ციხეში მომიწია 6 წელი, 11 თვისა და 1 კვირის გატარება. ნახევარი თუ არა ნახევრის ნახევარი საქართველო მაინც იჯდა ციხეში, ციხეში ვიყავი-თქო, ცუდი იყო ძალიან, მაგრამ გაცილებით ცუდია ის ფაქტი, რომ დღეს მე მამა აღარ მყავს,- განაცხადა ყოფილმა პოლიტპატიმარმა, გიორგი ზერეკიძემ, რომელიც 2003–2012 წლებში მოქმედი რეჟიმის, ამ რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირებისა და პოლიტიკურ პარტიებში გაერთიანებული მოქმედი და ყოფილი თანამდებობის პირების 2003 წლიდან დღემდე საქმიანობის შემსწავლელი საქართველოს პარლამენტის დროებითი საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე, საკუთარი პატიმრობის წლებს იხსენებს.
ზერეკიძის თქმით, მას ეჭვი არ ეპარება იმაში , რომ მამამისი ციხის ტუალეტში გაგუდეს და დააგდეს, თითქოს მას დენმა დაარტყა.
„ყველაზე ძალიან რაც მაწუხებს ამ ამბიდან, მამაჩემი, თუ იმას ვერ პატიობდა თავის თავს, რომ თავისი ფეხით მიმიყვანა პოლიციაში და შემდეგ უკვე სახელმწიფო როგორ დამიპირისპირდა, მე როგორ ვაპატიო ჩემს თავს, რომ ჩემი რაღაც გაუაზრებელი ქმედებით დღეს ამ ყველაფერს მოჰყვა ის, რომ დღეს მამა აღარ მყავს. 47 წლის კაცი, რომელიც ჯან-ღონით სავსე იყო ციხის ტუალეტში გაგუდეს. სრული პასუხისმგებლობით ვიძახი, ქალბატონო თეა და კომისიის წევრებო, ერთი წამით ეჭვი რომ მეპარებოდეს იმაში, რომ, როგორც მამაჩემი ტუალეტში დაგდებული ჰყავთ, რომ მას დენმა დაარტყა, მე დღეს აქ არ ვიქნებოდი და ჩემი 7 წელიც არაფერი არაა ციხეში გატარებული, იმასთან შედარებით, მე რომ მამა ცოცხალი მყოლოდა. გავასაჯაროოთ, ერთი ფოტო ამოვიღოთ საქმიდან, დღემდე ხომ ძიებაშია და მესმის რთულია, ციხეშია მომხდარი დანაშაული, მაგრამ ერთი ფოტო ამოვიღოთ და ვაჩვენოთ საზოგადოებას და თუ ვინმეს კიდევ კითხვა გაუჩნდება, რომ აქ შეიძლებოდა მართლა დენის დარტყმას ჰქონდეს ადგილი ხმას აღარ ამოვიღებ საერთოდ,“– განაცხადა გიორგი ზერეკიძემ.