“…შემომთავაზეს ნახევარ განაკვეთზე ციხეში მუშაობა” – ამის შესახებ მომღერალმა აჩიკო მეფარიძემ ჟურნალ “თბილისელებთან” ინტერვიუს დროს განაცხადა.
– როგორც ვიცით, ქირურგი ხართ და ციხეში მუშაობდით ექიმად.
– დიახ. ვმუშაობდი „რეზ ბალნიცაში“, ანუ „რესპუბლიკურ საავადმყოფში“. ინსტიტუტის მერე ჯერ გამანაწილეს ტყიბულში. იქ უნდა ვყოფილიყავი „შახტაში” და, თუ ვინმეს დასჭირდებოდა ექიმი – მემკურნალა. მამაჩემმა რაიკომის მდივანს სთხოვა, რომ დაეწერა, ვითომ შახტაში ადგილი არ იყო და გამომიშვეს თბილისში. მერე, უკვე შემომთავაზეს ნახევარ განაკვეთზე ციხეში მუშაობა. არაჩვეულებრივი პედაგოგი მყავდა, ქირურგი ნავოლის ქობულია, რომელმაც შემასწავლა ეს დარგი. საინტერესო პერიოდი გავიარე. ძალიან რთული ობიექტი იყო. ციხე სახელწიფოში, კიდევ ერთი სახელმწიფოა. თან, მაშინ ქურდული მენტალიტეტის მქონე პირები ბობოქრობდნენ. საავადმყოფო იყო ერთადერთი ადგილი, სადაც სხვადასხვა კოლონიიდან შეეძლოთ შეხვედრა სხვადასხვა რეჟიმის ხალხს. როცა „სხადნიაკი“ უნდოდათ, საავადმყოფოში იკრიბებოდნენ. აქედან გამომდინარე, ეს ობიექტი თითოეული მათგანისთვის მნიშვნელოვანი იყო. ექიმები მათთვის პატივსაცემი და საყვარელი პიროვნებები იყვნენ, რადგან იქ ჩვენ ვიყავით ერთადერთები, მათ რომ ვშველოდით. ეს პერიოდი ჩემს ცხოვრებაში ძალიან საინტერესო იყო, რადგან იქ გავიარე ცხოვრების სკოლა.
– ცნობილია, რომ პატიმრები საავადმყოფოში მოსახვედრად თვითდაზიანებებს მიმართავენ. მსგავს შემთხვევებთან თუ გქონდათ შეხება?
– კი, როგორ არა. მყავდა ერთი ავადმყოფი, რომლის გვარი არასდროს დამავიწყდება – შაგაბუწინოვი. არც ვიცი, ეს ადამიანი, რა ეროვნების იყო, ალბათ, უფრო თათარი. საავადმყოფოში მოსახვედრად მან ჩაყლაპა „სვარკის“ ელექტროდი, რომელიც იყო 22-სანტიმეტრ-ნახევარი. ამხელა რკინა გადაყლაპა. ელექტროდმა გახვრიტა კუჭი, მისი ნახევარი ნაწილი იყო ღვიძლში შესული, ნახევარი კიდევ – დიაფრაგმაში. ეს საკმაოდ რთული ოპერაცია გახლდათ. ჩვენ მოგვიწია ჯერ მუცლის ღრუს ოპერაციის გაკეთება და მერე გავხსენით გულ-მკერდი. მაშინ ახალი დაწყებული მქონდა მუშაობა, ასისტენტი ვიყავი. გადარჩა ეს ადამიანი. იყვნენ ისეთებიც, რომლებიც „ბრიტვებსა” და კოვზებს ყლაპავდნენ. უნდა აღვნიშნო, რომ არც ერთი შემთხვევა არ გვქონია სავალალო. ერთი საინტერესო შემთხვევა იყო: კაცმა ჩაყლაპა 40 საკერავი ნემსი. რენტგენი რომ გადავუღეთ, ფილტვებში სულ ნემსები ჰქონდა – საყლაპავიდან პირდაპირ ფილტვეში იყო წასული. ამ შემთხვევაში ოპერაციას ვერ გავაკეთებდით, მაშინ ფილტვები უნდა ამოგვეღო და ადამიანი დაიღუპებოდა. ორგანიზმს უცხო სხეულების მიმართ აქვს დამცავი მექანიზმი. ქმნის კაფსულას და უცხო სხეული მასში ინკაფსულირდება, რის შედეგადაც ვეღარ მოძრაობს. მისი გადარჩენა თავად მისმა ორგანიზმმა შეძლო. ერთხელ ჩემი მორიგეობა იყო და მომიყვანეს პირდაპირ გულში დაჭრილი პიროვნება – პურის დანით იყო დაჭრილი. მე გავუკეთე ოპერაცია. ეს კაცი დღესაც ცოცხალია, ღმერთმა კარგად ამყოფოს. ასე რომ, ძალიან ბევრი ადამიანი მყავს გადარჩენილი.
წყარო: “თბილისელები”