ჟურნალისტი ლევან ჯავახიშვილი სოციალურ ქსელში, ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე სკანდალურ პოსტს აქვეყნებს:
“წაიკითხეთ, ნახეთ, საიდან მოდის ჩვენი ურთიერთგაუტანლობა.
გივი ჯორბანაძე იყო ასეთი კაცი, საქართველოს კგბ–ს შეფის, ვარლამ ინაურის მოადგილე. თუ არ ვცდები, 20 წელიწადზე მეტხანს. მისი შვილი, ზაზა ჯორბანაძე ჩემი მამიდაშვილის ძმაკაცი იყო. ცხონებულ ზაზას კარად ვიცნობდი, სმა გვიყვარდა ორივეს და ვუჭახუნებდით ხშირად. ვერაზე, ნიკოლაძეზე ცხოვრობდნენ მამა–შვილი ჯორბენაძეები.
ერთხელ ზაზა ვთხოვე, მამაშენთან ინტერვიუ გამიჩალიჩე–მეთქი. შორს დაიჭირა, ცხოვრებაში ინტერვიუ არავისთვის მიუცია და უარს იტყვისო. ერტ დღესაც მირეკავ ზაზა და მეუბნება, ჩქარა ცამოდი (წყნეთშუ ვცხოვრობ), გივი ინტერვიუზე თანახმააო. ეს კაცი რა ჭკუაზე დადგა, არ ვიცი, მაგრამ ფაქტია, დამთანხმდა ინტერვიუზე.
2000 წელია. მივედი სახლში, თბილად შემხვდა, ჩაი დავლიეთ და დავიწყეთ ლაპარაკი, ინტერვიუს დეტალებზე არ შევჩერდები, ერთს ვიტყვი მხოლოდ. შევეკითხე, ბატონო გივი, 1991–1992 წლებში, ვიდრე კგბ–ს არქივი დაიწვებოდა, მაშინ ხმები გავრცელდა, საქართველოში კგბ–ს 450 000 აგენტი ჰყავდაო და მართალია–მეთქი?
გაეცინა. კი, ეტყობა მოასწრო ვიღაცამ ჩახედვა, ვიდრე არქივს დასწვავდნენ, ზუუსტად ეგ ციფრი იყო, 450 000 აგენტი გვყავდა საქართველოშიო და იქვე დასძინა– აქ ის ხალხი არ ითვლება, , ვინც პოლიციასთან თანამშრომლობდა და გკბ–სთან არა, ეგ “ჩამშვებები” კიდევ ცალკე მიათვალეო. .ერთიც მითხრა. 5 მილიონიან საქართველოში, ყოველი მე–12 კაცი ჩვენი აგენტი იყო და სსრკ–ში ამ მხრივ პირველ ადგილზე ვიყავითო.
ჩემის მხრივ დავძენ, გაითვალისწინეთ, რომ პატარა ბავშვები და უძლური მოხუცები აგენტები ვერ იქნებოდნენ და 5 მილიონიდან კი არა, უფრო დაბალი ციფრიდან უნდა დაანგარიშდეს, რამდენი აგენტი იყო საქართველოშ.აგენტები ამას დაამატეთ ანონიმური ჩამშვებები,ზოგი ტელეფონით რომ აბოზებდა თავის ნათესავს და მეზობელს და ზოგი ანონიმურ წერილებს რომ აგზავნიდა “შესაბამის ორგანოებში”.
მერე ვკითხულობთ, საიდან და რატომ გვჭირს ის უბედურება, რაც გვჭირსო?
კაი დედააფეთქებული ერი კი ვყოფილვართ–ერთმანეთის “ჩაშვებაში” სსრკ–ს ჩემპიონები.”-წერს ჯავახიშვილი.