისკის ქვეშ დგება მთელს ევროპაში. როდესაც ომია ევროპაში, ის გავლენას ახდენს ჩვენზეც, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ შორს ვართ. ჩვენ არ ვცხოვრობთ იქ იზოლაციაში.
როგორც უკვე ვთქვი, ჩვენ არ გვყავს ჯარი, არ ყოფილა ომი ისლანდიის მიწაზე მეცამეტე საუკუნეში სამოქალაქო ომის შემდეგ და მაშინაც ქვებით ვიბრძოდით, ქვებს ვესროდით ერთმანეთს. ჩვენ ხშირად გვესმის ავტოკრატებისგან, რომ ქვეყნის ღირსება დაცული უნდა იქნას და მხოლოდ ეს არის მნიშვნელოვანი, მაგრამ რომ დავფიქრდეთ ღირსებასა და პატივს არაფერი აქვთ საერთო ძალასა და ძალადობასთან. მოდით ვისაუბროთ ღირსებასა და პატივზე, როდესაც აშენებ საავადმყოფოებსა და სკოლებს, ვისაუბროთ ღირსებასა და პატივზე, როდესაც ხალხს საშუალებას აძლევ ჰქონდეთ უკეთესი და ბედნიერი ცხოვრება. მოდით ვისაუბროთ ღირსებასა და პატივზე, როდესაც ნაკლები კორუფცია და მეტი ადამიანის უფლებაა, როდესაც შენი განზრახვაა მშვიდობა და კეთილდღეობა და არა ომი და ბრძოლა. ეს არის ნამდვილი პატივი და ღირსება და შეიძლება ეს არის სივრცე ჩვენთვის, პატარა სახელმწიფოებისთვის. შეიძლება ჩვენ, პატარა სახელმწიფოებიც არ ვართ უკეთესები და უბრალოდ ნაკლები შესაძლებლობა გვაქვს სირთულეების შესაქმნელად, მაგრამ ამისთვისაც შეგვიძლია მადლობლები ვიყოთ. მახსენდება ერთი ფრაზა, რომელიც ბალტიელ ლიდერს ეკუთვნის, მას ჰკითხეს, რა არის თქვენი მომავალი მისწრაფება თქვენი ქვეყნისთვისო, -ეს მოხდა დამოუკიდებლობის აღდგენიდან ცოტა ხანში, 1990-იან წლებში, და მან უპასუხა, მინდა რომ ვიყოთ კიდევ ერთი მოსაწყენი ნორდიკული ქვეყანა, სადაც არაფერი ხდებაო. ეს რეალურად არის ის, რისკენაც შეიძლება სწრაფვა – მშვიდობა და კეთილდღეობა, ამაღელვებელი ემოციების მიღება კი საქართველოს მსგავს მშვენიერ ქვეყანაში ვიზიტით შეიძლება. რატომაც არა?!“ – განაცხადა ისლანდიის პრეზიდენტმა.