“ჩვენ შორის ერთი საწოლი იდგა, სადაც საშინელი სისწრაფით იცვლებოდნენ ავადმყოფები” – რას წერს ენათმეცნიერი, რომელიც კახი კავსაძესთან ერთად რეანიმაციაში იწვა

ქარ­თუ­ლი კი­ნო­სა და თე­ატ­რის მსა­ხი­ო­ბი კახი კავ­სა­ძე 85 წლის ასაკ­ში გარ­და­იც­ვა­ლა. მსა­ხი­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა 2020 წლის 28 ნო­ემ­ბე­რის შემ­დეგ გარ­თულ­და, რო­დე­საც COVID-19 და­უ­დას­ტურ­და. მა­შინ კავ­სა­ძე თსსუ-ს პირ­ველ სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო კლი­ნი­კა­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს.

იმ დროს ამა­ვე კლი­ნი­კა­ში მკურ­ნა­ლო­ბას გა­დი­ო­და ენათ­მეც­ნი­ე­რი მა­რინ ბე­რი­ძე, რო­მე­ლიც ასე­ვე კო­რო­ნა­ვირუ­სით იყო ინ­ფი­ცი­რე­ბუ­ლი. იგი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში პოსტს აქ­ვეყ­ნებს, სა­დაც მსა­ხი­ობ­თან ერ­თად, რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში გა­ტა­რე­ბუ­ლი დღე­ე­ბის შე­სა­ხებ წერს.

“ბა­ტო­ნო კახი!

ასე მგო­ნია, რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში კი არა, დე­დის მუ­ცელ­ში ვი­ყა­ვით ერ­თად. სიკ­ვდილ-სი­ცო­ცხლის დიდ­მა სა­ი­დუმ­ლომ გა­გა­ვა­ერ­თი­ა­ნა. თქვენ ჩემ­ზე ადრე წახ­ვე­დით სა­ა­ვად­მყო­ფო­დან. მე თქვენ­ზე გვი­ან წა­მო­ვალ აქე­დან. თუმ­ცა იქ ყოფ­ნის გა­ყი­ნულ დღე­ებს ვე­რა­ვინ წაგ­ვარ­თმევს და იმ სა­ი­დუმ­ლო­საც, ერთ დღეს უჩ­ვე­უ­ლოდ მკა­ფი­ოდ რომ “გა­მან­დეთ”, თან წა­მო­ვი­ღებ….
ოდეს­მე თუ შევ­ძე­ლი და დავ­წე­რე იმ ჯო­ჯო­ხეთ­ზე, იმ რამ­დე­ნი­მე ეპი­ზოდსაც გა­ვიხ­სე­ნებ, თქვენ­გან სევ­დი­ან სი­ხა­რუ­ლე­ბად რომ დამ­რჩა.რის­თვის უნ­დო­და უფალს ეს შეხ­ვედ­რა – არ­ტის­ტი­სა და მა­ყუ­რებ­ლის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით გა­მარ­თუ­ლი ეს ბოლო სპექ­ტაკ­ლი, რე­ა­ნი­მა­ცი­ის რამ­პე­ბის შუქ­ზე და “სა­პი­ო­რი” აპა­რა­ტუ­რის აკომ­პა­ნი­მენ­ტით…. ჩვენ შო­რის ერთი ავად­მყო­ფი იწვა.

უფრო სწო­რად, ერთი სა­წო­ლი იდგა, რო­მელ­ზეც სა­ში­ნე­ლი სის­წრა­ფით იც­ვლე­ბოდ­ნენ ავად­მყო­ფე­ბი. და ჩვენ, ცო­ცხლე­ბი, როლ­და­ვი­წყე­ბუ­ლი არ­ტის­ტე­ბი­ვით შევ­ყუ­რებ­დით ერ­თმა­ნეთს და ჩვენს რიგს ვე­ლო­დით…… ნა­თელ­ში იყა­ვით!” – წერს ბე­რი­ძე.