თერჯოლაში შემზარავი ფაქტი მოხდა. 37 წლის თამილა ლილუაშვილს ყოფილმა ქმარმა ბენზინი გადაასხა და თვითმხილველების თვალწინ დაწვა. შემთხვევა მაღაზიათა ქსელ “მაგნიტში” მოხდა, სადაც გარდაცვლილი მენეჯერად მუშაობდა. ახლობლები ყოფილ მეუღლეებს შორის ურთიერთობაზე საუბრობენ :
ერთხელაც გავიგე რომ თამილა და ლევანი დაქორწინდნენ. ეს იყო შოკი. ამას არავინ ელოდა, საერთოდ არავინ, არცერთი მხარე… მერე? მერე ის, რომ თამილას სიგიჟემდე უყვარდა მეუღლე უყვარდა ბოლო ამოსუნთქვამდე… იმას ის ბავშვი უყვარდა მასში იმ წლებში, რომ ანგელოზი იყო სულით ხორცამდე და არა ის მხეცი, რომელიც 12 წელი აწამებდა გათხოვებიდან 1 წლის მერე.
რამდენს ითმენდა, ” შვილებს მამაც უნდათ ელე რა ვქნა ფხიზელი ისევ ისეთია, თბილი, როგორსაც შენ იცნობ, სიმთვრალე აქვს ცუდიო… მაინც ამართლებდა, იყო დრო. მერე მიხვდა, რომ ბავშვები იყვნენ ცოდო, ასეთი მამის გვერდით და გამოშორდა არა ერთგზის. მაინც უბრუნდებოდა, უყვარდა, ვერ თმობდა, ისიც არ ეშვებოდა, ემუდარებოდა დაბრუნებულიყო.
ერთხელ, როცა გაშორებულს სახლში მოუვარდა დედასთან, უკვე ჩემებმა მიმართეს პოლიციას…შემაკავებელი ჰქონდა გამოწერილი უკვე წლები…. მხოლოდ შვილები მიჰყავდა ქუთაისში დასვენების დღეებში ბებოსთან ლეოს. თამილა თერჯოლაში გადავიდა სამუშაოდ, მოსწავლეები ჰყავდა, თან მარკეტი ,,მაგნიტის “მენეჯერი იყო. წვალობდა მარტოხელა დედა უპატიოსნესი გოგონა. ალალი, უენო, მომთმენი. რამდენ რამეს მალავდა ვინ იცის. ჩუმად თუ იტირებდა ხოლმე. სულ ასეთი იყო, სულ, რაც თავი მახსოვს მასთან ერთად.
ამ ბოლო დროს უკვე კატეგორიულად უთქვამს ან შემირიგდები ან მოგკლავო.
არაერთხელ დახვედრია ქუჩაში და გადაურჩენიათ კამათის დროს სხვებს.
გუშინ განზრახ იყიდა ბენზინი, შევიდა მარკეტში ოთახში, სადაც თამილა იყო, კარი ჩაკეტა და დაუწყო თურმე შანტაჟი. გოგონებს კარი ვერ გაუღიათ ვერაფრით, ეს წუთებში ხდება და ვერაფერს გახდები…ვერ აღწერ იქ რა საცოდაობა მომხდარა. ყვიროდა 3 წუთი თურმე, სახელებს გოგონების “მიშველეთო”.
აალდა საწვავი და რაშინ იყო მოთავსებული ის ბოთლი, გასკდა ისეთი სიმძლავრით, რომ კარი გაიტანა, მინებიც კი ჩამსხვრეულა გარეთ…თამილას ლამაზი სხეულიდან თითქმის აღარაფერი დარჩენილა…
დარჩა ობოლი ბავშვები ბებოს და ბაბუს დასახიჩრებული და ჩამწარებული ბავშვობით. ნათელი და უფალი იყოს შენთან ჩემო ლამაზო თამილა…
არავის ღმერთო ასეთი სიკვდილი”