მისი თქმით, ბრალდებულები შესაძლოა მოქმედებდნენ სხვადასხვა დავალების შესაბამისად და შესაძლებელია, დანაშაულებრივ ქმედებებში სხვა პირებიც მონაწილეობდნენ.
„სამართლებრივად, მოტივის შეფასებას წინ უძღვის ორი ელემენტის განსაზღვრა – ჩადენილია თუ არა დანაშაული, მოქმედებდა თუ არა პირი განზრახ, ხომ არ არის სახეზე შეცდომა და შემდგომში რა ამოძრავებდა. მოპოვებული მტკიცებულებები ადასტურებს, რომ ბრალდებულებმა გამოიყენეს რუკა, რომლის გამოყენებაც შეუძლებელია. ეს არის არასწორი რუკა.
მათ გამოიყენებს რუკები, რომლებიც გამოცემულია 70-იან, 80-იან წლებში და ყველა დილეტანტმა ამ სფეროში იცის, რომ ისინი არ ასახავენ 1938 წლის მდგომარეობას საზღვრის.
ბრალდებულებს ჰქონდათ რუკა და მიუხედავად იმისა, რომ ეს რუკა მიუთითებდა ჩვენი პოზიციების სისწორეზე და შესაბამისობაში იყო 1938 წლის მდგომარეობასთან, მათი მხრიდან არ მომხდარა ამ რუკის წარდგენა კომისიისათვის.
ფაქტობრივად, სახეზეა მტკიცებულებები, რომელიც ადასტურებს, რომ ადამიანებმა შეგნებულად დამალეს ის მონაცემები, რომელიც არსებობდა და შეგნებულად გამოიყენეს არასწორი ინფორმაცია“, – განაცხადა ამირან გულუაშვილმა.