“დარწმუნებული ვარ, მკვლელებს სათანადოდ მიეზღვევათ, მაგრამ იმათ რა ვუყოთ, კანონის სახელით ქვეყანაში სისხლის გუბეები რომ დააყენეს და იმავე კანონის სახელით ნახევარი საქართველო ციხეებში რომ გამოკეტეს? სადაც სამართალია, იქ მათი ადგილი არის საპატიმროში და თუ სამართლიანობაა, ბოლომდე სამართლიანობა იყოს და მათი ადგილი ისეთ საპატიმროშია, როგორშიც წლების განმავლობაში თვითონ ამყოფებდნენ ადამიანებს”,- ამის შესახებ ჟურნალისტი გია იაკობაშვილი სოციალურ ქსელში წერს.
როგორც იაკობაშვილი აცხადებს ადამიანებმა, რომელთაც შაქარაშვილის ტრაგედიამ სულზე მოუსწროთ და დღეს მის ოჯახს, დედას, მამას, ბიძას კლავენ, გუშინ მათ მოკლეს გირგვლიანი, რობაქიძე, კრიალაშვილი, მოლაშვილი და გამცემლიძე.
“აგერ, სულ ახლახანს რუსთაველის გამზირზე სიამოვნებას იხანგრძლივებდნენ, ნელ-ნელა გუდავდნენ ზაზა სარალიძეს, მაგრამ არ დასცალდათ. შაქარაშვილის ტრაგედიამ სულზე მოუსწროთ, “ცეკვა ძვლებზე” მათი მოგონილია: ქორეოგრაფი მიხეილ სააკაშვილი, ოპერატორი ზურაბ ადეიშვილი, გამნათებელი დავით კეზერაშვილი, კოსტუმების მხატვარი ნიკა გვარამია. ასრულებენ “გარეწრობაში პირველი”, “მთავარი ნაძირალა” და “სიხარბის ფორმულა”, დადებითი რეცენზიის ავტორი ნინო ლომჯარია. გამოყენებულია ხათუნა გოგორიშვილის “სამაია” და გუბაზ სანიკიძის “კინტაური”. ხომ გახსოვთ “ბეღურების გადაფრენაში” ის გაბურძგნული, პირსახოციანი ტიპი, რომ დადის და გაიძახის: “ასე არ შეიძლება!” ჰოდა, ახლა ეგ ტიპი მე ვარ და გეუბნებით: “ასე არ შეიძლება” როგორ? როგორ და, ასე – არჩევნების წინ გვახსენდება, რომ მკვლელები და მოძალადეები ცდილობენ ხელისუფლებაში დაბრუნებას, და გვავიწყდება, რომ არჩევნებიდან არჩევნებამდეც აგრძელებენ იმას, რასაც არჩევნებით თუ არჩევნების გარეშე ხელისუფლებაში მოსვლით უფრო იოლად და ლაღად შეძლებენ – ძვლებზე ცეკვას. რამდენიმე წლის წინ რ2-ის 20 წლის იუბილეზე ქართული მედია-კანალიზაციის მთელმა მსხვილფეხა გარეწრობამ მოიყარა თავი, მათთან სიახლოვით კი თავს იწონებდნენ რ2-ის ყოფილი ჟურნალისტები, აწ კი საჯარო PR-მოხელეები. ფოტოები სოციალურ ქსელში დაიყარა და ამხელა სივრცეში მგონი ერთადერთი მე ვიყავი აღშფოთებული. ჩაჯვის” გაშლილ სუფრას როგორ უნდა მიუჯდე?! ჰო, ის მაშინ ჯერ კიდევ არ იყო “ჩაჯვი“, მაგრამ იყო ძვლებზე მოცეკვავე ექს-პროკურორი. ისინი გამარჯვების ყიჟინით ხვდებიან რუსების მიერ მავთულხლართით შეღობილ ქართული მიწის თითოეულ სანტიმეტრს, ოკუპანტების მიერ დაღვრილ ყოველ წვეთ სისხლს… ყველას გვახსოვს მათი გამარჯვების ყიჟინა 2012 წლის 12 აგვისტოს და კიდევ იმ დღეს, როდესაც გია ბარამიძემ გვახარა, რომ “მაპზე უკეთესი” მოგვცეს. ისინი გამარჯვების ყიჟინით შეხვდებოდნენ პანდემიის აფეთქებას, მიწისძვრას, წყალდიდობას, მეტეორს და მარცხს რუსეთთან რაგბში. შაქარაშვილის ტრაგედიამ სულზე მოუსწროთ და ახლა კლავენ მის მშობლებს, ახლობლებს, მეგობრებს და ყველას, ვისაც გული ტკივა. ზოგს მოკლავენ, ზოგს ათქმევინებენ, რომ “ამ ქვეყანაში ცხოვრება აღარ ღირს”, დანარჩენებს კი მერე მოუვლიან, “ვლასტს” რომ დაიბრუნებენ, მათ ძვლებზე იცეკვებენ. ამიტომ, უნდა დავასრულოთ”,- წერს გია იაკობაშვილი.