“9 აპრილი იყო სამშობლოსთვის თავდადების, თავგანწირვის დიდი გამოვლინება, რომელმაც ჩვენში გააძლიერა დამოუკიდებლობის რწმენა”

36 წლის წინ რუს­თა­ვე­ლის გამ­ზირ­ზე სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის იდე­ას შე­ე­წი­რა 21 უდა­ნა­შა­უ­ლო, მშვი­დო­ბი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი – ეს იყო სამ­შობ­ლოს­თვის თავ­და­დე­ბის, თავ­გან­წირ­ვის დიდი გა­მოვ­ლი­ნე­ბა, რო­მელ­მაც ჩვენ­ში გა­აღ­ვი­ვა და გა­აძ­ლი­ე­რა ეროვ­ნუ­ლი სული და და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის რწმე­ნა – ამის შე­სა­ხებ სა­პატ­რი­არ­ქო ტახ­ტის მო­საყ­დრემ, სე­ნა­კი­სა და ჩხო­რო­წყუს მიტ­რო­პო­ლიტ­მა მე­უ­ფე შიომ 1989 წლის 9 აპ­რილს და­ღუ­პულ­თა მო­სახ­სე­ნი­ე­ბე­ლი პა­ნაშ­ვი­დის შემ­დეგ ქა­და­გე­ბი­სას აღ­ნიშ­ნა.

მი­სი­ვე თქმით, 9 აპ­რილს და­ღუ­პუ­ლებ­მა აირ­ჩი­ეს თავ­გან­წირ­ვის გზა.

“სა­ხე­ლი­თა მა­მი­სა­თა და ძი­სა­თა და სუ­ლი­სა წმინ­დი­სა­თა.

თქვე­ნო აღ­მა­ტე­ბუ­ლე­ბავ, ბა­ტო­ნო პრე­ზი­დენ­ტო, თქვე­ნო აღ­მა­ტე­ბუ­ლე­ბავ, ბა­ტო­ნო პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრო, თქვე­ნო აღ­მა­ტე­ბუ­ლე­ბავ, ბა­ტო­ნო პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რევ, პა­ტივ­ცე­მუ­ლო, ბა­ტო­ნო ქა­ლა­ქის მერო, პა­ტივ­ცე­მუ­ლო მთავ­რო­ბის და პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რე­ბო, ყოვ­ლადსამ­ღვდე­ლო­ნო მღვდელმთა­ვარ­ნო, მა­მე­ბო, ძმე­ბო და დებო,

9 აპ­რი­ლი არის დღე, რო­მე­ლიც იტევს თა­ვის თავ­ში დიდ მწუ­ხა­რე­ბა­საც და დიდ სი­ხა­რულ­საც. 36 წლის წინ რუს­თა­ვე­ლის გამ­ზირ­ზე სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის იდე­ას შე­ე­წი­რა 21 უდა­ნა­შა­უ­ლო, მშვი­დო­ბი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი. დღეს ჩვენ ვფიქ­რობთ ამ მოვ­ლე­ნის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­ზე ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის, ჩვე­ნი ერის­თვის. ეს იყო სამ­შობ­ლოს­თვის თავ­და­დე­ბის, თავ­გან­წირ­ვის დიდი გა­მოვ­ლი­ნე­ბა, რო­მელ­მაც ჩვენ­ში გა­აღ­ვი­ვა და გა­აძ­ლი­ე­რა ეროვ­ნუ­ლი სული და და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის რწმე­ნა.

სა­ერ­თოდ, ცხოვ­რე­ბა­ში არ­სე­ბობს ორი გზა. ერ­თნი ყვე­ლა­ნა­ი­რად ცდი­ლო­ბენ, ყვე­ლა ღო­ნეს ხმა­რო­ბენ, რომ მი­აღ­წი­ონ პი­რად ბედ­ნი­ე­რე­ბას და პი­რად კე­თილ­დღე­ო­ბას, ხოლო მე­ო­რე­ნი ღვთის გუ­ლის­თვის, სამ­შობ­ლოს გუ­ლის­თვის, ადა­მი­ა­ნი­სად­მი სიყ­ვა­რუ­ლის გუ­ლის­თვის ამა­ზე უარს ამ­ბო­ბენ. ეს არის ქრის­ტი­ა­ნის გზა. მა­შა­სა­და­მე, არის თა­ვის სიყ­ვა­რუ­ლის გზა და თავ­და­დე­ბი­სა და თავ­გან­წირ­ვის გზა. 9 აპ­რილს და­ღუ­პულ­მა ჩვენ­მა ძმებ­მა და დებ­მა აირ­ჩი­ეს თავ­გან­წირ­ვის გზა.

სწო­რედ ამი­ტომ სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქმა ილია II-მ ამ დღეს გლო­ვის დღეს­თან ერ­თად უწო­და ჩვე­ნი ერის სუ­ლი­ე­რი ამაღ­ლე­ბის დღეც. მან ასე­ვე ბრძა­ნა, რომ “9 აპ­რი­ლი თა­ვი­სუფ­ლე­ბი­სა­კენ მსწრა­ფი თა­ნა­მედ­რო­ვე სა­ქარ­თვე­ლოს ათ­ვლის წერ­ტი­ლად იქცა”. ამ სწრაფ­ვის გზა­ზე, რა თქმა უნდა, იყო ბევ­რი და­ცე­მაც, ად­გო­მაც, ღა­ლა­ტიც, ერ­თგუ­ლე­ბაც, ომიც, მშვი­დო­ბაც, სი­ხა­რუ­ლიც და ა.შ. ამი­ტომ ჩვენ სასო არ უნდა წარ­ვიკ­ვე­თოთ, რად­გან და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა გუ­ლის­ხმობს მუდ­მივ ბრძო­ლას, შრო­მას და სირ­თუ­ლე­ე­ბის დაძ­ლე­ვას.

ამ თა­რი­ღი­დან ზუს­ტად ორ წე­ლი­წად­ში ჩვენ მი­ვაღ­წი­ეთ და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბას, მაგ­რამ ჩვენ გვმარ­თებს ვიზ­რუ­ნოთ მისი შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბის­თვის, რად­გან ყვე­ლა­ზე მე­ტად მას საფრ­თხეს უქ­მნის ის ცოდ­ვე­ბი, რომ­ლე­ბიც გავ­რცე­ლე­ბუ­ლია ხალ­ხში, რის გა­მოც მად­ლი იკარ­გე­ბა და უფა­ლი უშ­ვებს ისეთ გან­საც­დე­ლებს, რო­გო­რიც არის მტრე­ბის მიერ ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის წარ­თმე­ვა, მო­სახ­ლე­ო­ბის გან­დევ­ნა, დე­მოგ­რა­ფი­უ­ლი კლე­ბა და ა.შ. ამას ხაზს უს­ვა­მენ რო­გორც ბიბ­ლი­ის წიგ­ნე­ბის ავ­ტო­რე­ბი, დიდი წი­ნას­წარ­მე­ტყვე­ლე­ბი და წმინ­და­ნე­ბი, ასე­ვე ამა­ზე ხში­რად წე­რენ ქარ­თვე­ლი მე­მა­ტი­ა­ნე­ე­ბი და, რა თქმა უნდა, თა­ნა­მედ­რო­ვე ეპო­ქის წმინ­და­ნე­ბიც.

ღმერ­თმა აცხო­ნოს სულ­ნი 9 აპ­რილს და­ღუ­პულ­თა მო­ნა­თა და მხე­ვალ­თა ღვთი­სა­თა, ჩვე­ნი ძმე­ბის და დე­ბის, ღმერ­თმა და­ლო­ცოს, გა­და­არ­ჩი­ნოს, გა­აძ­ლი­ე­როს სა­ქარ­თვე­ლო და ბედ­ნი­ე­რი და მშვი­დო­ბი­ა­ნი აღ­დგო­მა გაგ­ვი­თე­ნოს. ამინ“, – გა­ნა­ცხა­და მე­უ­ფე შიომ.