“ზემიკო და მამაჩემი საკუთარ ქუჩაზე ერთად დახვრიტეს” – რას წერს ცნობილი ექიმი სოხუმელ კაცზე, რომლის ნეშტიც აფხაზეთიდან წლების შემდეგ გადმოასვენეს

ოკუ­პი­რე­ბუ­ლი აფხა­ზე­თი­დან გად­მოს­ვე­ნე­ბუ­ლი 13 პი­რის ნეშ­ტი სა­მე­ბის სა­კა­თედ­რო ტა­ძარ­ში და­ას­ვე­ნეს. დღეს და ხვალ ტა­ძარ­ში სა­მო­ქა­ლა­ქო პა­ნაშ­ვი­დი გა­ი­მარ­თე­ბა. ნეშ­ტე­ბის ამოც­ნო­ბა წი­თე­ლი ჯვრის სა­ერ­თა­შო­რი­სო კო­მი­ტე­ტის ან­თრო­პო­ლო­გი­უ­რი კვლე­ვის შე­დე­გად მო­ხერ­ხდა.

ერთ-ერთი და­ღუ­პუ­ლი, რომ­ლის ნეშ­ტიც სა­მე­ბის ტა­ძარ­ში ას­ვე­ნია, ზე­მი­კო მი­ქა­ძეა. მის შე­სა­ხებ აფხა­ზე­თის მთა­ვა­რი ფსი­ქი­ატ­რის ბი­ძი­ნა მგა­ლობ­ლიშ­ვი­ლის შვი­ლი, ცნო­ბი­ლი ექი­მი მა­ნა­ნა მგა­ლობ­ლიშ­ვი­ლი წერს.

მისი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, მა­მა­მი­სი და ზე­მი­კო მი­ქა­ძე ერ­თად დახ­ვრი­ტეს სა­კუ­თარ ქუ­ჩა­ზე.

“1993 წლის 22 სექ­ტემ­ბერს სო­ხუმ­სა და თბი­ლისს შო­რის სა­ტე­ლე­ფო­ნო კავ­ში­რი ჯერ კი­დევ მოქ­მე­დებ­და, როცა მე სო­ხუმ­ში მა­მა­ჩემ­თან დავ­რე­კე. ამ დროს სო­ხუმ­ზე სას­ტი­კი შე­ტე­ვა მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და, ქა­ლა­ქი ცე­ცხლის ალში იწ­ვო­და და მას არა­თუ მშვი­დო­ბი­ა­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბა, არა­მედ ჯა­რიც კი ტო­ვებ­და.
ტე­ლე­ფონ­ზე ზე­მი­კო მი­ქა­ძემ მი­პა­სუ­ხა, მო­ვი­კი­თხე და და­ვინ­ტე­რეს­დი რას აპი­რებ­დნენ ის და მა­მა­ჩე­მი, მან საკ­მა­ოდ შე­მარ­თუ­ლად და ომა­ხი­ა­ნად მი­პა­სუ­ხა, რომ მე და ბი­ძი­ნა არ­სად წას­ვლას არ ვა­პი­რებთ და ბო­ლომ­დე აქ ვიქ­ნე­ბი­თო.

იგი­ვე თქვა მა­მა­ჩემ­მაც, რო­მელ­საც მოგ­ვი­ა­ნე­ბით ვე­სა­უბ­რე. იმ­დე­ნად მტკი­ცე და შე­უ­ვა­ლე­ბი იყ­ვნენ, რომ ვერც გავ­ბე­დე რო­მე­ლი­მეს­თვის მეთ­ქვა, წა­მო­დი­თო. ცხა­დია, რომ ჩემს ნათ­ქვამ­ზე ისი­ნი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას არ შეც­ვლიდ­ნენ, მაგ­რამ მას მერე მა­ინც ბევ­რჯერ მი­ნა­ნია ჩემი სი­ტყვი­ე­რი უმოქ­მე­დო­ბა..ზე­მი­კო მი­ქა­ძე ჩვე­ნი უახ­ლო­ე­სი მე­ზო­ბე­ლი იყო, ოჯა­ხე­ბით ვმე­გობ­რობ­დით, მე და მისი შვი­ლე­ბი ერ­თად ვიზ­რდე­ბო­დით.

ჩვე­ნი სა­უბ­რი­დან სულ რამ­დე­ნი­მე დღე­ში, სო­ხუ­მის და­ცე­მის დღეს – 27 სექ­ტემ­ბერს ზე­მი­კო მი­ქა­ძე და მა­მა­ჩე­მი – ბი­ძი­ნა მგა­ლობ­ლიშ­ვი­ლი ერ­თად დახ­ვრი­ტეს სა­კუ­თარ ქუ­ჩა­ზე. ისი­ნი ღვთის­ნი­ერ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა – მე­ზობ­ლის ქა­ლებ­მა ჩუ­მად და შიშ­ვე­ლი ხე­ლე­ბით და­ა­საფ­ლა­ვეს გვერ­დიგ­ვერდ. მა­მა­ჩე­მი 1994 ში გად­მო­ვას­ვე­ნეთ ოჯახ­მა, ხოლო ზე­მი­კო მი­ქა­ძე იმ და­ნარ­ჩენ 12 გმირ­თან ერ­თად დღეს ეს­ვე­ნა წმინ­და სა­მე­ბის დი­დე­ბულ ტა­ძარ­ში. ნა­თე­ლი მათ სუ­ლებს და დი­დე­ბა გმი­რებს!” – წერს მა­ნა­ნა მგა­ლობ­ლიშ­ვი­ლი.