ექსპერტი ამირან სალუქვაძე სოციალურ ქსელში ვრცელ პოსტს აქვეყნებს, სადაც ის მედიას კვლავ მოუწოდებს, “დეპრესიული სარედაქციო პოლიტიკა” შეცვალონ.
ამასთან, როგორც სალუქვაძე აღნიშნავს, მისი ეს ნათქვამი არ ნიშნავს, რომ მედიაპლატფორმებმა მხოლოდ პოზიტიური მოვლენები უნდა გააშუქონ.
“როგორც დაგპირდით, რუსთავი2-ის გუშინდელ გადაცემას გამოვეხმაურები.
მთავარი მიზეზი, რის გამოც გადავწყვიტე გამოხმაურება, ესაა გადაცემაში გამართული კამათი კრიმინალის შესახებ.
იცით, რომ რამდენიმე წელია მოვუწოდებ მედიას შეცვალონ დეპრესიული სარედაქციო პოლიტიკა. ეს მოწოდება არ ეხება იმ მედია საშუალებებს, რომლებიც პოლიტიკური მიზნებიდან გამომდინარე, ცდილობენ მუდმივად ისაუბრონ მხოლოდ მკვლელობებზე, კრიმინალზე, სიდუხჭირეზე. იოლია ასეთი თემებით მანიპულირება.
არ ვამბობ, რომ მხოლოდ ლამაზ ფერებში დავხატოთ ყველაფერი. ღმერთმა დაგვიფაროს ჩრდილოეთ კორეა. მაგრამ, როცა ერთი და იგივე ტელევიზია, წლების წინ, კრიმინალს ან არ აშუქება, ან აშუქებდა მცირე დოზით და ისიც პოლიციის საქმიანობის წარმოჩენის მიზნით, ხოლო დღეს, ყოველდღიურად, საინფორმაციო გამოშვებებს მკვლელობებით იწყებს, კრიმინალს, ნეგატივს უთმობს რამდენიმე სიუჟტეს, ეს ხომ მიზანმიმართული დეპრესიული სარედაქციო (საინფორმაციო) პოლიტიკაა?”, – წერს ექსპერტი.
მისივე თქმით, საჭიროა, მედიასაშუალებებმა კურსები გაიარონ, თუ როგორ უნდა გაშუქდეს კრიმინალი, განსაკუთრებით, როცა საქმე არასრულწოვნებს ეხება.
“ასეთი მავნე პოლიტიკით ებრძვიან ხელისუფლებას, მაგრამ, ამავე დროს, მოსახლეობაში ქმნიან დაუცველობის განცდას და ახალისებენ, დიახ, ახალისებენ კრიმინალს. თუ ეს ასე არაა, გაიკითხონ ნებისმიერ წამყვანი ქვეყნის ძალოვან უწყებებში, საექსპერტო წრეებში.
იქნებ კურსები გაიაროთ, როგორ გააშუქოთ კრიმინალი, განსაკუთრებით როცა საკითხი ეხება არასრულწლოვნებს, ოჯახურ ძალადობას, თვითმკვლელობებს?!
ამას უხსნიდან გუშინ ირაკლი კობახიძე, რომ ძირითადი მძიმე დანაშაულები, ესაა მკვლელობა, მკვლელობის მცდელობა, გაუპატიურება, ყაჩაღობა, ძარცვა, არის ნაკლები.
ასევე შეეცადა აეხსნა ახალი მიდგომები, რაც 2018 წლიდან დაიწყო. დღეს, როცა 112-ზე რეკავთ და სამართალდარღვევის ფაქტს აფიქსირებთ, უკვე იწყება გამოძიება და ეს ფაქტი აღირიცხება სტატისტიკაში. შემდეგ გამოძიება რას დაადგენს, სხვა საკითხია, ფაქტი კი ფაქტად რჩება. ადრე, შესსაძლოა, გარკვეულ მსუბუქ დანაშაულებზე, საქმე არ აღძრულიყო და, შესაბამისად, ფაქტი სტატისტიკაში არ ასახულიყო.
ამავე დროს, გაჩნდა ახალი მუხლები, ახალი დანაშაულები, ეს იქნება კიბერდანაშაულები თუ ოჯახური ძალადობა, რომელიც მანამდ საერთოდ ან არ მომხდარიყო სტატისტიკაში, ან საქმე სხვა მუხლით აღძრულიყო.
მაგრამ მოსახლეობისთვის არა მთლიან ციფრებს აქვს მნიშვნელობა, არამედ ძირითად დანაშაულებს. ესენია სიცოცხლის, ჯანმრთელობის და ქონების წინააღმდეგ მიმართული ქმედებები. ასეთმა დანაშაულებმა კი იკლო, ხოლო კონკრეტულად ასეთი დანაშაულების გახსნის მაჩვენებელმა იმატა.
როცა გადაცემას ამზადებთ, ამ ნიუანსებში სიღრმისეულად უნდა გაერკვიოთ. წლებია ამ სტატისტიკას ვაქვეყნებ.
ამ ბოლოს კონკრეტულად რუსთავი2-ის კურიერების გამო დავდე რამდენიმე პოსტი, რომლებშიც ვწერ: 1 სიუჟეტი – მოკლეს, 2 სიუჟეტი – გაქურდეს, 3 სიუჟეტი – პანდემია, 4 სიუჟეტი სტიქია და მხოლოდ პირველი სარეკლამო ბლოკის შემდეგ შეიძლება ამოგახედონ მიწისქვეშეთიდან.
რატომ ვაკეთებდი აქცენტს რუსთავი2-ზე? იმიტომ რომ მესაკუთრის ცვლილების შემდეგ, მქონდა განცდა, რომ კრიმინალის გაშუქების მხრივ შეცვლიდნენ პოლიტიკას. არაფერი შეიცვალა.
გუშინ წამყვანმა თავი გაიმართლა, შაქარაშვილის ტრაგედიამ შეგვძრა და ამიტომ ვაშუქებთო. ყველამ განვიცადეთ, მაგრამ გაშუქებას გააჩნია. არ შევალ დეტალებში.
მხოლოდ ამ ტრაგედიაზე კი არ გესაუბრებით, არამედ ზოგადად სარედაქციო პოლიტიკაზე, რაც, რა თქმა უნდა, თქვენი განსასაზღვრია. უბრალოდ, მე მაქვს უფლება მოვიწონო, ან არა.
ჰოდა არ მომწონს, როცა ახალისებთ კრიმინალს. გააკეთეთ ძველი გადაცემა „პატრული“ ისევ და ისაუბრეთ კრიმინალზეც, პოლიციაზეც.
როცა წელიწადში 200-მეტი მკვლელობა ხდებოდა და არ აშუქებდით, ან აშუქებდით მხოლოდ რეზონანსულს, ამის პარალელურად მუდმივად პოლიციის პიარს აწარმოებდი, ხოლო დღეს ცდილობ ყოველი მკვლელობა დღეში ცხრაჯერ გვამცნო, თანაც პარალელურად პოლიცია უმქომედობაში დაადანაშაულო, რა თქმა უნდა ეს განწყობებზე მოქმედებს და რა თქმა უნდა ეს მიზანმიმართული პოლიტკაა. მერე რა რომ 2-3-ჯერ ნაკლები მკვლელობა, განზრახ მკვლელობის მცდელობა ან გაუპატიურება ხდება?!
თქვენ ხომ არ ეუბნებით ადამიანებს, რომ მკვლელობათა რიცხვი, რომელსაც ვერ დამალავ, ამის ახსნას ცდილობდა გუშინდელი სტუმარი, შემცირებულია? თანაც, ეს სიჟეტები, რომლებშიც კრიმინალს აშუქებთ, კეთდება ისეთ ისტერიულ ტონალობაში, სიცოცხლის ხალისი დაგეკარგება ჯანსაღ ადამიანს. მერე გვიკვირს თვითმკვლელობების ფაქტები.
რამდენიმე წელია ამ პოლიტკას ვეძახი საკუთარი მოსახლეობის წინააღმდეგ საინფორმაციო ტერორის წარმოებას.
ყოველ დღე ადამიანები იბადებიან. ამავე დროს, დღეს, ხვალ, ზეგ, ჩვენი თანამოქალაქეები გვტოვებენ… გამაგებინეთ, ადამიანს, რომელსაც ერთი, ან მეტი დღე დარჩა, ასეთ უბედუღ, დეპრესიულ სურათს რატომ უხატავთ? და თუ ასეთი საინფორმაციო პოლიტიკა სწორია, მაშინ ადრე იგივეს რატომ არ აკეთებდით?
ადრე კი საინფორმაციო გამოშვებების მინიმუმ ნახევარი ეთმობოდა პოლიტიკურ და ეკონომიკურ მოვლენებს: პრეზიდენტმა უმასპინძლა დელეგაციას, პრეზიდენტმა გახსნა ავტობანის 3-კილომეტრიანი მონაკვეთი, პრეზიდენტმა გახსნა საავადმყოფო (ზოგიერთი რამდენჯერმე), პრეზიდენტმა მშენებარი სახლი სხვენზე ჩაატარ მტავრობის სხდომა და ა.შ.
მოკლედ მიდიიოდა შენება, ყვაოდა ქვეყანა.
დღეს გამოგიქვეყნეთ 150 გახსნილი საწარმოს ვიდეო (მადლობა ზოგიერთ ტელევიზიას, რომლებიც ასეთ გადაცემებს, თუნდა არაპოპულარულ დროს აჩვენებენ), ასევე 700-მდე გახსნილი საწარმოს სია კონკრეტული საიდენტიფიკაციო მონაცემების მინიშნებით, მაგრამ ადამიანებს იმდენად დააჯერეთ, რომ ის დაპირებული 100 საწარმო არ გახსნილა, რომ არც 150 სჯერათ და არც 700. ბიზნესმა რაც თავისით, ანუ სახელმწიფოს ჩარევის გარეშე გახსნა, ეს ცალკე სასაუბრო და გასაშუქებელი თემაა.
აი ამ ყველაფრის საქმიანი განხილვა რომ მოხდარიყო, არ მივუძღვნიდი ამხელა წერილს. ჩვენ კი დაკითხვა ვიხილეთ, როცა რამდენჯერმე ეკიტხებით რესპოდენტს, კრიმინალი არ გაზრდილა?
რესპოდენტი თუ იტყვის, რომ არ გაზრდილაო, მოჰყვება მოსახლეობის უარყოფითი რეაქცია: როგორ არ გაზრდილა, ნახეთ რა ხდება ქვეყანაზე, კლავენ, ძარცვავენ და ა.შ. და ეს იმიტომ, რომ 8 წელია ადამიანებ ეუბნებით კრიმინალი თარეშობს, სოფელი მკვდარია, ეკონომიკა გაჩერებულია, ხალხი გარბის…
მე ვისი ახსნა მჭირდება, როცა ჩემი მშობლიური უბნიდან წინა ხელისუფლების დროს სამეზობლო და სანათესაო საზღვარგარეთ გადამეხვეწა და არ ვიცი როდის დაბრუნდებიან?! მაგრამ, მაშინ „ვყვაოდით“. დღეს პოლიტიკოსებს ემიგრანტები გაახსენდათ. სჭირდებათ პოპულიზმისთვის და ამაში მედიაც უწყობს ხელს. ახლაც მიდის ხალხი, მაშინაც მიდიოდნენ, მაგრამ ამას როგორ დახატავ, ესაა მთავარი.
როგორ შეიძლება დღეს ვერ დაინახო, რომ არა მხოლოდ ბიზნესის დაწყების ან კეთების რეიტინგებში ვართ ლიდერები, რაც წინა მტავრობის დროს დაიწყო და არც ამის არდანახვა შეიძლება. მაგრამ უამრავი პროგრამა მუშაობს: აწარმოე საქართველოში, ერთიანი გაროპროექტი, იაფრი აგროკრედიტი, დანერგე მომავალი, საპარტნიორო ფონდი, სტარტაპი, ახალგაზრდა მეწარმე, ასევე ფერმერთა ასოციაციის პროექტები და სხვა.
როგორ შეიძლება არ დაინახო, რომ ათასობით ჰექტარზე ვენახის, ხეხილის, ბოსტნეულის ახალი ბაღები, თანამედროვე სათბურები გაშენდა, კეთდება სეტყვის საწინააღმდეგო ბადეები. არათუ გაკეთებულს არავინ „ახევს“ ღამის 3 საათზე, იქეთ ეხცმარებიან, აფინანსებენ და ასწავლიან როგორ დაიცვან ევროსტანდარტი, მიიღონ ხარისხის ევროპული სერტიფიკატები და სხვა?
ამ ფონზე ხუთჯერ ეკითხებით რესპოდენტს თურნავა ეფექტიანი მინისტრია თუ არაო?
და ეს რის გამო? იმის გამო, რომ ეკონომიკის მინისტრმა, თურმე, განაცხადა, რომ ლარი ჯანსაღია.
აბა ერთი ეთქვა ლარი ავადაო და ნახავდით 2-3 დღეში ლარს რა დაემართებოდა?!
თქვენ გაგიგიათ რომელიმე ქვეყნის მინისტრს თავის ვალუტაზე ეთქვას ავადააო?
საერთოდ ხომ უნდა იცოდეთ რა ფაქტორები მოქმედებს ნებისმიერი ვალუტის კურსზე?
შარშან ნახევარ საათიანი ვიდეო გამოვაქვეყნე ზუსტად ამ ტემაზე, რა ფაქტორების მოქმედებს ვალუტის კურსზე.
ამ ვიდეოსთვის, რა თქმა უნდა ეკონომისტებს და ფინანსისტებს ბოდიში მოვუხადე, რომ არ ეფიქრათ მათ ბოსტანში ვიჭრებოდი. მე უბრალოდ ავხსენი ის, რასაც ნებისმიერ უნივერსიტეტში ზოგადი განათლების დონეზე ასწავლიან და წარმოდგენა ყველას უნდა გვქონდეს.
ჰოდა, ამ მთელი რიგი ფაქტორებთან ერთად, კურსზე გავლენას ახდენს პანიკა და მოსახლეობის ნდობა საკუთარი ვალუტის მიმართ. კურსზე მოქმედებს ასევე სავაჭრო ბალანსი, ეროვნული ბანკის პოლიტკა, სავალუტო სპეკულაციები, ფორსმაჟორული სიტუაციები, რომელშიც ახლა ვიმყოფებით პანდემიის გამო, მსოფლიოში ეკონომიკურ რეცესიასთან ერთად და სხვა.
იკითხეთ სპეციალისტებთან ზემოთ ჩამოთვლილი ფაქტორებიდან რამდენი მოდის ეკონომიკის მინისტრზე, ან მსოფლიო ბანკის და სხვა საერთაშორისო საფინანსო ორგანიზაციების სპეციალისტებს ჰკითხეთ, კურსის ვარდნა ვისი და რისი ბრალია.
ჰოდა, გიმეორებთ, ეკონომიკის მინისტრმა, ისევე როგორც კაბინეტის სხვა წევრებმა, ასევე ეროვნულმა ბანკმა, პანიკა კი არ უნდა დათესოს სავალუტო ბირჟაზე, არამედ სიმშვიდე შეიტანოს.
ეკონომიკის კი არა, კულტურის და სპორტის მინისტრმა რომ თქვას ლარი ავადააო, ის გამოიწვევს პანიკას. თუმცა, პანიკა რას ნიშნავს, ალბათ, ესეც ცალკე ასახსნელი თემაა, ალბათ.
ასევე ვერ გავიგე რა პრეტენზია გვაქვს დავით გარეჯის კონტექსტში მინისტრ დავით ზალკალიანთან.
შევთანხმდეთ, რომ მინისტრები უნდა ვაკრიტიკოთ და ქარ-ცეცხლში უნდა გვყავდეს, მაგრამ დასაბუთებულად. თუ ვიმსჯელებთ საქართველო-აშშ-ს ბოლო წლების პარტიორული დონის მატების, საქართველო-ევროკავშირს შორის გაფორმებული ხელშეკრულებების (ასოცირების, თავისუფალი მიმოსვლის) შესახებ, საგარეო უწყების მიმართ არ შეიძლება ბერი პრეტენზია გქვონდეს. აშშ-სთან, ევროკავშირთან, ჩინეთთან სავაჭრო ურთიერთობებში სერიოზული გარღვევებია და აქ ორთავე დასახელებული მინისტრის (თურნავა, ზალკალიანი) დამსახურებააცაა, მთლიან კაბინეტთან ერთად.
რაც შეეხება დავით გარეჯს. ვიცით, რომ 2007 წელს საზღვრის გარკვევის მოლაპ[არაკებები ჩიხში შევიდა და მას შემდეგ თითი არ განძრეულა. გვახსოვს 2012 წელს წინა მთავრობის ჩინოვნიკების გაკეთებული განცხადებები, ვიდეოები აქტიურად ტრიალებს სოცქსელში.
ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ სალომე ზურაბიშვილმა ბაქოში თავის კოლეგასთან გააჟღერა, რომ სტრატეგიულ პარტნიორებს შორის საზღვრების პრობლემა არ უნდა იდგეს და დავით გარეჯის საკითხი უნდა მოგვარდესო. ავტხეთ ჟრიამული, დაადანაშაულეს ღალატში და ა.შ.
ვერ გავიგე, არ უნდა დაეყენებია საკითხი? თუ არ დააყენებ, სხვაგვარად მოგვარდება? შეძახილებში მაგრები ვართ, დაგვიბრუნონ ის, დაგვიბრუნონ ეს… თავისით არ ხდება, არ ბრუნდება და არც საზღვარზე მივარდნებით ბრუნდება. ვიხილეთ ეს დაძაბულობები.
ამ ყველაფრის შემდეგ, იმის მიუხედავად, რომ გარკვეულმა ძალებმა სცადეს საქართველოს ჩათრევა ორი მეზობლის კონფლიქტში, ახლახანს ვიზილეთ პრეზიდენტ ალიევის საკმაოდ პოზიტიური განცხადება და სტრატეგიული პარტნიორობის დადასტურება.
ამას რამდენიმე დღეში მოყვა აზერბაიჯანის საგარეო საქმეთა მინისტრის ჯეიჰუნ ბაირამოვის ვიზიტი და მისი ბრიფინგი დავით ზალკალიანთან ერთად.
ბრიფინგზე ჩვენმა მინისტრმა გააჟღერა, რომ არსებობს ახალი საბუთები, რაც ადასტურებს ტერიტორიების კუთვნილებას, რომ ეს საკითხი უნდა მოგვარდეს ორ მეგობარ ქვეყნებს შორისო.
რას ითხოვთ, წინასწარ ბრიფინგი უნდა ჩაეტარებინა მინისტრს და ეს საბუთები უნდა გამოეფინა? ესაა დიპლომატია? ჯერ მედიაში ხმაური უნდა აეტეხა, ოპოზიციისთვის ნებართვა ეკიტხა და მერე დამჯდარიყო მოლაპარაკებების მაგისდასთან?
პირველად მთელი ამ ათეული წლების მანძილზე, აზერბაიჯანის ოფიციალური პირისგან მოვისმინე, როცა საკითხი დავით გარეჯს ეხებოდა და ზალკალიანმა ცალსახად დააყენა საკითხი, რომ აზერბაიჯან-საქართველოს შორის არ არსებობს საკითხი, რომელიც შეიძ;ლება დადგეს განსახილველად და არ გადაწყდესო? აქვე ბაირამოვმა ითხოვა, რომ კომისიას მივცეთ მშვიდად მუშაობის საშუალებაო.
მეტი რა უნდა თქვას აზერბაიჯანის საგარეო უწყების ხელმძღვანელმა?
გაგიგიათ წინამორბედი მინისტრების დროს აზერბაიჯანულ მხარეს გარეჯთან დაკავშირებით მსგავსი განცხადება გაეკეთებინოს? მე ვერ ვიხსენებ.
ჰოდა, რაშია აქ დავით ზალკალიანის არაეფექტიანობა? თუ სხვა რამეშია გასაკრიტიკებელი და ნაკლებად ეფექტიანი, ვინაა წინააღმდეგი, გააკრიტიკეთ, მაგრამ ამ კონკრეტულ საკითში ვერ ვხედავ რა პრეტენზიებია?!
მესმის, არჩევნებია და ახმაურდა ოპოზიცია, განსაკუთრებით ისინი, რომლებიც 2012-ში აცხადებდნენ ჩვენი არააო, ეშინიათ მათ გარეშე არ გადაწყდეს. თუ ინფორმაციის მირება გსურთ, მიწერეთ მინისტრს და უარი გითრათ? თუ ბაზარში განსახლიველი თემაა?
ვერ დავამტკიცებ, ვერც პროგნოზს გავაკეთებ როგორ გადაწყდება ეს საკითხი. მაგრამ ფაქტია, რომ საკმაოდ კარგი ფონი შეიქმნა და საკმაოდ დამაიმედებელი განცხადებები გაკეთდა. ჩავშალოთ?
აი ასეთია ჩემი ემოციები და შეფასებები გუშინდელ გადაცემასთან დაკავშირებით. არავის ვუწუნებ ჟურნალ;ისტობას, არც იმის უფლება მაქვს მივუთითო. უბრალოდ, ამ საკითხებში, კრიმინალის გაშუქება და დავით გარეჯის თემა, ასეთ ზედაპირულ დამოკიდებულებას არ ვეთანხმები.
ვფიქრობ, მეტი საკითხის განხილვა შეიძლებოდა და უფრო საქმიანად. დრო კი ერთი და იგივე საკითხის ირგვლივ ჯიუტ ჩაძიებას დაეთმო. მკვლელობების მატებაც რომ გვქონდეს, მასე არ უნდა აშუქებდეთ. სხვა თუ არ გეცოდებათ, საკუთარი ახლობლები შეიცოდეთ. თუ როგორ გავლენას ახდენს დეპრესიული საინფორმაციო გარემო, კვალიფიციურ ფსიქოლოგებთან იკითხეთ. ოღონდ კვალიფიციურთან. კრიმინალს რომ ახალისებთ კრიმინალის არასწორი გაშუქებით, ზემოთ დავწერე და ეს საკითხიც შეგიძლიათ ასევე კვალიფიციურ სპეციალსტებთან გადაამოწმოთ.
არაფერი საწყენი, მხოლოდ საქმე…”, – წერს ამირან სალუქვაძე