კავშირგაბმულობის ყოფილი მინისტრი მერაბ ადეიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს.
” ხშირად მოისმენ აზრს, რომ პანდემიის მერე მსოფლიო შეიცვლება, ადამიანები სხვანაირი იქნებიან, ბევრი რამ გადაფასდება და ა.შ. რა თქმა უნდა მეც თქვენთან ერთად ამის დიდი იმედი მაქვს და რომ შინაგანი გადაფასება რეალური გახდება.მაგრამ ის ზოგიერთი ტენდენცია, რომელიც დღესაც ვლინდება ყველაფერზე კვლავ ღრმად დაგვაფიქრებს.
არ შეგახსენებთ კრიზისის თანმდევ ყველასათვის ცნობილ პრობლემებს. მინდა შევეხო თემას, რომელიც არც თუ უმნიშვნელოა და ალბათ კარგად ავლენს ჩვენს სურვილს ცვლილებებისათვის.
იმას რასაც ვერის პარკში(ყოფილი კიროვის ბაღი) ვხედავ და ვაკვირდები, ამის ოპტიმიზმის საფუძველს ნამდვილად არ იძლევა. ამ ისტორიულ და ყველასთვის საყვარელ ბაღში, სადაც დანიელ ჭონქაძის, ცნობილი მთასვლელების და სხვა კიდევ ბევრი საინტერესო ადამიანის საფლავიცაა, ადრე ბევრი საინტერესო და საჯარო მოვლენაც იმართებოდა-მარტო ალპიური კლუბი და ჭადრაკის სასახლე რად ღირდა.. მე მაგალითად ბავშვობაში, ღია საკალათბურთო მოედანზე თბილისის დინამოს მატჩებიც მახსოვს და ასეთი ბევრი რამ. უნდა ვთქვა, რომ ამ ბაღს კარგადაც უვლიან და დილის 7 საათიდან დასუფთავების სამსახურის ფუსფუსიც კი გამოგაღვიძებს. მაგრამ რატომ გვინდა, რომ სულ ვიღაცამ დაიცვას ჩვენს მაგივრად წესრიგი, ჩვენს მაგივრად დაალაგოს, დაასუფთავოს და ა.შ.
რა მაქვს მხედველობაში, გარშემო მთელი უბნის მოსახლეობას ამ ბაღში მასიურად დაჰყავს სასეირნოდ ძაღლები, მერწმუნედ ეს დღის განმავლობაში საკმაოდ დიდი რაოდენობაა. გასაგებია, ძაღლი ოჯახის წევრივითაა და უნდა გაასეირნო და სათანადოდაც უნდა მოუარო კიდეც. მაგრამ ჯერ იყო და ბაღის ადმინისტრაციამ ძაღლების სასეირნოდ სპეციალური ზონაც გამოყო, რაც რა თქმა უნდა უმრავლესობამ თავიდანვე არ გაიზიარა-მითუმეტეს ეხლა. მაგრამ მთავარი ესეც არ არის, მთავარია ის ანტისანიტარია, რასაც თქვენ, ბატონებო დიახ თქვენ, ძაღლის პატრონებო და არა თქვენი ოთხფეხა მეგობრები ჩადიან. დღევანდელ დღეს სახლებში, დარწმუნებული ვარ ათასნაირი ანტისეპტიკებით და საშუალებებით აკრიალებთ საკუთარ თავსაც და გარშემო ყველაფერს და მწვანე გარემო კი ისევ ფეხებზე გვკიდია! რით ვერ გადავეჩვიეთ ამ ჩვენი ქალაქის დაბინძურებას, სადაც მოუნდებათ და როგორც მოუნდებათ იქ რომ მოასაქმებინებთ ამ უცოდველ ცხოველებს და ამაზე არავითარ შესაბამის ზომებს არ იღებთ და აუღელვებლად ტოვებთ ამ “საჩუქრებს” მარცხნივ და მარჯვნივ (ალბათ უმნიშვნელო გამონაკლისის გარდა), როგორ არ გაწუხებთ ეს?..
უნდა ნახოთ რას ემსგავსება დღის ბოლოს პარკი. აღარ ვსაუბრობ,რომ ძაღლები აშვებულია, როგორც წესი ალიკაპების გარეშე(პატრონებისგან განსხვავებით) და ბაღში უამრავი ბავშვია. სხვათაშორის ეს ყველაფერი, მომქმედი კანონმდებლობით სოლიდური საჯარიმო სანქციებითაც ისჯება, მაგრამ ქვეყანას აღსრულება რომ უჭირს ცხადია.
კანონის აღსრულება კი ბოლოს და ბოლოს თითოეულმა ჩვენგანმა უნდა ვისწავლოთ. არ არსებობს წვრილმანები. უნდა შევიცვალოთო, რომ ვამბობთ, ერთნაირად უნდა მივხედოთ ოჯახსაც, სახლსაც, ეზოსაც, ბაღსაც, ქალაქსაც და ქვეყანასაც. სხვანაირად ცხოვრება უბრალოდ აღარ შეიძლება, ეხლა არა მარტო განცდის, არამედ განსჯის და ფიქრის დროა და ყველანი ვთანხმდებით, რომ ძველებურად ცხოვრება აღარ გამოვა, თითოეული ჩვენთაგანი ბევრ შიდა გადაფასებას აკეთებს. შევიცვალოთ და შევცვალოთ ჩვენი ქვეყანაც და სამყაროც!……შეიცვალე!