ოპოზიციურად თუ ანტიოპოზიციურად განწყობილი, აღშფოთებული ხელოვანები თავიანთ პროტესტსა და ემოციებს ჩვენთან საუბარში არ მალავენ და ორად გახლეჩილ საქართველოში მიმდინარე პროცესებზე გვესაუბრებიან. მსახიობების ერთი ნაწილი აქციაზე დგას და რამდენიმე დღის წინ მათ სოცქსელში გაავრცელეს განცხადება “გავიფიცე”, მეორე ნაწილმა კი მათი პათოსი არ გაიზიარა და წერდნენ, “დავიფიცეო”…
“გული მეგლიჯება! ყველგან ჩვენი მეგობრები არიან, თანაც ისეთი, ერთად რომ გავიზარდეთ”
ზუკა პაპუაშვილი, რუსთაველის თეატრის მსახიობი:
– ვისაც აქვს მიზეზი და მისი მტკიცებულება, დაამტკიცოს და გაიფიცოს, არ არის პრობლემა. ერთი კაცი არ არის თეატრი, კოლექტივია, დირექცია და უამრავი აზრია, ვიღაც რაღაცაში ეთანხმება, ვიღაც არა. იმ მიტინგებზეც უამრავი ადამიანი დგას, ვიღაც რადიკალია, ვიღაც არა. რუსთაველის თეატრის კარი რომ გაიღო, ხალხი შემოვიყვანეთ, სისხლს ვწმენდდით, ცხელ ჩაის, ყავას ვასმევდით, ვამშვიდებდით ამ პატარა ბავშვებს, სველი ტანსაცმელი ეცვათ, საგრიმიოროში დავუშრეთ. აბა, სხვანაირად როგორ უნდა მოვქცეულიყავით? ჩვენი შვილების ტოლები არიან. თუმცა ყველანაირ ქცევას ხომ არა აქვს გამართლება და საზღვარიც ხომ აქვს რაღაცას?
ერთიანობამდე უნდა მივიდეთ, თორემ ასე თანაცხოვრებას ვეღარ გავაგრძელებთ, სცენაზე ვერ დავდგებით ერთად და კინოში ვერ ვითამაშებთ. როცა დაბნელდება, კაცმა არ იცის, რას ვუზამთ ერთმანეთს. ეს ჩემთვის მიუღებელია! პოლიტიკური შეხედულება აღარ არსებობს, ყველაფერი ერთმანეთში აითქვიფა. პოლიტიკა პირადულში გადავიდა და ამას როგორ უნდა მივესალმო? მე მყავს მეგობრები, რომლებიც აქციაზე დგანან, მე ვესროლო თოფი მათ და მათ შვილებს თუ იმათ ესროლონ ჩემსას? კითხვები ყველა მხარესთან მილიონ-მილიონი მაქვს! ამ ძალადობას არც ერთი მხრიდან არ ვეთანხმები! ბევრისგან განსხვავებით, ვუყურებ, რუსთაველზე რაც ხდება და არა ტელევიზორიდან აღქმულს. ზუსტად ვიცი, ვინ, როგორ, რანაირად, სად ისროლა და ვის ესროლა! რამდენი კენჭი და “დუბინკა” მოიქნიეს.
– თქვენი აზრით, ამ მთავრობას ევროპული კურსი აქვს აღებული თუ პრორუსული?
– ევროპული, უბრალოდ, იმ განცხადებით იმ შანტაჟის შეჩერება სურდათ, რაც გამუდმებით გვესმის. ამ შანტაჟში ვერ იცხოვრებ, ახლა მოგცემ ფულს, ხვალ არ მოგცემ, ზეგ თუ მომინდება, მოგცემ; იმას გავუხსნი მოლაპარაკებას, შენ არაო, არ გამოვა! აშშ ჩემი სტრატეგიული მეგობარი რომაა, რას ნიშნავს ეს? ერთი ვიზალიბერალიზაციაც არ გაკეთდა და ქართველები, როგორც გველები, ისე დაცოცავენ მექსიკიდან. ეს არის მეგობრობა?! ისეთ რაღაცებზე მიდის ვაჭრობა, რაც ქართველისთვის მიუღებელია. კიდევ ერთხელ ვაფიქსირებ, რომ პირადად მე, ზუკა პაპუაშვილი, ვარ ორთოდოქსი ქრისტიანი, კავკასიელი ქართველი, შემდეგ მოდის ყველა და ყველაფერი!
– რა არის თქვენთვის მიუღებელი?
– რაც სიბინძურეა, ყველაფერი. რაც კარგი, ფასეული და ღირებულია, კი ბატონო, გადმოიღე, მაგრამ ის რატომ გადმოგაქვს, რაც შენთვის მიუღებელია? შენი დნმ ვერ მიიღებს ვერანაირად. მართალია, ჩემი შვილი უკვე დიდი გოგონაა, მაგრამ მამა ვარ, ხომ? პირობითად, ჩვენს შვილებთან ვიღაც ენჯეოშნიკს, ქოუჩს რა საქმე აქვს, რომ სკოლიდან აქციაზე გაჰყავს, რაღაცებს ელაპარაკება და პლაკატებსა და სასტვენებს აჭერინებს ხელში? ჰკითხა მის მშობელს? ვინ მისცა უფლება? 7 წლის ბავშვი რომ მოლოტოვის კოქტეილს ისვრის, ეს აღარაფერში წერია, სიგიჟეა!
კონტინგენტს გადახედეთ. ზოგს რომ შეხედავ, ჯუნგლებიდან გამოვარდნილი გეგონება, დგას “ხლაპუშკით” და უბაგუნებს. ასეთი გინდ რუსთაველზე მდგარა, გინდ მანჰეტენზე, გინდ ბოსელთან. ჩემი ქალაქია და მტკივა, აქ დავიბადე, აქ გავიზარდე და აქ ვაპირებ სიკვდილს.
Www.kvirispalitra.ge