10 ივნისს, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, სტუდენტთა საპროტესტო აქციის დროს უნივერსიტეტის პროფესორი, ზუსტ და საბუნებისმეტყველო მეცნიერებათა ფაკულტეტის დეკანი რამაზ ხომერიკი და დაცვის თანამშრომლები დაშავდნენ.
სოციალურ ქსელებში ვირუსულად გავრცელდა ვიდეო-კადრები, სადაც ჩანს, თუ როგორ ცდილობენ სტუდენტები ძალის გამოყენებით რექტორატის დაკავებას. კადრების გავრცელებას საზოგადოების მხრიდან მკვეთრი რეაქცია მოჰყვა.
უამრავმა ადამიანმა ნახა და კრიტიკულად შეაფასა სტუდენტური პროტესტი და გამოხატვის რადიკალური, ძალადობრივი ფორმა. თავისი მოსაზრება აღნიშნულ ფაქტთან დაკავშირებით მწერალმა დავით მაღრაძემ მედიასაც გაუზიარა. (ცნობისთვის, ის უნივერსიტეტის ქართული ფილოლოგიის ფაკულტეტის კურსდამთავრებულია). ,,რაც ვნახე, იყო უმძიმესი კადრები… მე არ ვარ მიმდინარე პროცესების ნიუანსებში ღრმად ჩახედული, მაგრამ მინდა აღვნიშნო, რომ ზედაპირზევე ჩანს უკულტურობა, თავხედობა, უზრდელობა… ცხადია, მიჩნდება კითხვები: ეს სტუდენტები (ზოგიც – არასტუდენტი) ასე აპირებენ ევროპისკენ სვლას? მე არ მახსოვს ასეთი რამ.
პიროვნულ პარალელს არ ვგულისხმობ, მოვლენას ვგულისხმობ. წარმოვიდგინე ბოლშევიკების დრო, როცა ივანე ჯავახიშვილს, სხვათა დავალებით, თვალწინ დაუხიეს წიგნები სტუდენტებმა და უნივერსიტეტიდან მუჯლუგუნებით გამოაგდეს, ალბათ მაშინ ხდებოდა ასეთი მოვლენები, მაგრამ მაშინ იყო ბოლშევიკური რუსეთი და ახლა მაქვს შეკითხვა: სად არის დამოუკიდებელი ქართული სახელმწიფო? ასეთი გამწარების არანაირი მიზეზი არ შეიძლება არსებობდეს. ვინმეს სჯერა, რომ გამოცდების ონლაინ თუ აუდიტორიაში ჩატარებაა ამ პროცესების მიზეზი? შეიძლება ამ ნიადაგზე აღმოცენდეს ასეთი გაშლეგება? ეს ხომ დაუჯერებელია! აქ სულ სხვა პროცესთან გვაქვს საქმე. მე ისე დავამთავრე უნივერსიტეტი, რომ რექტორის კაბინეტში ნამყოფიც კი არ ვიყავი. ვსწავლობდი ცოტა უფრო უკეთ, ვიდრე ეს სტუდენტები, დანიშნული მქონდა გიორგი ახვლედიანის სახელობის სტიპენდია… ბოდიშს ვიხდი საკუთარ თავზე რომ ვსაუბრობ, მაგრამ იმდენად აღმაშფოთა ამ კადრებმა, იმ პრეცენდენტმა, რომ სტუდენტმა საკუთარ პედაგოგზე აღმართა ხელი, ვინატრე, რომ ეს არ მომხდარიყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში’’ – განაცხადა დათო მაღრაძემ.