ჟუნალისტი გიორგი უძილაური, სოციალურ ქსელში გუდაურში მომხდარ ინციდენტს ეხმიანება და ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე პოსტს აქვეყნებს:
“გუდაურის ინციდენტმა შესაძლოა ქართული ტურიზმი გადაარჩინოს.
სამწუხაროდ, საქართველოში პრობლემა ყურადღებას იქცევს მხოლოდ ტრაგედიების ან სხვა ექსტრაორდინალური ფაქტების შემდეგ.
არავინ იცის, როდის დადგებოდა ტურიზმის სფეროში უსაფრთხოების საკითხი ასეთი აქტუალობით. ქობულეთის სასტუმროს ტრაგედიამ დიდი ცვლილებები ვერ მოიტანა, ის ტრაგედია უფრო ლოკალურად შიდაეროვნული იყო, გუდაურის ფაქტმა კი მიიღო საერთაშორისო მასშტაბები, ამიტომ არის ასეთი რეზონანსიც.
ვინც არ უნდა იყოს დამნაშავე გუდაურის საბაგიროს ავარიაში _ გერმანელი მემონტაჟეები, ქართველი ოპერატორები თუ მაკონტროლებლები, ამით ქვეყნის ტურიზმის შელახული რეპუტაცია ადვილად არ გამოსწორდება. პოტენციური ტურისტი გუდაურის საბაგიროს დაგუგვლისას, მაინც გადააწყდება იმ ვიდეოკადრებს. ახლა მთავარია პრობლემის გამოსწორება და ამ გამოსწორების, როგორც ხარისხის ბრენდის “გაპიარება” უცხოეთში.
საქართველოს ტურისტულ სფეროში უსაფრთხოების სტანდარტები ისეთივე პრობლემაა, როგორც სხვა სფეროებში _ მშენებლობაში, წარმოებაში, ტრანსპორტში… პრობლემის მოუგვარებლობის რეალური მიზეზი კი სახელმწიფოსა და ბიზნესის არაჯანსაღი ურთიერთობებია.
საქართველოში სახელმწიფო ბიზნესს ექცევა როგორც მშობელი გათამამებულ, განებივრებულ და გაკაპრიზებულ ბავშვს. ბიზნესიც იყენებს ამ დამოკიდებულებას, და ხშირად შანტაჟსაც არ ერიდება საკუთარი კომფორტის უზრუნველსაყოფად.
რატომ არ არის საქართველოში გამკაცრებული უსაფრთხოების სტანდარტები? იმიტომ, რომ ბიზნესი ამ რეგულაციების შემოღებას მიიჩნევს თავისუფალი ბაზრის შეზღუდვად და აქტიურად აპროტესტებს ყოველგვარ რეგულაციასა და სტანდარტიზაციას. ქობულეთის სასტუმროს ტრაგედიის შემდეგ რეალური ცვლილებები არ მოხდა ზუსტად ამის გამო. ბიზნესს არ უნდოდა, სახელმწიფოს არ შეეძლო.
სასტუმროების მეპატრონეებს არ სურთ გაიღონ ხარჯები ხანძარსაწინააღმდეგო სისტემების დასამონტაჟებლად, უჩივიან უსახსრობას და იმუქრებიან ფასების გარდაუვალი ზრდით. სამშენებლო კომპანიები არ ყიდულობენ ჩაფხუტებსა და დამცავ ეკიპირებას იგივე მიზეზით, მძღოლები არ ჩქარობენ ტრანსპორტის გამართვას იგივე მიზეზით…შედეგად კი ზარალდება კლიენტიც, ქვეყნის ეკონომიკაც და მომავლის პერსპექტივაც. მაგრამ ამის მიუხედავად სახელმწიფო მაინც იკავებს თავს რეგულაციებისა და სტანდარტების გამკაცრებისგან, ერიდება ბიზნესთან კონფლიქტს, შედეგად კი გვაქვს ის რეალობა რაც გვაქვს…არა მხოლოდ ტურიზმში.
ფაქტია, წლების განმავლობაში საქართველოში ტურიზმის პრობლემები ბაზარმა ვერ დაარეგულირა, ამიტომ პრობლემას უნდა მიხედოს სახელმწიფომ.
სახელმწიფო უნდა იყოს პასუხისმებელი კერძო და სახელმწიფო ტურისტული ობიექტების უსაფრთხოებაზე, სერვისის მინიმალურ სტანდარტებზე, ეკოლოგიაზე და ტურისტების გამართული ტრანსპორტით უზრუნველყოფაზე. კერძო კაპიტალი ტურიზმის სფეროში უნდა შედიოდეს და მუშაობდეს სტანდარტების მკაცრი დაცვით . აშკარაა, ჩვენთან ბაზარი თავისით ვერაფერს ვერ არეგულირებს და ვერც თვითორგანიზებას ახდენს, არ ქმნის ძლიერ და ქმედუნარიან ასოციაციებს, რომლებიც თავად შეიმუშავებდნენ სტანდარტებს და დაიცავდნენ მათ, დრო გადის, პრობლემები კი სერიოზულია. არის რამდენიმე მთავარი პრობლემა ტურიზმში, რომელთა მოგვარება სასწრაფოდ უნდა დაიწყოს:
1. ავიაფრენები საქართველოში და საქართველოდან ძვირია, მხოლოდ ბაზარი და ინვესტორის ინტერესები, ამ პრობლემას არ შველის
2. საქალაქთაშორისო ტრანსპორტი არის სამარცხვინოდ ქაოსური და სახიფათო
3. სასტუმროების დიდი ნაწილი ხანძარსაშიშია
4. ტურისტული ბიზნესი თითქმის არ ცნობს სოციალურ ვალდებულებებს, ხშირად ტურისტული ობიექტების გარშემო მოუვლელი ინფრასტრუქტურაა, კურორტებზე მიდის ველური და ქაოსური, მახინჯი და არაესთეტიური განაშენიანება, კონკურენცია პირველყოფილ ინსტიქტებს არ სცდება, კურორტების დიდ ნაწილში არ არის საზოგადო საპირფარეშო და სამედიცინო პუნქტები, მოუვლელია შიდა გზები
ტურიზმის სფეროს საბაზრო ეკონომიკისთვის ბრმად მინდობის შედეგად:
1. ქვეყანაში არ არის ტურიზმის სფეროზე და ტურისტულ ობიექტებზე პასუხისმგებელი სტრუქტურა
2. არ ხდება ტურიზმის პრობლემების რეალური აღმოფხვრის ქმედითი გეგმის შემუშავება, არ არსებობს ანალიზი იმის გასარკვევად, თუ რამდენი საქართველოში ნამყოფი ტურისტი აპირებს საქართველოში მეორედ ჩამოსვლას…
3. არ ხდება ტურიზმის მომავლის პროგნოზირება და დაგეგმვა, სამეზობლოსა და მსოფლიოში არსებული ტენდენციების გათვალისწინებით
მოკლედ, ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციას(ან სხვა, ახალ უწყებას) უნდა გაეზარდოს უფლებები და შესაბამისად მანვე უნდა აიღოს მთელი პასუხისმგებლობა მთლიანად სფეროს ხარისხზე.
გუდაურის ავარიისგან მოყენებულ ზარალს გამოასწორებს მხოლოდ მკაცრი, ევროპული სტანდარტების შემოღება, რეგულაციების გაზრდა და სერვისის ამაღლება. ფასების აწევის შიშს საფუძველი არ აქვს, საქართველო ისედაც არ ითვლება იაფ ტურისტულ ქვეყანად.
ბიზნესთან საჭიროა ურთიერთობა არა, როგოც ჯიუტ ბავშვთან, არამედ როგორც ზრდასულთან. სახელმწიფო რეგულაციების გარეშე რამდენიმე წელიწადში ტურიზმის ნაკადის შემცირება გარანტირებულია და ამაში დამნაშვე იქნება არა გუდაურის საბაგირო, არამედ სახელმწიფოც და ტურისტულ ბიზნესში ჩართული კერძო სექტორიც. უკვე დროა შეცდომების, ტრაგედიებსა და ავარიებისგან მაინც გამოვიტანოთ დასკვნები.”-წერს უძილაური.