“ნაციონალები საქართველოში რევოლუციური სცენარის განხორციელებას ვერ შეძლებენ, რადგან ნიადაგი არ არის. ჩემი აზრით, კორცხელის დაპირისპირება იყო შემზარავი. მე ყოველთვის ვგმობ ძალადობას. ზნეობრივი უფლება მაქვს, ყველას შევახსენო, რომ როცა კაკო ბობოხიძემ პარლამენტის დარბაზში ხულიგნური თავდასხმა განახორციელა (ფიზიკური თავდასხმაც იყო და გინებაც), მე არც კი მივიხედე მისკენ. თუ ვინმეს რამე უნდა, რინგი არსებობს. ესენი (მაპატიეთ) ღიპებს ძლივს დაათრევენ და ჩხუბზე აქვთ პრეტენზია, მაგრამ კორცხელში მართლაც ჩანდნენ სპორტულად მომზადებული ადამიანები, რაგბისტები, მოჭიდავეები თუ სხევბი. არ ვიცი, როგორ გაჩნდნენ, მაგრამ ერთი რამ ვიცი – ნებისმიერი ძალადობა აწყობთ ნაცისტებს. ნაცისტები თავის დროზე ქვის სროლით მოვიდნენ (როგორც სოზარ სუბარმა აღნიშნა) და ქვის სროლით წავიდნენ”, – აცხადებს პარლამენტის ყოფილი წევრი პეტრე მამრაძე გაზეთ “ახალი თაობისთის”მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით პეტერე მამრაძე – “ნაციონალებს ნებისმიერი ძალადობა აწყობთ/ კვირიკაშვილისა და სხვების პოზიცია მყარია. იმედი მქვს, არ აჰყვებიან ნაცისტებს, მათ ბოევიკებსა და პროვოკაციებს.”
“ეჭვი ჩნდება, რადგან, როცა დაპირისპირება დაგეგმილი არ არის, სააკაშვილი კისრისტეხით გარბის. როცა სააკაშვილი ყოჩაღად გრძნობს თავს, როგორც წესი, პროცესი დაგეგმილია, თორემ პანიკაში ჩავარდება და გაიქცევა. გუშინ ეუბნებოდა კიდც სააკაშვილი გამარჯვებულ ლაშხიას, აი, მაშინაც ასე იყო, როცა ოცნება მოვიდა, ძალადობა იყოო. მაშინ ნამდვილად დადგმული იყო. ნამდვილად დადგმული იყო 2008 წელს (შემდეგ კადრები აჩვენეს), როდესაც ავტობუსი დაიწვა. მერე ქალი ეუბნებოდა ვიღაცას, ხომ დამპირდით, ქოლგას არ გაგიტეხავთო, აი, ჩემი ქოლგა გახვრეტილიაო. 2003 წლის რევოლუციის წინაც თითქოს დაუპირისპირდნენ და ნიღაბი ჩამოგლიჯეს. პროვოკაციები, ძალადობა, ცემა-ტყეპა, სისხლიანი სახეები ყოველთვის იყო ნაცისტების ხელწერა. ამიტომ აყოლა არ შეიძლება. ყველას უნდა ესმოდეს, რომ ნაცებს ეს აწყობთ. ეს მათი სტიქიააა“, – აღნიშნავს რესპონდენტი.
“ელჩისა და სახალხო პარტიის განცხადებები გასაგებია, როცა აღწევენ მიზანს. სააკაშვილის ხელწერა – მთავარია, მიაღწიო, რომ ეკრანზე დაიდოს სურათი, როცა “კარტიკანზე” ჩანს, როგორ გდია ბოკერია ძირს, მელიასა და სხვა ცნობად სახეებს ვიღაცეები როგორ ურტყამენ, იქ ვიღაც არის დასისხლიანებული, არ ვიცი, რომელი მხრიდან, ოცნებიდან თუ სხვა, ეს არის “კარტინკის” დადგმა. როცა ბობოხიძემ შეძლო, ოცნებასთან პარლამენტში მთელი სცენა დაედგა, ეს იყოს მათი გამარჯვება. მსოფლიო გაზეთებსა და ტელევიზიებშიც გავიდა, უმრავლესობა ფიზიკურად უსწორდება უმცირესობასო. ჩემთან კი არ განმოუვიდა, არც კი მივიხედე და ჩაუვარდა კოვზი ნაცარში. ამიტომ ყველას ვაფრთხილებ. ძალადობა ისედაც შემზარავი და დასაგმობია. ამას ემატება ჩვენი საზოგადოების დამოკიდებუოლებაც. ამგვარ დაპირისპირებას საზოგადოება ზიზღით უყურებს. ზიზღი ორივეს მიმართაა. იქ ვეღარ გაარჩევს ადამიანი, ვინ იყო მსხვერპლი, ვინ – დამნაშავე. უცხო ადამიანი უცხო თვალით რომ უყურებს, რას გაარჩევს, ეკრანზე ხედავს, ურტყამენ იმისთვის, რომ პოლიტიკოსებმა ნადავლი ვერ გაიყვეს. პოლიტიკოსები მოდიან, რომ იხერირონ. ამის გამო ჩხუბობენ. იდეების ბრძოლა რომ იყოს, დასხდებიან და დისპუტს გამართავენ. აქ არის ბრძოლა გამდიდრებისთვის. ასეთი პროვიკაციები მოსალოდნელია. პროვოკაციებმა შეიძლება პიკს მიაღწიოს არჩევნების წინა პერიოდში, სექტემბერ-ოქტომბერში. კვირიკაშვილისა და სხვების პოზიცია მყარია. იმედი მქვს, არ აჰყვებიან ნაცისტებს, მათ ბოევიკებსა და პროვოკაციებს. ისინი ხომ სადისტური სისტემის შემქმნელები და ლიდერები არიან. მეორე მხრივ, რაც შეეხება რევოლუციურ სცენარს – რევოლუციებს აწყობენ თვითონ მთავრობები“, – დასძენს მამრაძე და კითხავს – ” არის თუ არა დღეს რევოლუციური სიტუაცია?”, – პასუხობს:
“ჯერჯერობით, მიუხედავად ოცნების ძალიან დაცემული რეიტინგისა, რევოლუციური სიტუაცია არ არის. რევოლუციური სიტუაცია არც პარტიებშია. დღეს მათში არ არის ვინმე ლიდერი, ვინც შეიძლება გადალახოს ბარიერი და პარლამენტში შევიდეს, მაგრამ ხელისუფლებაში მოსვლა სხვაა. ეს დღეს არავის შეუძლია. ახლანდელმა არჩევნება აჩვენა, რომ 9 ოლქიდან 7-ში გაიყვანეს თავიანთი, 2-ში ნაცები გავიდნენ.”