ამ რეზოლუციის პროექტმაც ეს გამოაჩინა, რომ ხალხმა, რომელიც გვეუბნება, რომ იცის ჩვენს საზოგადოებას რა სჭირდება, რა არ სჭირდება, ისიც კი არ იცის აფხაზეთი როგორ უნდა მოიხსენიოს, ამაზე ვსაუბრობთ ჩვენ, ზედაპირულ დამოკიდებულებაზე და ეს გამოჩნდა ბევრჯერ, – ამის შესახებ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე შალვა პაპუაშვილმა რეგიონულ მედიასთან შეხვედრისას განაცხადა.
მისი თქმით, რეზოლუცია აჩვენებს ზედაპირული დამოკიდებულების საკითხის, ქვეყნის, ხალხის მიმართ.
„[რეზოლუცია] აჩვენებს კიდევ ერთხელ ზუსტად იმ პრობლემას, რომელსაც ჩვენ ხშირად ვაწყდებით და რომელიც, სხვათა შორის ახლახან გამოჩნდა, როდესაც ერთ-ერთი ქართველი კრიმინალი ზურაბ ადეიშვილი ვიხილეთ ბრიუსელის დერეფნებში და სხვადასხვა სათათბირო ოთახში შეხვედრების დროს, ზუსტად იგივე ოთახებში, ზუსტად იგივე ბიუროკრატები თუ ევროპარლამენტარები… ჩვენ როდესაც გვესაუბრებიან რაღაც რეფორმებზე, რაღაც კანონის მიღება- არ მიღებაზე, რაღაც გადაწყვეტებზე, მაგალითად, სასამართლო რეფორმასთან დაკავშირებით, როცა საუბრობენ „ვეტინგზე“ და როდესაც ჩვენ გვაქვს საუბარი იმაზე, რომ ეს არ არის ევროპული პრაქტიკა, ეს არ არის კარგი პრაქტიკა, ისინი გვეუბნებიან, რომ კი გვესმის, ეს არ არის კარგი ევროპული პრაქტიკა, ჩვენს ქვეყანაში ამას არ გავაკეთებდით, მაგრამ თქვენი ქვეყნის კონტექსტისთვის ეს საჭიროა, რომ უცხოელებმა დაგინიშნონ მოსამართლეები“, – აღნიშნა შალვა პაპუაშვილმა.
მისივე თქმით, ანუ, ამ ბიუროკრატებსა და პოლიტიკოსებს აქვთ პრეტენზია, რომ „დეტალურად იციან ჩვენი ქვეყნის კონტექსტი, რა გვიჭირს, რა გვილხინს, რა პოლიტიკური დინებებია, რა ჯგუფები არსებობს, ვინ არის მიკერძოებული, ვინ – არა“.
„ანუ, ერკვევიან დეტალებში. მათ შორის, სასამართლოს დეტალებში და შემდეგ აღმოჩნდება ხოლმე, რომ მათ, რომლებსაც პრეტენზია აქვთ, რომ ერკვევიან ჩვენს კონტექსტში, ისიც კი არ იციან, რომ მაგიდის მეორე მხარეს უზით კრიმინალი ზურაბ ადეიშვილი. ადამიანს სახეზეც კი არ იცნობენ, ყველაზე მცირე, იმედია, არ იცოდნენ იმ შეხვედრების დროს, ვისთან ჰქონდათ საქმე. ანუ, ისიც კი არ იციან, რომ ადამიანი, რომელმაც შექმნა საქართველოში წამების სისტემა, ადამიანის უფლების ფეხქვეშ გათელვის სისტემა, აი, ეს ადამიანი უზის წინ, ესეც არ იცის და მერე პრეტენზია აქვთ, რომ ჩვენი ქვეყნის კონტექსტებში ერკვევიან.
ამ რეზოლუციის პროექტმაც ეს გამოაჩინა, რომ ხალხმა, რომელიც გვეუბნება, რომ იცის ჩვენს საზოგადოებას რა სჭირდება, რა არ სჭირდება, ისიც კი არ იცის აფხაზეთი როგორ უნდა მოიხსენიოს, ამაზე ვსაუბრობთ ჩვენ, ზედაპირულ დამოკიდებულებაზე და ეს გამოჩნდა ბევრჯერ“, – დასძინა მან.