ჟურნალისტი პრინციპული და თავდაჯერებული უნდა იყოს, არასოდეს დაკარგოს საკუთარი თავის რწმენა, _ ასე გვასწავლის. თვითონ სწორედ ასეთია. დღეს ლექტორია და საკუთარ გამოცდილებას მომავალ თაობას უზიარებს. ჩვენ გვსურს გიამბოთ, როგორია აუდიტორიაში და მის მიღმა ჟურნალისტი გიგლა გობეჩია…
ბავშვობა, ოჯახი …
_ დავიბადე სამეგრელოში, ჩხოროწყუს რაიონში, სკოლის დამთავრების შემდეგ პირველ წელს, მშობლების თხოვნით, სამედიცინო ინსტიტუტში ვაბარებდი, თუმცა სასტიკი წინააღმდეგი ვიყავი. საბოლოოდ, ჩემი მაინც გავიტანე და ჩავაბარე იქ, სადაც მინდოდა… ბედნიერი ვარ, რადგან ჩემმა პროფესიამ ფანტასტიკურ ადამიანებთან შემახვედრა.
ოჯახი 1991 წლის 9 აპრილს შევქმენი. ზუსტად იმ დღეს, როდესაც საქართველოს იმდროინდელმა პრეზიდენტმა ქვეყანას გათავისუფლება აუწყა. მე და ჩემს მეუღლეს ქორწილი დაგეგმილი გვქონდა შემოდგომაზე, მაგრამ გადმოვწიეთ, გვინდოდა ეს დღე ჩვენთვის ბედნიერად აღგვენიშნა და ასეც მოხდა. თუმცა, რომ არა ეს მნიშვნელოვანი ფაქტი (1991 წლის მოვლენები), ალბათ ოჯახს ვერ შევქმნიდი, რადგან ძალიან მარტივად ჩავერთვებოდი იმ დაპირისპირებაში, რომელიც ქვეყანაში სუფევდა, ნაკლები იქნებოდა იმის შანსი, რომ ცოცხალი დავრჩენილიყავი. ჩემი მეუღლე ფეხმძიმედ იყო, როდესაც თბილისში ომი მძვინვარებდა. მისივე თხოვნით, ვიკავებდი თავს, რომ ამ დაპირისპირებაში არ ჩავრთულიყავი.
მყავს ორი ვაჟი, უფროსმა დაამთავრა ტექნიკური უნივერსიტეტი ჟურნალისტიკის სპეციალობით, ტელემიმართულების განხრით, ამჟამად ჯარშია. უმცროსი მე-11 კლასშია.
ოცნება…
_ ზოდიაქოთი „თევზები ვარ. დინებას ხან ერთ მხარეს მივყვები, ხან მეორე მხარეს და, შესაბამისად, ოცნებებიც ყოველთვის მეცვლება. დღეს რომ მგონია ყველაზე მნიშვნელოვანი ოცნება ეს მაქვს, აღმოჩნდება, რომ სინამდვილეში სხვაგვარადაა.
მე-8 კლასში, როცა გრიგოლ ხანძთელის პიროვნებამ ჩემს ცნობიერებაში შემოაბიჯა, აღფრთოვანებული ვიყავი მისით, ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, რომ მისი საფლავის მოლოცვის შესაძლებლობა მომეცემოდა. ეს ოცნება ამიხდა, 2014 წლის აგვისტოში, ტექნიკური უნივერსიტეტის სამეცნიერო ექსპედიციით, გავემგზავრე ტაო-კლარჯეთში და ჩემს მეგობრებთან ერთად ვიყავი ამ წმინდა ადგილას.
დიდი გატაცება…
_ ძალიან მაინტერესებს სამყაროს წარმოშობის საიდუმლოებები, ადამიანის ფსიქიკური თუ ფსიქოლოგიური შესაძლებლობების შეცნობა. კვლევამ და კითხვამ მიმიყვანა მეორე პროფესიამდე _ პარაფსიქოლოგიამდე. მიმაჩნია, რომ ეს არის XXI-საუკუნის მეცნიერება და ძალიან ბევრი რამ არის აღმოსაჩენი ამ მიმართულებით.
იმან, რაც ადრე, დაახლოებით ოცი წლის წინათ, კატეგორიულად მიუღებელი იყო მოაზროვნე საზოგადოებისთვის, დღეს სკეპტიკოსებიც დააფიქრა. თავს ბედნიერად მივიჩნევ, რომ აღმოვაჩინე ეს ხედვა. ჯერ კიდევ სტუდენტობის პერიოდში დავინტერესდი მომავლის თემით, რაც აქტუალური გახდება 30-50 წლის შემდეგ.
პროფესია _ ჟურნალისტი..
_ მიხარია კარგი კალმოსნის, ანალიტიკოსის, ჟურნალისტ-გამომძიებელის გამოჩენა. ისინი ხომ სიმართლეს ემსახურებიან და კვალს ტოვებენ ჟურნალისტურ სივრცეში. ზეწოლის ობიექტი ხშირად ვყოფილვარ, თითქმის ყველა ჟურნალისტური გამოძიების დროს, არასოდეს მინანია, რომ ამ პროფესიას შევეჭიდე, პირიქით ვამაყობ. 1995 წლის მაისში, ერთ-ერთი ჟურნალისტური გამოძიების დროს, მხედრიონმა სიკვდილის პირას მიმიყვანა, მაგრამ ჩემს საქმეს არასოდეს შევშვებივარ, ვებრძოდი უსამართლობას.
მიყვარდა ისეთ თემაზე მუშაობა, რომელზეც არავის უმუშავია _ კლასიკურ ჟურნალისტიკაში არა მგონია ვინმეს გაეკეთებინოს რეპორტაჟი ი.ჭავჭავაძის უბის წიგნაკიდან ან ვინმე ქვეწარმავლების დამჭერ ექსპედიციაში წასულიყოს. მე მქონდა ამის მცდელობა.
მესიჯი სტუდენტებს…
_ 26 წლის ასაკში პირველად შევაღე თეატრალური ინსტიტუტის კარები, გავხდი ლექტორი, იმ დღიდან მოყოლებული მე ყველას ვუყურებ, როგორც ჩემს მომავალ უმცროს კოლეგას და მეგობარს. უბრალოდ გთხოვთ, იკითხოთ ძალიან ბევრი, რათა იყოთ ძლიერები და განათლებულები. ჩემი თხოვნაა, გიყვარდეთ საქართველო, ქართველი ხალხი და გაუფრთხილდით ქვეყანას.
მიზანი
_ არ გავჩერდე და ვიბრძოლო ბოლომდე… არავითარ შემთხვევაში არ დავნებდე მიუღებელ მოვლენებს, მაქსიმალურად შევძლო იმ მისიის გამართლება, რის გამოც მოვედი ამ ქვეყანაზე.